ครอบครัว ก็คือบ้านหลังแรก ของทุกๆคน

ครอบครัว ก็คือบ้านหลังแรก ของทุกๆคน ไม่ว่าเราจะอายุเท่าไร ครอบครัวก็ประกอบไปด้วย พ่อกับแม่ และลูก หรือ บางครอบครัวอาจจะมีปู่ย่าตายาย และญาติๆเลี้ยงดู แต่ความอบอุ่น ของครอบครัว ทุกครอบครัวก็เหมือนกัน ของผมเองก็เป็นครอบครัวที่อบอุ่น และมีความสุข ในสมัยตอนผมเป็นเด็ก มีพ่อที่ดูแลและเป็นแบบอย่างที่ดี และแม่ที่สอนให้ผมสู้คนและทำอะไรด้วยตัวเอง

.........ผมยังจำสมัยตอนที่ผม เรียนประถม ช่วงนั้นจะเป็นช่วงเวลาที่ พ่อกับแม่ จะสอนอะไรผมหลายอย่างมากๆ บวกกับที่เราเป็นเด็กก็อยากเรียนรู้ ทุกๆอย่าง ผมก็ทำตามน่ะ เพราะกลัวแม่ ^^ แต่พ่อจะใจดี กับผมมากกว่า...หน้าที่ในครอบครัวตอนนั้น ผมจะมีหน้าที่ กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน กรองน้ำ เก็บที่นอน เสื้อผ้ายังต้องฝึกรีดเลยคับ และ พ่อกับแม่ จะสอนผมทำอาหารด้วย เพราะพ่อกับแม่ทำอาหารเก่งและอร่อย ตอนนั้นเปิดร้านอาหารอยู่2ร้าน ในความเป็นเด็กผมก็แอบคิดน่ะ " ทำไมเราต้องทำอะไรตั้งเยอะด้วย อยากไปเล่นกับเพื่อนแล้ว " ผมเคยถามน่ะครับ พ่อกับแม่ ตอบเหมือนกันเลย " โตไปมีแฟนจะได้ดูแลแฟนได้ ทำอาหารให้เขากิน ช่วยดูแลบ้านได้ " บระเจ้า!! ในตอนนั้นผมรู้สึกดีมากๆน่ะครับ เพราะตอนแรกผมก็แอบอิจฉา เพื่อนที่ไปวิ่งเล่นกันสนุกสนาน แต่ผมกับต้องทำงานบ้าน ทำอาหาร แต่พอได้ยินสิ่งที่พ่อกับแม่ตอบ ผมรู้สึกอบอุ่น. และโชคดีมากที่ได้เกิดมาเป็นลูกของท่าน เพราะดูแลเอาใจใส่ผม มากกว่าที่ผมรู้สึกได้อีก ทำให้ผมเป็นคนมีระเบียบ วินัย ไปบ้านเพื่อนที่ไหน พ่อกับแม่เพื่อนจะรักผม เพราะผมสามารถดูแลเพื่อนๆได้ ทำอะไรให้กินบ้าง สั่งพวกมันช่วยกันเก็บกวาดบ้าน 55555+ นึกถึงตอนนั้นมีความสุขมาก ต้องขอบคุณพ่อกับแม่มหาศาลจริงๆ พอผมได้เขียนเรื่อง " ครอบครัวของฉัน " ทำให้ผมกับเข้าไปเห็นในสิ่งที่พ่อกับแม่สอนมากมายจริงๆ ด้วยความเข้าใจในตอนนี้ ยิ่งทำให้รู้ว่า เราโชคดีมาก ^______^ แต่มีอีกเรื่องหนึ่ง ที่แม่สอนผม!! ทำให้ผมมีวันนี้!! เป็นนักสู้!! ที่ไม่ยอมแพ้!! จริๆ
ผมจำได้ ตอนสมัยเด็กๆ เด็กผู้ชายทุกคนจะชอบเล่นต่อสู้กัน จะมีชกต่อยกัน ปกติและจะมีความที่โตกว่ามาแกล้ง!! เรานะสูไม่ได้ เพื่อนผมรุ่นเดียวกันโดนแกล้งตลอดเลย มีครั้งหนึ่ง ผมก็เล่นกับเพื่อนๆต่อสู้กัน (คือเพื่อนรุ่นเดียวกันมันสู้ผมไม่ได้อยู่แล้ว) คราวนี้คนที่โต กว่ามันมาเล่นด้วย มันมาแกล้งผม ผมก็สู้น่ะ จำได้สู้จนตัวเองร้องไห T_T ผมรีบวิ่งไปหาแม่ เพื่อไปฟ้องว่าโดนแกล้ง
ผมพูดทั้งน้ำตาร้องไหอยู่ " แม่ไอ้เอกมันแกล้งไมค์ " เสียงของผมมันจะสั่นๆสะอึกร้องไหด้วยและโมโหอีก...
แต่แม่ผมพูดกับผมว่า " ถ้ามึงโดนแกล้งแล้วไม่สู้น่ะ ร้องไหมาฟ้องแม่จะตีซ้ำ " บระเจ้า!! ถ้าคุณเป็นผมในตอนนั้น คุณจะทำอย่างไง...ผมรีบเงียบเลย เพราะกลัวโดนตี!! รีบวิ่งไปสู้มันเลย!! ก็ไม่ชนะน่ะครับ แต่มันก็ไม่แกล้งผมเลนเพราะผมสู้!! เลยไปแกล้งคนอื่นแทน ^^ ส่งผลให้ผม ในสมัยเรียนประถม มัธยม ผมก็เป็นนักเลงเลย!! 5555 เพราะต่อสู้ทุกคน และผมมักจะสู้ก่อน ที่จะรอให้คนอื่นมาทำผม ...ทำให้ผมมีหัวใจนักสู้!! ที่ยิ่งใหญ่!! สู้ทุกสิ่งที่ท้าทาย สู้ทั้งที่ไม่พร้อม สู้ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะชนะหรือป่าว สู้แม้ไม่มีใครเชื่อก็ตาม....

..........ทุกๆครอบครัว ก็ต้องอยากให้คนในครอบครัวมีความสุข เราก็ปฎิเสธไม่ได้ว่า ทุกครอบครัว จะมีทั้งความเสียใจ ทั้งความสุข ทั้งความอบอุ่น ความรัก มีทั้งวันที่แสนดี และวันที่เลวร้าย แต่ความสำคัญของครอบครัว คือการอยู่ข้างๆกันในทุกๆวัน สำหรับครอบครัวผม พ่อกับแม่ อยู่กับผมตลอดเวลา!! อยู่กับผมทุกที่!! เพราะทุกๆความคิด!! และ การกระทำ!! ของผมท่านเป็นสอนผม!! ทำให้ผมมีวันนี้ กล้าทำในสิ่งที่ท้าทาย และเชื่อมั่นในตนเอง ^_______^ เกิดจากครอบครัวที่อบอุ่น ขอบคุณพ่อกับแม่จากที่สุดของหัวใจจริงๆครับ _/|\_

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Ia merupakan rumah yang pertama dalam keluarga, Semua orang. Tidak kira berapa umur kita, ia terdiri daripada sebuah keluarga. Bapa, ibu dan kanak-kanak, atau dengan sesetengah keluarga mungkin ada Datuk nenek dan saudara-mara meningkatkan tetapi kehangatan keluarga. Semua sama, keluarga saya sendiri, ianya sebuah keluarga yang mesra dan bahagia. Anak-anak saya berada dalam tren. Dengan cermat dan bapa dan ibu yang mengajar saya untuk melawan seperti seorang lelaki dan melakukan sesuatu yang anda sendiri..........ผมยังจำสมัยตอนที่ผม เรียนประถม ช่วงนั้นจะเป็นช่วงเวลาที่ พ่อกับแม่ จะสอนอะไรผมหลายอย่างมากๆ บวกกับที่เราเป็นเด็กก็อยากเรียนรู้ ทุกๆอย่าง ผมก็ทำตามน่ะ เพราะกลัวแม่ ^^ แต่พ่อจะใจดี กับผมมากกว่า...หน้าที่ในครอบครัวตอนนั้น ผมจะมีหน้าที่ กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน กรองน้ำ เก็บที่นอน เสื้อผ้ายังต้องฝึกรีดเลยคับ และ พ่อกับแม่ จะสอนผมทำอาหารด้วย เพราะพ่อกับแม่ทำอาหารเก่งและอร่อย ตอนนั้นเปิดร้านอาหารอยู่2ร้าน ในความเป็นเด็กผมก็แอบคิดน่ะ " ทำไมเราต้องทำอะไรตั้งเยอะด้วย อยากไปเล่นกับเพื่อนแล้ว " ผมเคยถามน่ะครับ พ่อกับแม่ ตอบเหมือนกันเลย " โตไปมีแฟนจะได้ดูแลแฟนได้ ทำอาหารให้เขากิน ช่วยดูแลบ้านได้ " บระเจ้า!! ในตอนนั้นผมรู้สึกดีมากๆน่ะครับ เพราะตอนแรกผมก็แอบอิจฉา เพื่อนที่ไปวิ่งเล่นกันสนุกสนาน แต่ผมกับต้องทำงานบ้าน ทำอาหาร แต่พอได้ยินสิ่งที่พ่อกับแม่ตอบ ผมรู้สึกอบอุ่น. และโชคดีมากที่ได้เกิดมาเป็นลูกของท่าน เพราะดูแลเอาใจใส่ผม มากกว่าที่ผมรู้สึกได้อีก ทำให้ผมเป็นคนมีระเบียบ วินัย ไปบ้านเพื่อนที่ไหน พ่อกับแม่เพื่อนจะรักผม เพราะผมสามารถดูแลเพื่อนๆได้ ทำอะไรให้กินบ้าง สั่งพวกมันช่วยกันเก็บกวาดบ้าน 55555+ นึกถึงตอนนั้นมีความสุขมาก ต้องขอบคุณพ่อกับแม่มหาศาลจริงๆ พอผมได้เขียนเรื่อง " ครอบครัวของฉัน " ทำให้ผมกับเข้าไปเห็นในสิ่งที่พ่อกับแม่สอนมากมายจริงๆ ด้วยความเข้าใจในตอนนี้ ยิ่งทำให้รู้ว่า เราโชคดีมาก ^______^ แต่มีอีกเรื่องหนึ่ง ที่แม่สอนผม!! ทำให้ผมมีวันนี้!! เป็นนักสู้!! ที่ไม่ยอมแพ้!! จริๆผมจำได้ ตอนสมัยเด็กๆ เด็กผู้ชายทุกคนจะชอบเล่นต่อสู้กัน จะมีชกต่อยกัน ปกติและจะมีความที่โตกว่ามาแกล้ง!! เรานะสูไม่ได้ เพื่อนผมรุ่นเดียวกันโดนแกล้งตลอดเลย มีครั้งหนึ่ง ผมก็เล่นกับเพื่อนๆต่อสู้กัน (คือเพื่อนรุ่นเดียวกันมันสู้ผมไม่ได้อยู่แล้ว) คราวนี้คนที่โต กว่ามันมาเล่นด้วย มันมาแกล้งผม ผมก็สู้น่ะ จำได้สู้จนตัวเองร้องไห T_T ผมรีบวิ่งไปหาแม่ เพื่อไปฟ้องว่าโดนแกล้ง ผมพูดทั้งน้ำตาร้องไหอยู่ " แม่ไอ้เอกมันแกล้งไมค์ " เสียงของผมมันจะสั่นๆสะอึกร้องไหด้วยและโมโหอีก...แต่แม่ผมพูดกับผมว่า " ถ้ามึงโดนแกล้งแล้วไม่สู้น่ะ ร้องไหมาฟ้องแม่จะตีซ้ำ " บระเจ้า!! ถ้าคุณเป็นผมในตอนนั้น คุณจะทำอย่างไง...ผมรีบเงียบเลย เพราะกลัวโดนตี!! รีบวิ่งไปสู้มันเลย!! ก็ไม่ชนะน่ะครับ แต่มันก็ไม่แกล้งผมเลนเพราะผมสู้!! เลยไปแกล้งคนอื่นแทน ^^ ส่งผลให้ผม ในสมัยเรียนประถม มัธยม ผมก็เป็นนักเลงเลย!! 5555 เพราะต่อสู้ทุกคน และผมมักจะสู้ก่อน ที่จะรอให้คนอื่นมาทำผม ...ทำให้ผมมีหัวใจนักสู้!! ที่ยิ่งใหญ่!! สู้ทุกสิ่งที่ท้าทาย สู้ทั้งที่ไม่พร้อม สู้ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะชนะหรือป่าว สู้แม้ไม่มีใครเชื่อก็ตาม....
..........ทุกๆครอบครัว ก็ต้องอยากให้คนในครอบครัวมีความสุข เราก็ปฎิเสธไม่ได้ว่า ทุกครอบครัว จะมีทั้งความเสียใจ ทั้งความสุข ทั้งความอบอุ่น ความรัก มีทั้งวันที่แสนดี และวันที่เลวร้าย แต่ความสำคัญของครอบครัว คือการอยู่ข้างๆกันในทุกๆวัน สำหรับครอบครัวผม พ่อกับแม่ อยู่กับผมตลอดเวลา!! อยู่กับผมทุกที่!! เพราะทุกๆความคิด!! และ การกระทำ!! ของผมท่านเป็นสอนผม!! ทำให้ผมมีวันนี้ กล้าทำในสิ่งที่ท้าทาย และเชื่อมั่นในตนเอง ^_______^ เกิดจากครอบครัวที่อบอุ่น ขอบคุณพ่อกับแม่จากที่สุดของหัวใจจริงๆครับ _/|\_

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 2:

Keluarga adalah rumah pertama setiap orang, tidak kira berapa lama kita. Keluarga itu terdiri daripada ibu bapa dan kanak-kanak, beberapa keluarga mungkin mempunyai datuk dan nenek. Dan saudara-mara lain menaikkan Tetapi kehangatan keluarga, setiap keluarga adalah sama. keluarga saya sendiri adalah yang hangat dan bahagia di hari-hari apabila saya masih muda. Seorang bapa dan model peranan yang baik. Dan seorang ibu yang mengajar saya untuk melawan dan melakukan apa-apa diri ......... Saya masih ingat hari-hari apabila saya berada di sekolah rendah, ia adalah masa apabila ibu bapa telah mengajar saya banyak perkara. Plus kita kanak-kanak mahu belajar segala-galanya yang saya lakukan, kerana saya takut saya akan ^^ tetapi baik kepada saya lebih ... sekarang adalah menjadi tanggungjawab keluarga. Saya akan melanda rumah dikikis rumah pencuci pakaian katil air masih perlu berlatih dan saya melancarkan ibu bapa saya mengajar saya untuk memasak dengan. Kerana ibu bapa untuk memasak dan lazat. Sekarang restoran dibuka dua kedai. Dalam kanak-kanak, saya diam-diam berfikir, "Mengapa kita perlu melakukan banyak dengan. Saya mahu bermain dengan kawan saya, "Saya bertanya kepada ibu bapa saya seperti yang saya lakukan" kepada teman lelaki teman wanita tidak akan peduli. Adakah mereka makan Penjagaan rumah "Tuhan !! Pada masa itu saya berasa sangat baik juga. Kerana pada mulanya saya diam-diam cemburu. Rakan-rakan untuk bermain bersama-sama lebih menyeronokkan. Tetapi saya perlu bekerja dengan memasak di rumah, tetapi mendengar apa yang ibu bapa menjawab. Saya terasa panas. Dan sangat bertuah kerana lahir bagimu. Kerana saya mengambil berat Lebih daripada itu, saya berasa lebih Saya telah pergi ke rumah seorang kawan di mana disiplin. Saya suka ibu bapa saya. Saya boleh menjaga rakan-rakan. Apa yang anda makan Mereka membantu untuk membersihkan rumah 55555+ mengingatkan mereka gembira. Terima kasih kepada ibu bapa saya benar-benar besar. Apabila saya menulis tentang "keluarga saya," Saya pergi untuk melihat apa yang ibu bapa saya telah mengajar banyak, benar-benar. Dengan pemahaman sekarang Semakin bahawa kami amat bernasib baik ^ ______ ^ Tetapi ada cerita lain. Ibu mengajar saya !! Ini menjadikan hari saya !! Sebuah pesawat pejuang !! Jangan menyerah !! Pada hari lain , saya masih ingat sebagai seorang gadis kecil semua kanak-kanak lelaki suka bermain pergaduhan. Untuk memukul satu sama lain. Dan perlu pembuli yang lebih besar !! Kami tidak memerangi Saya sentiasa menganggap ia adalah yang sama sekali saya sedang bermain dengan rakan-rakan berjuang. (Ia adalah seorang rakan sekelas saya tidak mempunyai sudah), kali ini ke Toronto. Daripada ia adalah untuk bermain dengan ia, saya berpura-pura saya berjuang diri saya sehingga saya teringat menangis T_T saya bergegas ke ibu saya. Untuk didakwa dengan berpura-pura saya menangis teresak-esak, "kegusaran saya ibu Donna Mike" Bunyi itu, saya akan menjadi gangguan ringkas teresak-esak dan marah lagi ... tetapi ibu saya berkata kepada saya, "jika anda memukul. kemudian berpura-pura untuk melawan ibu teresak-esak Sue untuk memukul berulang "Tuhan !! Jika anda, kerana saya ketika itu. Anda tahu ... saya tidak tenang sama sekali. Takut terkena !! Bergegas untuk menentangnya sama sekali !! Dia tidak memukul saya Tetapi ia bukan kerana saya berpura-pura saya berjuang !! Saya berpura-pura menjadi orang lain ^^ itu, saya berada di sekolah menengah, di sekolah tinggi saya adalah seorang gangster di semua !! 5555 perjuangan kerana semua orang Dan saya akan sentiasa melawan sebelum Menunggu untuk orang lain untuk melakukannya. ... Saya seorang pejuang di hati !! Great !! Untuk setiap cabaran Kedua-dua pejuang tidak bersedia Kedua-dua pejuang tahu bagaimana untuk menang atau tidak. Walaupun saya tidak percaya .... .......... setiap keluarga. Saya akan membuat keluarga bahagia. Kita tidak menafikan bahawa setiap keluarga akan mempunyai kesedihan dan kegembiraan, kemesraan dan kasih sayang kedua-duanya adalah hari yang baik. Dan hari buruk Tetapi kepentingan keluarga Terletak bersebelahan antara satu sama lain setiap hari. Untuk keluarga saya, ibu bapa saya bersama-sama dengan saya sepanjang masa !! Bagi saya sama sekali !! Kerana setiap idea !! Dan tindakan !! Saya akan mengajar saya !! Saya ada hari ini Saya melakukan apa cabaran ^ _______ ^ Dan keyakinan diri keluarga. Terima kasih kepada ibu bapa saya, dari hati, benar-benar _ / | _.