กาลนามมาแล้ว มีเสือตัวหนึ่งซึ่งเป็นพญาของสัตว์ป่าทั้งหลาย มันมีขนสีดำพ การแปล - กาลนามมาแล้ว มีเสือตัวหนึ่งซึ่งเป็นพญาของสัตว์ป่าทั้งหลาย มันมีขนสีดำพ อังกฤษ วิธีการพูด

กาลนามมาแล้ว มีเสือตัวหนึ่งซึ่งเป็น

กาลนามมาแล้ว มีเสือตัวหนึ่งซึ่งเป็นพญาของสัตว์ป่าทั้งหลาย มันมีขนสีดำพู ตาลุกเป็นประกาย ฟันคมราวกับมีด พญาเสือตัวนี้เป็นที่หวาดหวั่นไปทั่วป่า ฆ่าสัตว์กินสัตว์มาเสียมากมาย
วันหนึ่ง หลังจากมันกินกวางทั้งตัวเป็นอาหารเช้าเสร็จแล้ว มันก็ออกไปเดินเล่น สังเกตดูอย่างพอใจกระหยิ่มใจ ที่เห็นสัตว์นานาต่างหนีกระเจิดกระเจิงเมื่อเห็นมัน ทันใดพญาเสือแลเห็นสิ่งหนึ่ง ซึ่งมันไม่เข้าใจว่า เป็นตัวอะไรในทุ่งนาข้างเชิงเขาลูกหนึ่ง ความตัวหนึ่งกำลังลากคันไถอย่างสงบเงียบ ดูเรี่ยวแรงมั่นคง มีชาวนาหนุ่มถือคันไถตามหลัง ทั้งตวาดทั้งตีควายตัวนั้นด้วยเรียวไม้ไผ่
พญาเสือฉงนสนเท่ห์เป็นกำลัง เพราะไม่เคยมีผู้ใดกระทำเช่นนี้ต่อตนเลย ในอาณาจักรตน มันหยุดยืนคอยแล้วคอยเล่า จนกระทั่งชาวนาและควายหยุดพักไถนา มันก็เดินเข้าไปใกล้ควายถามว่า "บอกหน่อยเถอะสหาย มันยังไงกัน เจ้าถึงยอมให้มนุษย์ตัวเล็กๆ ตีด่าตวาดเจ้าได้อย่างนั้น ข้าเห็นว่าเจ้าก็แข็งแรงใหญ่โต ทั้งยังมีเขาปลายแหลมคมราวกับปลายมีด ง่ายนิดเดียว หากเจ้าจะแทงเจ้ามนุษย์ตัวนั้น ตายเสียเมื่อใดก็ได้ ข้าไม่เข้าใจจริงๆ ว่า ทำไมเจ้ายอมมันได้อย่างไร"
ควายเงยหน้ามองดูพญาเสือ แล้วตอบอย่างเศร้าๆ ว่า "มันตัวเล็กก็จริง แต่ท่านไม่รู้เลยรึว่า เจ้ามนุษย์นี้ มันมีปัญญาความคิดฉลาดเฉลียวนัก"
"เจ้าว่า มันมีปัญญาความคิดฉลาดอย่างนั้นรึ" พญาเสือถามอย่างประหลาดใจ "เจ้าหมายความว่าอย่างไร ไอ้ปัญญาฉลาดเฉลียวนั่นน่ะ"
ควายชักรำคาญหงุดหงิด เพราะมันเองก็ไม่รู้ความหมายของคำนี้ แต่มันก็ไม่ยอมรับ จึงตอบว่า "เจ้าก็ลองไปถามเจ้ามนุษย์นั่นเองซิ"
พญาเสือเดินไปหาชายชาวนา ซึ่งกำลังสูบยากล่องไม้ไผ่อยู่ มันพูดว่า "เจ้าควายมันบอกแก่ข้าว่า เจ้ามีปัญญาความคิดฉลาดนักจริงหรือเปล่า"
"จริงซิ" ชาวนาตอบ พญาเสือจริงถามว่า "แล้วปัญญาความคิดฉลาดนี่น่ะ มันเหมือนกับอะไรเล่า "โปรดพาข้าไปดูมันหน่อยเถอะ"
"ข้าเองก็อยากจะอวดมันเหมือนกัน แต่ข้าทิ้งมันไว้เสียที่บ้านเมื่อตอนเช้านี่เอง ด้วยกลัวว่ามันจะมาหล่นหายเสียที่ท้องนา"
"เจ้ากลับบ้าน ไปเอามันมาอวดข้าหน่อยได้ไหมล่ะ ข้าอยากเห็นมันจริงๆ ว่า จะเหมือนอะไร"
"ตกลงข้าจะไปเอามา" ชาวนาพูด แล้วก็เดินไปสองสามก้าว ทันใดก็หยุดกึกหันกลับมา "ข้าไปตอนนี้ไม่ได้แล้ว เพราะท่านคงจะฆ่าควายของข้า ระหว่างที่ข้าไม่ได้อยู่ที่นี่เสียน่ะซิ"
"ข้าสาบานได้ว่า ไม่ทำอย่างนั้นดอก" พญาเสือตอบ "เพราะข้ากินกวางเป็นอาหารเช้า ยังอิ่มอยู่ เจ้าไม่ต้องห่วง"
ชาวนาหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเอ่ยปากว่า "ตกลง ข้าไปแน่ ถ้าท่านยอมให้ข้าผูกท่านไว้กับต้นไม้โน่น ข้าจะได้ไม่ต้องห่วงว่าท่านจะกินควายของข้า"

อารามที่พญาเสืออยากจะเห็นสิ่งที่เรียกว่า ปัญญาปราดเปรื่องมันก็ยอมให้ชาวนาผูกไว้กับต้นไม้ ชาวนารีบผูกพญาเสือไว้ แล้วก็เก็บใบไม้แห้งกิ่งไม้เชื้อไฟ วางล้อมรอบพญาเสือ แล้วบอกว่า "นี่อย่างไรเล่า ตัวที่เรียกว่า ปัญญาเปรื่องปราดของข้าล่ะ"
แล้วชาวนาก็จุดไฟลุกพรึบ เปลวไฟทั้งร้อนทั้งพุ่งขึ้นสูง พญาเสือไม่อาจกระดิกตัวดิ้นรน ท่าทางเจ็บปวด ไม่มีทางใดช่วยตัวเองได้ อยู่ท่ามกลางกองไฟร้อนแรงนั้น เจ้าควายหัวเราะ แล้วหัวเราะ จนตัวโยนโดดกระแทกก้อนหินใหญ่ จนฟันบนร่วง
จนเมื่อเชือกที่ผูกพญาเสือไหม้นั้นแหละ พญาเสือจึงหลุดจากเชือก วิ่งจี๋ร้องโอ๊กๆ ด้วยความปวดแสบปวดร้อน หนีเข้าป่าไป
ตั้งแต่นั้นมา เหล่าลูกหลานของพญาเสือ ทั้งครอบครัวรุ่นต่อๆ มา เวลาเกิดจึงมีขนดำบ้าง สีน้ำตาลไหม้บ้าง เพราะผลจากต้นสกุลของมันเกิดเหตุดังกล่าว และลูกเต้าเหล่าควายเกิดมาฟันบนก็ไม่มี
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
กาลนามมาแล้ว มีเสือตัวหนึ่งซึ่งเป็นพญาของสัตว์ป่าทั้งหลาย มันมีขนสีดำพู ตาลุกเป็นประกาย ฟันคมราวกับมีด พญาเสือตัวนี้เป็นที่หวาดหวั่นไปทั่วป่า ฆ่าสัตว์กินสัตว์มาเสียมากมาย วันหนึ่ง หลังจากมันกินกวางทั้งตัวเป็นอาหารเช้าเสร็จแล้ว มันก็ออกไปเดินเล่น สังเกตดูอย่างพอใจกระหยิ่มใจ ที่เห็นสัตว์นานาต่างหนีกระเจิดกระเจิงเมื่อเห็นมัน ทันใดพญาเสือแลเห็นสิ่งหนึ่ง ซึ่งมันไม่เข้าใจว่า เป็นตัวอะไรในทุ่งนาข้างเชิงเขาลูกหนึ่ง ความตัวหนึ่งกำลังลากคันไถอย่างสงบเงียบ ดูเรี่ยวแรงมั่นคง มีชาวนาหนุ่มถือคันไถตามหลัง ทั้งตวาดทั้งตีควายตัวนั้นด้วยเรียวไม้ไผ่ พญาเสือฉงนสนเท่ห์เป็นกำลัง เพราะไม่เคยมีผู้ใดกระทำเช่นนี้ต่อตนเลย ในอาณาจักรตน มันหยุดยืนคอยแล้วคอยเล่า จนกระทั่งชาวนาและควายหยุดพักไถนา มันก็เดินเข้าไปใกล้ควายถามว่า "บอกหน่อยเถอะสหาย มันยังไงกัน เจ้าถึงยอมให้มนุษย์ตัวเล็กๆ ตีด่าตวาดเจ้าได้อย่างนั้น ข้าเห็นว่าเจ้าก็แข็งแรงใหญ่โต ทั้งยังมีเขาปลายแหลมคมราวกับปลายมีด ง่ายนิดเดียว หากเจ้าจะแทงเจ้ามนุษย์ตัวนั้น ตายเสียเมื่อใดก็ได้ ข้าไม่เข้าใจจริงๆ ว่า ทำไมเจ้ายอมมันได้อย่างไร" ควายเงยหน้ามองดูพญาเสือ แล้วตอบอย่างเศร้าๆ ว่า "มันตัวเล็กก็จริง แต่ท่านไม่รู้เลยรึว่า เจ้ามนุษย์นี้ มันมีปัญญาความคิดฉลาดเฉลียวนัก" "เจ้าว่า มันมีปัญญาความคิดฉลาดอย่างนั้นรึ" พญาเสือถามอย่างประหลาดใจ "เจ้าหมายความว่าอย่างไร ไอ้ปัญญาฉลาดเฉลียวนั่นน่ะ"
ควายชักรำคาญหงุดหงิด เพราะมันเองก็ไม่รู้ความหมายของคำนี้ แต่มันก็ไม่ยอมรับ จึงตอบว่า "เจ้าก็ลองไปถามเจ้ามนุษย์นั่นเองซิ"
พญาเสือเดินไปหาชายชาวนา ซึ่งกำลังสูบยากล่องไม้ไผ่อยู่ มันพูดว่า "เจ้าควายมันบอกแก่ข้าว่า เจ้ามีปัญญาความคิดฉลาดนักจริงหรือเปล่า"
"จริงซิ" ชาวนาตอบ พญาเสือจริงถามว่า "แล้วปัญญาความคิดฉลาดนี่น่ะ มันเหมือนกับอะไรเล่า "โปรดพาข้าไปดูมันหน่อยเถอะ"
"ข้าเองก็อยากจะอวดมันเหมือนกัน แต่ข้าทิ้งมันไว้เสียที่บ้านเมื่อตอนเช้านี่เอง ด้วยกลัวว่ามันจะมาหล่นหายเสียที่ท้องนา"
"เจ้ากลับบ้าน ไปเอามันมาอวดข้าหน่อยได้ไหมล่ะ ข้าอยากเห็นมันจริงๆ ว่า จะเหมือนอะไร"
"ตกลงข้าจะไปเอามา" ชาวนาพูด แล้วก็เดินไปสองสามก้าว ทันใดก็หยุดกึกหันกลับมา "ข้าไปตอนนี้ไม่ได้แล้ว เพราะท่านคงจะฆ่าควายของข้า ระหว่างที่ข้าไม่ได้อยู่ที่นี่เสียน่ะซิ"
"ข้าสาบานได้ว่า ไม่ทำอย่างนั้นดอก" พญาเสือตอบ "เพราะข้ากินกวางเป็นอาหารเช้า ยังอิ่มอยู่ เจ้าไม่ต้องห่วง"
ชาวนาหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเอ่ยปากว่า "ตกลง ข้าไปแน่ ถ้าท่านยอมให้ข้าผูกท่านไว้กับต้นไม้โน่น ข้าจะได้ไม่ต้องห่วงว่าท่านจะกินควายของข้า"

อารามที่พญาเสืออยากจะเห็นสิ่งที่เรียกว่า ปัญญาปราดเปรื่องมันก็ยอมให้ชาวนาผูกไว้กับต้นไม้ ชาวนารีบผูกพญาเสือไว้ แล้วก็เก็บใบไม้แห้งกิ่งไม้เชื้อไฟ วางล้อมรอบพญาเสือ แล้วบอกว่า "นี่อย่างไรเล่า ตัวที่เรียกว่า ปัญญาเปรื่องปราดของข้าล่ะ"
แล้วชาวนาก็จุดไฟลุกพรึบ เปลวไฟทั้งร้อนทั้งพุ่งขึ้นสูง พญาเสือไม่อาจกระดิกตัวดิ้นรน ท่าทางเจ็บปวด ไม่มีทางใดช่วยตัวเองได้ อยู่ท่ามกลางกองไฟร้อนแรงนั้น เจ้าควายหัวเราะ แล้วหัวเราะ จนตัวโยนโดดกระแทกก้อนหินใหญ่ จนฟันบนร่วง
จนเมื่อเชือกที่ผูกพญาเสือไหม้นั้นแหละ พญาเสือจึงหลุดจากเชือก วิ่งจี๋ร้องโอ๊กๆ ด้วยความปวดแสบปวดร้อน หนีเข้าป่าไป
ตั้งแต่นั้นมา เหล่าลูกหลานของพญาเสือ ทั้งครอบครัวรุ่นต่อๆ มา เวลาเกิดจึงมีขนดำบ้าง สีน้ำตาลไหม้บ้าง เพราะผลจากต้นสกุลของมันเกิดเหตุดังกล่าว และลูกเต้าเหล่าควายเกิดมาฟันบนก็ไม่มี
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
The name came with a tiger, which is the king of wildlife. It has fur Black PU widen as body, sharp teeth like knives, the tiger is afraid to all over the forest. Kill animals eat animals was broken.One day after it ate deer body is breakfast is ready, it will go out for a walk. สังเกตดูอย่าง happy be happy! See animal varieties are running here and there when seeing it. Suddenly the tiger saw one thing, which it doesn"t understand what is what in the fields beside the hill you one. The one is to drag the plough calmly, see strength stable. There are young farmer plow by holding back. Screamed and hit that buffalo with slender bamboo.Dragon Tiger were repeatedly Because there has never been a man do this to his kingdom in their it stop waited and waited. Until a farmer and buffalo a plough. He walked closer to the buffalo said, "tell me, friend. How you let human body small. Hit the fascinating yelled at you. I see you have a big. Also he the sharp like knife. It"s easy if you stab human body die anytime. I really don"t understand. Why are you with it? ").The buffalo head watching the dragon tiger and answer sadly. "It"s true, but you don"t know little รึว่, human, it is a wise idea perceptive.")."You say, it is wise to a clever idea?" dragon tiger asked, surprised. "What do you mean, however, that wisdom wisdom that".Buffalo was annoyed irritated because it doesn"t know the meaning of the word, but it is not acceptable, answered, "you go ask the human itself."Dragon Tiger walk to the farmer. Which was swaying bamboo box. It said "you attack it tell me that You have intellectual idea smart true "."True" farmer answer dragon tiger actually asked, "wisdom clever idea here is like what?" please take me to look at it, please. ""I want to show it. But I left it at home this morning. With the fear that it lost at the poles "."You go back and get it space.
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: