โรคร้าย ๘ ประการ
ทุกข์ ๔ ประการ
จะไม่สนใจมิได้
ทำในสิ่งที่ท่านไม่ควรกระทำ เรียกว่า แส่เสือก
คนอื่นเขาไม่เชื่อท่าน แต่ท่านก็พูดไม่หยุด เรียกว่า เพ้อพล่าม
เดาใจคนอื่น พูดสิ่งที่เขาพอใจ เรียกว่า ประจบ
ไม่รู้ดีชั่ว เออออตามเขาไป เรียกว่า สอพลอ
ชอบพูดความผิดของคนอื่น เรียกว่า ใส่ไคล้
ทำลายความสนิทสนมของคนอื่น เรียกว่า ยุแยง
ยกย่องคนชั่ว ขับไสคนที่ตนเกลียด เรียกว่า เจ้าเล่ห์
ไม่แยกดีชั่ว ทำดีทั้งสองฝ่าย เพื่อให้เขาชอบ เรียกว่า กลิ้งกลอก
โรคร้ายทั้ง ๘ นี้ ต่อภายนอกก็ก่อกวนคนอื่น ต่อภายในก็ทำร้ายตัวเอง
ผู้มีปัญญาจะมิยอมชิดใกล้เลย
ความทุกข์ ๔ ประการ
คิดทำแต่เรื่องใหญ่ แสวงหาชื่อเสียง เรียกว่า มักใหญ่
อวดฉลาด ทำตามใจตน เอาแต่ความคิดของตน ไม่คำนึงการล่วงเกินผู้อื่น เรียกว่า ถือดี
มองเห็นความผิดตนแต่ไม่ยอมแก้ไข ได้ยินคำตักเตือนกลับโมโห เรียกว่า ยโส
ความเห็นตรงกับตนก็ว่าถูก ความเห็นไม่ตรงกับตน แม้จะดีก็ว่าไม่ดี เรียกว่า ทะนง
๘ โรคร้าย
๔ ความทุกข์นี้
เป็นความผิดที่มักจะพบเห็นได้มากที่สุด ในหมู่คนในโลก
--จวงจื่อ--