ประเพณีการดื่มชาของอังกฤษ ชาวอังกฤษเป็นชาติที่ดื่มชาเป็นลำดับสองของโลก การแปล - ประเพณีการดื่มชาของอังกฤษ ชาวอังกฤษเป็นชาติที่ดื่มชาเป็นลำดับสองของโลก อังกฤษ วิธีการพูด

ประเพณีการดื่มชาของอังกฤษ ชาวอังกฤษ

ประเพณีการดื่มชาของอังกฤษ
ชาวอังกฤษเป็นชาติที่ดื่มชาเป็นลำดับสองของโลก โดยชาวอังกฤษแต่ละคนดื่มชาคนละประมาณ 2.1 กิโลกรัมต่อปี ซึ่งความนิยมในการดื่มชามีมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 19 โดยเริ่มต้นมาจากอินเดียที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอังกฤษ แต่ผู้ที่นำประเพณีการดื่มชาเข้ามาในอังกฤษเป็นคนแรกก็คือ แคทเธอรีนแห่งบราแกนซา สมเด็จพระราชินีในสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ ในราวระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1660 ถึง 1670
โดยในระยะแรกนั้น การดื่มชาเป็นประเพณีสำหรับชนชั้นสูงเท่านั้น ไม่ได้แพร่หลายโดยทั่วไปเพราะยังจัดว่าเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย แต่ต่อมาราคาชาเริ่มถูกลง จึงทำให้ประเพณีนี้เผยแพร่ทั่วไปสหราชอาณาจักร
โดยมีการจัดกิจกรรมหรือวัฒนธรรมเกี่ยวกับชามากมาย เช่น มีการจัดสวนชา (Tea garden) ที่เป็นสถานที่ดื่มชาและเดินเล่น หรือการจัดการเต้นรำชา (Tea dance) ที่อาจจะเป็นการเต้นรำตอนบ่ายหรือพลบค่ำ ที่อาจจะรวมทั้งการดูดอกไม้ไฟ, เลี้ยงอาหารค่ำ และจบลงด้วยการดื่มชา
การดื่มชาเป็นมื้ออาหาร
ชาไม่เพียงเป็นแค่เครื่องดื่มเท่านั้น แต่ยังหมายถึงอาหารว่างมื้อบ่าย (Tea meal) ไม่ว่าเครื่องดื่มจะเป็นชาหรือไม่ ประเพณีอีกอย่างหนึ่งทีเคยเป็นที่นิยมคือร้านน้ำชา (tea room) ซึ่งเป็นสถานที่ที่เสิร์ฟชาและสโคน (คล้ายมัฟฟินแต่ไม่หวาน) กับครีมข้น (Clotted cream) ซึ่งเป็นครีมที่ข้นเหมือนเนย และแยมผลไม้ การดื่มชากับสโคนกับครีมและแยม จะเรียกรวมกันว่า “Cream tea” แต่ประเพณีนี้หมดความนิยมลงตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่สอง จึงทำให้การดื่ม Cream tea จึงทำกันแต่ในบางโอกาส
วิธีดื่มชาของอังกฤษ
การดื่มชาในอังกฤษมักจะเป็นชาดำที่เสิร์ฟกับนมและบางครั้งก็น้ำตาลด้วย ส่วนชาแก่ที่เสิร์ฟกับนมและน้ำตาลจำนวนมากในถ้วยใหญ่ที่เรียกว่า “mug” นั้น มักจะเรียกกันว่า “ชาคนงาน” (Builders tea)
โดยทั่วไปแล้วการดื่มชาในอังกฤษจะไม่ใช่วัฒนธรรมชั้นสูงที่ละเอียดอ่อนอย่างที่เข้าใจกันทั่วโลก แต่เป็นเพียงกิจวัตรประจำวันเช่นเดียวกับการดื่มกาแฟของชาติอื่น ตามปกติแล้วชาวอังกฤษก็จะดื่มชากันวันละอาจจะถึงห้าหรือหกถ้วย แต่ก็มิได้หมายความว่าชาวอังกฤษจะไม่มีประเพณีการดื่มชากันอย่างเป็นทางการหรือในโอกาสพิเศษ สำหรับชนชั้นที่ทำมาหากินมีอาชีพกันทั่วไปการพักดื่มชาก็เป็นส่วนสำคัญประจำวัน โดยทั่วไปแล้วนายจ้างก็มักจะอนุญาตให้มีการพักดื่มชาสายครั้งหนึ่งและบ่ายอีกครั้งหนึ่ง
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ประเพณีการดื่มชาของอังกฤษ ชาวอังกฤษเป็นชาติที่ดื่มชาเป็นลำดับสองของโลก โดยชาวอังกฤษแต่ละคนดื่มชาคนละประมาณ 2.1 กิโลกรัมต่อปี ซึ่งความนิยมในการดื่มชามีมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 19 โดยเริ่มต้นมาจากอินเดียที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอังกฤษ แต่ผู้ที่นำประเพณีการดื่มชาเข้ามาในอังกฤษเป็นคนแรกก็คือ แคทเธอรีนแห่งบราแกนซา สมเด็จพระราชินีในสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ ในราวระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1660 ถึง 1670 โดยในระยะแรกนั้น การดื่มชาเป็นประเพณีสำหรับชนชั้นสูงเท่านั้น ไม่ได้แพร่หลายโดยทั่วไปเพราะยังจัดว่าเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย แต่ต่อมาราคาชาเริ่มถูกลง จึงทำให้ประเพณีนี้เผยแพร่ทั่วไปสหราชอาณาจักร โดยมีการจัดกิจกรรมหรือวัฒนธรรมเกี่ยวกับชามากมาย เช่น มีการจัดสวนชา (Tea garden) ที่เป็นสถานที่ดื่มชาและเดินเล่น หรือการจัดการเต้นรำชา (Tea dance) ที่อาจจะเป็นการเต้นรำตอนบ่ายหรือพลบค่ำ ที่อาจจะรวมทั้งการดูดอกไม้ไฟ, เลี้ยงอาหารค่ำ และจบลงด้วยการดื่มชาการดื่มชาเป็นมื้ออาหาร Tea is not only a drink but also simply mean the afternoon meal, snacks. (Tea meal), regardless of whether or not to drink tea. Another tradition, it has never been a popular tea shop is (tea room), which is a place that serves tea and sakhon (similar to muffins, but not sweet) with a thick cream (Clotted cream), which are the cream, butter and jam, fruit concentrate like drinking tea with jam and cream to sakhon. To call together a "Cream tea", but this tradition out of popularity since after the second world war, thus making its tea drinking Cream but occasionally. How to drink tea, England Drinking tea in the English black tea is often served with milk and sometimes sugar. Best tea served with milk and one sugar in large cups, called "mug" is often called "the workers of tea" (tea Builders) In General, drinking tea in English is not high culture sensitive, understandable all over the world. But that is just daily routines, as well as other national coffee drinking. As usual, the British are drinking tea together once a day may be five or six cups, but it does not mean that the British do not have a tradition of drinking tea together in formal occasions. For classes that they have common room, tea drinking is an important part of the day. Generally, employers are often allowed to stay late afternoon tea and once again.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
British tradition of drinking tea
is the national drink of England's second World. British people drink tea, each around 2.1 kg per year. The popularity of tea has existed since the 19th century, starting from the Indians, who had been part of the British Empire. But those traditions like drinking tea in England, was the first. Catherine of Braganza. Queen of King Charles the second of England during the decade 1660 to around 1670
in the early stages. Drinking tea is a tradition for the elite only. It has not been generally regarded as luxuries. However, the price was down to tea. This tradition makes public the UK
, with activities such as a tea or cultural landscaping tea (Tea garden) is a place to drink tea and stroll. Or handling Dance Tea (Tea dance) that will be dancing the afternoon or evening. Might as well see the fireworks, dinner. And ended up drinking tea
, drinking tea is a meal
not just a tea drinks. It also means a light afternoon meal (Tea meal), whether as a tea to drink or not. Another tradition is the ever-popular tea (tea room), a place that serves tea and scones. (Like muffins, but not sweet) with thick cream (Clotted cream), a slurry-like cream, butter and jam, fruit, tea and scones with cream and jam. Referred to as the "Cream tea", but this tradition lost its popularity after World War II. Cream tea, the drink is made ​​but on occasion,
to drink tea British
tea drinking in Britain is usually black tea served with milk and sometimes sugar. Tea and served with milk and lots of sugar in a large cup called "mug" is often referred to as "tea workers" (Builders tea)
generally drinking tea in England are not high culture profile. soft understood worldwide. But this is just routine, as well as other national drink. Normally, the British would drink a day may be up to five or six cups. But it does not mean that the British will have no tradition of drinking tea through a formal or special occasions. For the elite professional livelihood commonly served tea is an important part of the day. Generally, employers are often allowed to be served tea late one afternoon and again.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
Tea culture of England
. The English are the national tea is the second order of the world. By the British each drink tea in different about 2.1 kilograms per year. The popularity of drinking tea has been around since the century 19 by starting from India, who used to be part of the British Empire. But those who brought the tradition of drinking tea in England was the first isQueen Majesty King Charles 2 of England in about during the decades 1660 to 1670
.The first phase. Drinking tea is a tradition for the aristocracy. Not widely in general because it also is considered as luxuries, but later began to be down, the price of tea Therefore, this tradition published UK general
.The activities or about tea culture, such as the tea garden (Tea garden) as a place to drink tea, and a walk or dance management tea. (Tea dance) may be dancing the afternoon or dusk. May as well watch fireworks,The dinner party. And ended up drinking tea

. Drinking tea is a mealThe tea not only drinks. But it also means the afternoon snack (Tea meal) whether drink is tea? Another tradition is the ever popular tea shop (tea room), which is a place that served tea and scones.
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: