กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ เมือง ๆ หน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ เมือง ๆ หนึ่งซึ่งมีจระเข้อาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก โดยจระเข้เหล่านี้จะแบ่งพรรคพวกออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งจะอยู่ทางหัวเมืองด้านเหนือ และอีกฝ่ายหนึ่งอยู่ทางหัวเมืองด้านใต้ ทางฝ่ายจระเข้หัวเมืองฝ่ายเหนือนั้นจะมีจระเข้ตัวใหญ่ที่มีชื่อว่า ท้าวรำไพ เป็นหัวหน้า ซึ่งเป็นจระเข้ที่อยู่ในศีลธรรม ไม่เคยจับสัตว์หรือมนุษย์กินเป็นอาหาร และจะกินแต่ซากสัตว์ที่ตายแล้วเป็นอาหารเท่านั้น
ส่วนทางฝ่ายจระเข้ทางหัวเมืองฝ่ายใต้นั้น จะมีนิสัยแตกต่างจากจระเข้ฝ่ายเหนือมาก คือ จระเข้เหล่านี้มักจะจับสัตว์ และมนุษย์กินเป็นอาหาร หัวหน้าของจระเข้ฝ่ายใต้นั้น เป็นจระเข้พี่น้องสองตัว มีชื่อว่า ท้าวพันตาและท้าวพันวัง อยู่มาวันหนึ่งก็เกิดมีเหตุการณ์ที่ทำให้จระเข้ทั้งสองฝ่ายเกิดความขัดแยังกัน เพราะจระเข้ฝ่ายใต้มักจะมารังแกเหล่า จระเข้ทางฝ่ายเหนืออยู่เสมอ ๆ จนวันหนึ่งจระเข้ฝ่ายเหนือโดนทำร้ายได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัสกันหลายตัว เหล่าบรรดาจระเข้จึงนำความไปแจ้งให้ท้าวรำไพช่วยเหลือ ท้าวรำไพได้ยินเรื่องราว จึงตัดสินใจจะไปทำการเจรจากับจระเข้ฝ่ายใต้ แต่ครั้งจะว่ายน้ำไปก็กลัวชาวบ้านจะแตกตื่น เพราะขนาดความใหญ่โตของตน ท้าวรำไพจึงคิดหาวิธีที่จะเดินทางไปยังหัวเมืองฝ่ายใต้

ในที่สุด ท้าวรำไพจึงตัดสินใจแปลงร่างเป็นมนุษย์ และในขณะที่ยืนอยู่ริมตลิ่งนั้นเอง ก็มีตายายพายเรือผ่านมา ท้าวรำไพจึงขออาศัยเดินทางไปยังเขตหัวเมืองฝ่ายใต้ด้วย เมื่อมาถึงแล้ว ท้าวรำไพได้กล่าวขอบคุณตากับยายและกำชับว่า ถ้าหากได้ยินเสียงหรือได้ยินอะไรก็ไม่ต้องตกใจ ให้รีบพายเรือไปที่ริมตลิ่งแล้วขึ้นฝั่งทันที้
จากนั้นท้าวรำไพจึงกลายร่างเป็นจระเข้อีกครั้ง แล้วออกอาละวาดเที่ยวฟาดหางอย่างคึกคะนอง เพื่อให้ท้าวพันตาและท้าวพันวังได้รับรู้ถึงการมาของตน ท้ายที่สุดท้าวพันตา จึงได้ขึ้นมาเผชิญหน้ากับท้าวพันวัง และต่อสู้กันอยู่หลายวันหลายคืน และท้าวพันตาก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้กลับไป
ครั้นเมื่อท้าวพันวังรู้ว่าท้าวพันตา ผู้เป็นพี่นั้นได้พ่ายแพ้มา จึงเกิดความโกรธแค้น และออกมาต่อสู้กับท้าวรำไพอีก แต่ก็ไม่อาจสู้กับท้าวรำไพได้ ระหว่างที่ทั้งสองกำลังสู้กันอยู่นั้น เจ้าพ่อองครักษ์ซึ่งสถิตย์อยู่บริเวณนั้นก็เกิดความสงบ สารท้าวพันวังที่ไม่อาจสู้กับท้าวรำไพได้ จึงเข้าไปช่วยโดยการเข้าประทับในร่างของท้าวพันวัง เมื่อท้าวรำไพเห็น ดังนั้นจึงต่อว่า ว่าเป็นการไม่เป็นธรรมที่เทพมาช่วยจระเข้ทำบาป ฝ่ายท้าวพันวังได้ฟังจึงหัวเราะ แล้วกล่าวว่าท้าวรำไพกลัวจะแพ้ตน จึงได้อ้างเทวดาอารักษ์ เพราะตนนั้นสามารถเอาชนะได้ โดยไม่ต้องพึ่งเทพยดาใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อเจ้าพ่อองครักษ์ได้ยินดังนั้น จึงโกรธที่ท้าวพันวังไม่รู้คุณ จึงออกจากร่าง ท้าวพันวังก็เสียทีพ่ายแพ้ให้กับท้าวรำไพในที่สุด
ทางฝ่ายจระเข้หัวเมืองใต้ เมื่อไม่มีหัวหน้าก็ยิ่งออกอาละวาดทำความเดือดร้อนยิ่งกว่าเดิม จนในที่สุด ก็มีหมอจระเข้ คนหนึ่ง ชื่อขุนไกร เป็นผู้ออกมาปราบปรามจระเข้เหล่านี้ และได้ฆ่าจระเข้ตายลงเป็นจำนวนมาก ทำให้บรรดาจระเข้ต้องไปขอความช่วยเหลือจากเจ้าพ่อองครักษ์ โดยให้สัญญาว่าถ้าหาเหยื่อมาได้ จะนำมาให้เจ้าพ่อก่อน และถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพ่อให้กินได้ ก็จะไม่ยอมกินเหยื่อนั้น
อยู่มาวันหนึ่ง เกิดมีจระเข้ตัวใหญ่ตัวหนึ่งออกมาอาละวาดไล่กัดกินชาวบ้าน ขุนไกรจึงมาทำพิธีปราบ แต่ก็พลาดท่าถูกจระเข้ตัวนั้นกัดเข้ากลางลำตัว แต่ขุนไกรก็หนีขึ้นบกมาได้ เมื่อภรรรยาของขุนไกรเห็นดังนั้นจึงรีบหาหมอมารักษาขุนไกร แต่ด้วยขุนไกรนั้นได้สิ้นอายุขัยแล้ว จึงได้มีจิ้งจกตัวหนึ่งแอบมาเลียที่แผล พิษจึงกำเริบทำให้ขุนไกรตายในที่สุด ต่อมาจึงเป็นความเชื่อกันว่า ผู้ที่ถูกจระเข้กัดนั้น หากถูกจิ้งจกมาเลียแผลผู้นั้นก็จะไม่มีทางรอด เพราะจิ้งจกเป็นสัตว์พันธ์เดียวกันกับจระเข้
ทางฝ่ายท้าวรำไพที่เอาชนะท้าวพันวังได้นั้น ก็ได้กลับไปอยู่ที่หัวเมืองฝ่ายเหนือเหมือนเดิม และได้มอบตำแหน่งหัวหน้าให้กับลูกชายคือ ท้าวโคจร แต่ท้าวโคจรนั้นกลับมีนิสัยตรงกันข้ามกับท้าวรำไพ คือมีนิสัยอันธพาล ชอบก่อความเดือดร้อนและรังแกเหล่าจระเข้บริวาร และด้วยผลแห่งกรรม จึงถูกเหล่าบรรดาจระเข้รุมทำร้ายจนถึงแก่ความตายในที่สุด
หลายปีต่อมา ลูกชายของขุนไกร ซึ่งมีชื่อว่าไกรทองนั้นก็เติบโตขึ้น และได้ไปเรียนคาถาอาคมวิชาปราบจระเข้และเวทมนตร์ต่าง ๆ กับอาจารย์คง จนมีความเก่งกล้าเหมือนบิดาของตน และกลับมาอยู่กับแม่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย
ด้านท้าวรำไพ เมื่อลูกชายของตนเองได้ตายลงแล้วจึงได้มอบตำแหน่งหัวหน้าให้กับหลานชายคือ ชาละวัน และชาละวันนั้นก็มีนิสัยที่ไม่ดีเท่าไหร่นัก มันมักชอบอวดตัวว่าคงกระพัน ไม่มีผู้ใดทำลายตนได้ และได้ไล่กัดกินชาวบ้านจนเดือดร้อนกันไปทั่ว อีกทั้งยังมีนิสัยเจ้าชู้อีกด้วย
วันหนึ่ง ชาละวันได้ออกมาว่ายน้ำเพื่อหาอาหารกิน และได้พบกับหญิงงามคนหนึ่ง ซึ่งเป็นลูกสาวคนเล็กของท่านมหาเศรษฐีเมืองพิจิตร ชื่อว่า นางตะเภาทอง ซึ่งกำลังเล่นน้ำอยู่กับบ่าวไพร่ ตะเภาทองนั้นมีพี่สาวชื่อว่า ตะเภาแก้ว ทั้งสองพี่น้อง และบ่าวไพร่ไม่ทันได้สังเกตุว่าชาละวันนั้นกำลังจ้องมองตะเภาทองอยู่ด้วยความถูกตาต้องใจและด้วยไม่อาจระงับจิตใจได้ ชาละวันจึงตัดสินใจโผล่ขึ้นเหนือน้ำ ฟาดหางจนน้ำกระจาย ทำให้บ่าวไพร่ที่เล่นน้ำอยู่นั้นแตกตื่นหนีเอาตัวรอดไปคนละทิศคนละทาง ส่วนนางตะเภาทองนั้นได้สลบเป็นลมไปเพราะความตกใจ ชาละวันเห็นดังนั้นจึงตรงเข้าไปคาบร่างนางลงสู่ถ้ำของตนใต้ท้องน้ำทันที
ในถ้ำอันเป็นอาณาจักรของชาละวันนั้น ก็ยังมีจระเข้สาวอาศัยอยู่ที่สองตน ซึ่งทั้งสองนั้นเป็นภรรยาของชาละวันมีชื่อว่า วิมาลาและเลื่อมไลวรรณ เมื่อชาละวันกลับมาถึงถ้ำพร้อมกับร่างของนางตะเภาทอง นางทั้งสองจึงเกิดความหึงหวง ต่อว่าชาละวันเป็นการใหญ่ แต่ก็ไม่อาจทำให้ชาละวันเปลี่ยนใจได้
ฝ่ายท่านเศรษฐีเมืองพิจิตรผู้เป็นบิดาของตะเภาทองนั้น ได้ทราบเรื่องก็ถึงกับตกใจเป็นอันมาก ฝ่ายมารดาก็ร้องไห้ คร่ำครวญถึงลูกสาว ด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าจะได้รับอันตราย ท่านเศรษฐีจึงได้ป่าวประกาศไปทั่วสารทิศเพื่อหาผู้เก่งกาจมาปราบจระเข้ และนำตัวลูกสาวของตนเองกลับคืนมา โดยผู้ใดที่สามารถนำลูกสาวตนกลับมาได้นั้นก็จะมอบท

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Once upon a long ago at a crocodile, mueang lived a lot. By dividing these crocodiles are two political parties. One is located on the north side and the other towns of the city is below the alligator head City Department, then there will be a large crocodile named Thao rampailrt train is headed, which is where morality never catch animals or humans consume as food and are edible, but the dead animal carcasses as food only. Crocodile Department section of the way provinces will have different habits from the North is the crocodile, crocodile, these are often caught the animals and humans eat is the food. The head of a crocodile, a crocodile, then South into two brothers. Named to Thao Vang Thao thousand eyes and a thousand. One day, it's an event that causes both crocodile conflicts occurred together. Because alligators often bullied those South The crocodile is always above the Department until one day attacked North crocodile and injured several terrible options. The alligator has applied to let Thao rampailrt train rescue. Thao rampailrt train, hear a story and decided to make a dialogue with the South, but there are crocodiles swimming it afraid people would panic because of their big size. Thao rampailrt train, so figure out a way to travel to the provinces under the. At last Thao rampailrt train decided to transform into a human, and while standing by the River, it also has paddle past the grandparents. Thao rampailrt train would travel to the district inhabited provinces. When arrived. Thao rampailrt train, said thanks to her grandmother, and to reiterate that if sound is heard, or heard anything, there's no need to panic, however, boating to the rim by the then fashionable ashore is not removed. Then the body thus becomes a rampailrt train, crocodile waterfall again and out sightseeing slapping its tail wildly to make thousands and thousands of Thao Vang Thao Ta get know their. At last, the Thao thousand eyes. So get up, come face to face with thousands of Thao Vang. And fighting for several days, nights, and Thao was a defeated, thousands, back to. ครั้นเมื่อท้าวพันวังรู้ว่าท้าวพันตา ผู้เป็นพี่นั้นได้พ่ายแพ้มา จึงเกิดความโกรธแค้น และออกมาต่อสู้กับท้าวรำไพอีก แต่ก็ไม่อาจสู้กับท้าวรำไพได้ ระหว่างที่ทั้งสองกำลังสู้กันอยู่นั้น เจ้าพ่อองครักษ์ซึ่งสถิตย์อยู่บริเวณนั้นก็เกิดความสงบ สารท้าวพันวังที่ไม่อาจสู้กับท้าวรำไพได้ จึงเข้าไปช่วยโดยการเข้าประทับในร่างของท้าวพันวัง เมื่อท้าวรำไพเห็น ดังนั้นจึงต่อว่า ว่าเป็นการไม่เป็นธรรมที่เทพมาช่วยจระเข้ทำบาป ฝ่ายท้าวพันวังได้ฟังจึงหัวเราะ แล้วกล่าวว่าท้าวรำไพกลัวจะแพ้ตน จึงได้อ้างเทวดาอารักษ์ เพราะตนนั้นสามารถเอาชนะได้ โดยไม่ต้องพึ่งเทพยดาใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อเจ้าพ่อองครักษ์ได้ยินดังนั้น จึงโกรธที่ท้าวพันวังไม่รู้คุณ จึงออกจากร่าง ท้าวพันวังก็เสียทีพ่ายแพ้ให้กับท้าวรำไพในที่สุด Department heads under the city when there are no crocodile head is even more out, made even more suffering, until finally there is one doctor crocodile. The name Khun Krai is a coming crackdown, these crocodiles and alligators killed died a lot. Make those alligators need to request help from the father guardian by the promise that if it comes. Will be brought to Chao PHO before, and if the father does not allow it, it will not agree to eat the bait it.One day, A large crocodile, one of the released villagers chasing, biting rampage. Khun Krai is subdued, but it missed the ceremony tha is the crocodile bites into the Middle trunk, but it comes as Khun Krai. When the wife of Khun Krai ronya saw therefore for doctors for treatment, but by then the warlords Khun Krai Krai has eleven, and then have one lizard lick the wound, thus poisoning the Abbey came to insolent making Khun Krai die eventually. Later, so it is believed that the victim was a crocodile lizard lick, bite wounds, if it comes, it won't survive because they are the same sizes, Gecko, crocodile. ทางฝ่ายท้าวรำไพที่เอาชนะท้าวพันวังได้นั้น ก็ได้กลับไปอยู่ที่หัวเมืองฝ่ายเหนือเหมือนเดิม และได้มอบตำแหน่งหัวหน้าให้กับลูกชายคือ ท้าวโคจร แต่ท้าวโคจรนั้นกลับมีนิสัยตรงกันข้ามกับท้าวรำไพ คือมีนิสัยอันธพาล ชอบก่อความเดือดร้อนและรังแกเหล่าจระเข้บริวาร และด้วยผลแห่งกรรม จึงถูกเหล่าบรรดาจระเข้รุมทำร้ายจนถึงแก่ความตายในที่สุด หลายปีต่อมา ลูกชายของขุนไกร ซึ่งมีชื่อว่าไกรทองนั้นก็เติบโตขึ้น และได้ไปเรียนคาถาอาคมวิชาปราบจระเข้และเวทมนตร์ต่าง ๆ กับอาจารย์คง จนมีความเก่งกล้าเหมือนบิดาของตน และกลับมาอยู่กับแม่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย Side, Thao rampailrt train When their son dies, and then handed over the position of head, with nephew is. Tea and tea each day, and so are bad habits. It is often like to brag that no one is invulnerable, destroy their biting and chased villagers boil hot. There is also another buck by habit. วันหนึ่ง ชาละวันได้ออกมาว่ายน้ำเพื่อหาอาหารกิน และได้พบกับหญิงงามคนหนึ่ง ซึ่งเป็นลูกสาวคนเล็กของท่านมหาเศรษฐีเมืองพิจิตร ชื่อว่า นางตะเภาทอง ซึ่งกำลังเล่นน้ำอยู่กับบ่าวไพร่ ตะเภาทองนั้นมีพี่สาวชื่อว่า ตะเภาแก้ว ทั้งสองพี่น้อง และบ่าวไพร่ไม่ทันได้สังเกตุว่าชาละวันนั้นกำลังจ้องมองตะเภาทองอยู่ด้วยความถูกตาต้องใจและด้วยไม่อาจระงับจิตใจได้ ชาละวันจึงตัดสินใจโผล่ขึ้นเหนือน้ำ ฟาดหางจนน้ำกระจาย ทำให้บ่าวไพร่ที่เล่นน้ำอยู่นั้นแตกตื่นหนีเอาตัวรอดไปคนละทิศคนละทาง ส่วนนางตะเภาทองนั้นได้สลบเป็นลมไปเพราะความตกใจ ชาละวันเห็นดังนั้นจึงตรงเข้าไปคาบร่างนางลงสู่ถ้ำของตนใต้ท้องน้ำทันที ในถ้ำอันเป็นอาณาจักรของชาละวันนั้น ก็ยังมีจระเข้สาวอาศัยอยู่ที่สองตน ซึ่งทั้งสองนั้นเป็นภรรยาของชาละวันมีชื่อว่า วิมาลาและเลื่อมไลวรรณ เมื่อชาละวันกลับมาถึงถ้ำพร้อมกับร่างของนางตะเภาทอง นางทั้งสองจึงเกิดความหึงหวง ต่อว่าชาละวันเป็นการใหญ่ แต่ก็ไม่อาจทำให้ชาละวันเปลี่ยนใจได้ ฝ่ายท่านเศรษฐีเมืองพิจิตรผู้เป็นบิดาของตะเภาทองนั้น ได้ทราบเรื่องก็ถึงกับตกใจเป็นอันมาก ฝ่ายมารดาก็ร้องไห้ คร่ำครวญถึงลูกสาว ด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าจะได้รับอันตราย ท่านเศรษฐีจึงได้ป่าวประกาศไปทั่วสารทิศเพื่อหาผู้เก่งกาจมาปราบจระเข้ และนำตัวลูกสาวของตนเองกลับคืนมา โดยผู้ใดที่สามารถนำลูกสาวตนกลับมาได้นั้นก็จะมอบท