ครอบครัวของฉันมีบ้านอาศัยอยู่ที่จัง

ครอบครัวของฉันมีบ้านอาศัยอยู่ที่จังหวัดพะเยา.ซึ่งเป็นบ้านเกิดของปู่ย่าตายาย.ที่เป็นมรดกตกทอดมาจนถึงเป็นบ้านครอบครัวของฉันปัจจุบันนี้.และคุณปู่กับคุณย่ายังให้ที่ดินที่เมื่อก่อนท่านได้ใช้ในการประกอบอาชีพเลี้ยงดูครอบครัวมาจนถึงปัจุบัที่ดิน
ที่ดินที่คุณปู่คุณย่าได้ให้ไว้นี้ เมื่อก่อนท่านได้แบ่งไว้เป็น 3ส่วน. คือส่วนของไว้สำหรับปลูกข้าว,เลี้ยงสัตว์และปลูกผลไม้ เหมือนกับพระราชดำริโครงการ "เศรษฐกิจพอเพียง"ที่เมื่อก่อนยังไม่มีโครงการนี้ขึ้นมา.ส่วนสวนผลไม้คุณปู่คุณย่าได้ปลูก lycheeกับลำไย. ผลไม้สองชนิดนี้ได้เป็นที่ขึ้นชื่อของจังหวัดมาจนถึงปัจจุบัน.ซึ่งได้สร้างรายได้ให้แก่คุณปู่คุณย่าอยู่แบบพออยู๋พอกินไม่มีหนี้สิน.คุณปู่คุณย่าได้สอนฉันไว้ว่า "การที่เราจะใช้เงินซื้ออะไรให้คำนึงถึงความจำเป็นว่าจำเป็นมากหรือน้อย" เพราะกว่าที่เราจะหาเงินมาใช้แต่ล่ะบาทได้เราต้องแลกมาด้วยหยาดเหงื่อและแรงกาย. เหมือนปู่กับย่าที่กว่าจะได้ข้าวมากินผลไม้มาขายนั้น

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My family has a House to live in phayao. which is the hometown of the grandparents is treasure until my kitchen bankhrop is now a grandfather and mother to the land that once before he got used to the family farm occupations until ปัจุบั lands.When you land, your grandfather, Grandpa has provided. Before you split into 3 parts. Is intended for planting rice, fruit planting and animal breeding similar to initiative project "localism" at once before this project does not yet have. best fruit you grandfather Grandpa with lychee, longan planting it. Both of these types of fruit as the province's renowned until today, which has created a revenue to the grandfather you stay fit, although they advertise enough to eat, there are no liabilities. grandfather you Grandpa teaches me that "we will use the money to buy something to take into consideration the necessity that required more or less" than that we will find the money, but now we need to Exchange baht to drip with sweat and body strength. Like a grandfather with a mother who has been selling fruit to eat rice.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

My family is living on the Region. This is the home of the grandparents. That's a legacy to the home of my family now. And Grandfather and Grandmother to the land on which you are used to. occupational family until butter Level land
, land that grandparents have provided. When you have divided it into three parts. The parts of the rice growing, livestock and fruit. Like the works "Sufficiency Economy" that when it does come up this project. The grandmother had planted orchards. lychee and longan. Two kinds of fruit this is the name of the present day. This has made ​​the grandmother is enough to move a piano or no debt. Grandmother has taught me that. "We will use the money to buy something to take into account the need to have more or less" than we can afford to use it, but it comes at Baht, we sweat and labor. Like grandparents than to have to eat fruit to sell it.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

My family has a house to live in Phayao province. Which is the hometown of ancestors. A legacy to the home of my family today.Grandfather and grandmother and also the land before you use in their careers for their families to the pump capacity and land
land the grandparents were provided. Before you break a 3 part is part of for growing rice,Animal and plant fruit. Like the Royal Project. "Sufficiency economy" before there is no this project. The grandfather grandmother planted orchards lychee with longan.Two kinds of fruit this is where the name of the province until the present. The revenue to the grandfather grandmother lived when you stay enough no debts.Grandfather grandmother taught me. "We will spend money buy the necessity that need more or less". Since than we get the money back, but the baht was we must comes with the sweat and effort.Like the grandfather and grandmother than the rice eat fruit that sale
.