เมื่อเรียนอยู่ชั้น ป.4 ผมป่วยเป็นโร

เมื่อเรียนอยู่ชั้น ป.4 ผมป่วยเป็นโรคมะเร็งผิวหนัง เข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล เป็นเดือนก็ไม่หาย คุณยายที่เฝ้าไข้เล่าให้ฟังว่า หมอรักษาผมด้วยเทคนิกทางแพทย์ เครื่องมือต่างๆ และด้วยยา แต่อาการไม่ดีขึ้น และสิ่งที่คุณยายทำอย่างสม่ำเสมอทุกวันคือการอธิษฐานเผื่อชาลี ในขณะที่ผมป่วยมีคนมาเยี่ยมมากมายมาช่วยอธิษฐานเผื่อ หมอบอกคุณยายว่า “ไม่มีทางรักษาแล้ว หากอีก 1 สัปดาห์ไม่ฟื้น คงต้องเอาสายออกซิเจนออก” แต่ด้วยความเชื่อ และด้วยพลังแห่งคำอธิษฐาน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

When students Grade 4 class I skin cancer treatment in hospital for a month, it is not damaged. Grandma trying to cure fever, the doctor that I was the one with a different doctor. Various tools and medication, but the symptoms are not better and what Grandma do it regularly every day, is to pray for Charlie. While I have visited many people came to pray for help. The doctor told her that "there's no cure, and then again 1 week did not recover if he took out the saioksichen" but with faith, and with the power of prayer.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

When studying in Primary. I had four patients with skin cancer. Admitted to hospital A month is not lost The nurse told me that my grandmother. I am a medical doctor with the Medical Tech. Tools and medicines, but fared no better. And what grandmother done regularly every day is to pray for Charlie. While I have visited many patients come to pray. The doctor said that my grandmother "There is no cure, if the first week is not recovered. You have to take out the oxygen line, "but by faith. And with the power of prayer