นิทานเรื่องลูกหมูสามตัว กาลครั้งหน

นิทานเรื่องลูกหมูสามตัว


กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีแม่หมูกับลูกหมูสามตัว อาศัยอยู่ในป่าแห่งหนึ่ง
ลูกหมูที่เป็นพี่ใหญ่ เป็นหมูที่เกียจคร้านเป็นอย่างมาก
มักจะแอบไปหาที่หลบหลับนอนตลอดเวลา
ส่วนลูกหมูตัวที่สองเป็นหมูจอมตะกละ ไม่ชอบทำงาน
แม้เวลางานก็มักจะหาเรื่องพักและกินอาหารที่แอบนำมาด้วยเสมอ
ส่วนลูกหมูตัวที่สามนั้น เป็นหมูที่ขยันขันแข็ง และชอบทำงานเป็นอย่างมาก

ถึงแม้ว่าลูกหมูตัวสุดท้องจะขยันขันแข็งทำงานอย่างไรก็ตาม
แต่อาหารที่หามาได้ก็ต้องหมดไปในไม่ช้า
เหตุเพราะที่บ้านของเขานั้นมีหมูจอมขี้เกียจ กับหมูจอมตะกละอยู่ตั้งสองตัวนั่นเอง
วันหนึ่งแม่หมูจึงพูดกับลูกหมูทั้งสามว่า
“พวกลูกๆโตเกินกว่าจะอยู่ในบ้านหลังน้อยของแม่แล้ว
ถึงเวลาที่ลูกๆจะต้องมีบ้านเป็นของตัวเองได้แล้วล่ะจ้ะ”
น้องหมูตัวสุดท้องเมื่อได้ฟังแม่หมูพูดเช่นนั้น…
ก็เกิดปิติยินดีเป็นอย่างมาก ที่จะมีบ้านเป็นของตนเอง
“เราจะสร้างบ้านแบบไหน แล้วจะเอาอะไรมาสร้างเป็นบ้านดีนะ”
ส่วนพี่หมูตัวโตขี้เกียจได้ยินแม่หมูพูดเช่นนั้น ก็พูดบ่นทันที
ด้วยไม่ชอบที่จะทำงานอยู่แล้ว
จึงโดนแม่หมูดุว่า
“ไม่ได้น่ะ ลูกโตแล้ว ต้องรู้จักดูแลตัวเองได้แล้ว จะมัวทำตัวขี้เกียจต่อไปไม่ได้นะ”
เมื่อพี่หมูตัวโตโดนแม่ดุ จึงต้องออกไปสร้างบ้านอย่างที่ไม่ค่อยเต็มใจนัก
ลูกหมูสามตัวออกเดินทาง และมาถึงชายป่าแห่งหนึ่ง
พวกมันตัดสินใจจะสร้างบ้านบริเวณนี้ใกล้ๆกัน
และเดินทางไปตลาดเพื่อซื้อของสร้างบ้าน

พี่ใหญ่ซื้อฟางไปสร้างบ้านจะได้ไม่เหนื่อยและไม่หนักด้วย
พี่รองซื้อเศษไม้ไปสร้างบ้านตอกตะปูไม่กี่ทีก็เสร็จแล้ว
และยังต้านลมที่พัดมาแรงๆได้อย่างแน่นอน
น้องเล็กซื้ออิฐมาสร้างบ้าน พี่ใหญ่พี่รองเห็นหัวเราะ และบอกว่า
“ทำไมเจ้าโง่อย่างนี้ กว่าจะแบกไปกว่าจะสร้างบ้านเสร็จก็ใช้เวลานาน”
น้องเล็กจึงพูดว่า “แต่ถ้าเราใช้อิฐสร้างบ้าน มันก็จะแข็งแรงและทนทานกว่า พี่ๆใช้ฟางกับเศษไม้มันไม่ปลอดภัยนะพี่”
แล้วทั้ง 3 พี่น้องก็แบกของกลับบ้าน พอถึงชายป่าต่างก็แยกย้าย…มาสร้างบ้านของใครของมัน

ลูกหมูตัวที่หนึ่งสร้างบ้านด้วยฟางใช้เวลาไม่นานนักก็เสร็จ
ส่วนลูกหมูตัวที่สองสร้างบ้านด้วยเศษไม้ใช้เวลาไม่นานก็สร้างบ้านเสร็จ
และทั้งสองไปดูน้องเล็กสร้างบ้านซึ่งยังไม่เสร็จ
น้องเล็กต้องค่อย ๆ ก่ออิฐทีละก้อนทีละอันกว่าจะสร้างเสร็จก็อีกหลายวัน
เพราะอยากได้บ้านที่แข็งแรงและปลอดภัย
น้องเล็กจึงไม่เชื่อพี่ๆทั้งสอง ที่บอกให้เปลี่ยนมาใช้ฟางกับเศษไม้

ลูกหมูทั้งสองจึงออกไปวิ่งเล่นว่ายน้ำ ส่วนน้องเล็กก็ตั้งหน้าตั้งตาสร้างบ้านจนเสร็จ
ตกดึกทั้งสามตัวก็เข้านอนบ้านใครบ้านมัน จนกระทั่งคืนหนึ่งงมีเจ้าหมาป่ามาซุ่มดู
หวังจะมาจับลูกหมูทั้ง 3 ตัวมาเป็นอาหาร

และไปบ้านลูกหมูที่สร้างบ้านด้วยฟางก่อน พอมันมาถึงประตู มันก็พูดขึ้นว่า …
เจ้าลูกหมูน้อยออกมาให้ข้ากินดีกว่านะ ไม่ฉันไม่เปิดประตูให้แกหรอก ไป๊ไปให้พ้นนะ
ไม่เปิดไม่เป็นไร บ้านฟางแบบนี้ข้าเป่าก็พังและ แย่แล้ว บ้านฟางของฉันพังหมดแล้ว
มามะมาให้พี่หมาป่ากินดีกว่า

เจ้าลูกหมูรีบวิ่งไปหาน้องกลางที่สร้างบ้านด้วยเศษไม้
และเจ้าหมาป่าก็มาเคาะที่ประตูแล้วบอกให้เปิด
ลูกหมูบอก “ไม่มีทางข้าไม่ยอมเปิดประตู ให้หมาป่าใจร้ายเด็ดขาด”
“อ๋อเหรอ…บ้านไม้ที่ไม่แข็งแรงแบบนี้ แค่ข้ากระโดดกระแทกประตูสองที
มันก็พังแล้วหละ…เอาหละนะ…1 2 3 “ หมาป่ากล่าว
แล้วเจ้าหมาป่าก็พังประตูเข้ามาได้ เจ้าหมูทั้งสองรีบวิ่งไปบ้านอิฐของน้องเล็ก
โดยที่มีเจ้าหมาป่าวิ่งมาติด ๆ และเล่าให้น้องเล็กฟังว่าบ้านทั้งสองหลังถูกหมาป่าพังไปแล้ว

เจ้าหมาป่าก็มาถึงบ้านน้องเล็ก มาเคาะประตู
มันพูดขึ้นว่า เปิดให้ข้าเข้าไปกินเดี๋ยวนี้นะ ไม่เปิดจะพังบ้านอีกหลังนะ
น้องเล็กตะโกนบอก ”กลับไปเจ้าหมาป่า เจ้าไม่มีทางพังบ้านหลังนี้ได้หรอก”
“เดี๋ยวจะเป่าให้บ้านพังไปเลย” หมาป่ากล่าว แล้วมันก็รวบรวมลมเป่า แต่บ้านก็ไม่ยอมพัง
หมาป่าพูดขึ้นว่า “ได้ข้าจะกระโดดกระแทก ให้บ้านพังไปเลย… 1 2 3…
…โอ๊ย… ใครก็ได้ช่วยหมาป่าด้วย”
เจ้าหมาป่ากระโดดกระแทกกับประตูบ้านอิฐอย่างแรง
แต่ด้วยความที่เป็นบ้านแข็งแรงมาก มันจึงเจ็บจนเป็นลมสลบไป
ลูกหมูทั้งสามตัวจึงปลอดภัยในบ้านอิฐของน้องเล็ก
ทั้งสามตัวจึงตกลงกันว่าจะอาศัยอยู่ด้วยกันที่บ้านของน้องเล็กชั่วขณะหนึ่ง…
ตั้งแต่นั้นมา เจ้าหมาป่าได้เงียบหายไป!

ภายหลังจากนั้นไม่นาน..เจ้าหมาป่าได้เดินแบกเอาบันไดยาวมาที่บ้านอิฐของพวกลูกหมู
เพื่อปีนเข้าทางปล่องไฟบนหลังคา แล้วพูดขึ้นว่า “55 พวกแกเสร็จข้าแน่ เจ้าลูกหมูสามตัว”
เมื่อลูกหมูทั้งสามเห็นเจ้าหมาป่ากำลังปีนขึ้นมาทางปล่องไฟ น้องหมูตัวที่สามได้รีบพูดว่า
“พี่หมูรีบไปจุดไฟที่เตาผิงเร็วเข้า!” ทำให้เจ้าหมาป่าต้องโดนลวกด้วยน้ำร้อน
ได้รับบาดเจ็บสาหัส จนขนตามร่างกายของมันได้ร่วงออกแทบเกือบหมด

หลังจากนั้นมา หมาป่าก็เกิดคิดสำนึกได้ จึงได้กลับตัวกลับใจเสียใหม่
กลายเป็นหมาป่าที่อ่อนโยน และอาศัยอยู่ในที่ของมันอย่างสงบสุข
ส่วนหมูผู้เป็นพี่ทั้งสองตัว ก็ได้ตั้งใจจำเอาน้องหมูตัวสุดท้องเป็นตัวอย่างที่ดี
คือหันมาขยันหมั่นเพียร ไม่เกียจคร้าน…
ข้างฝ่ายแม่หมูก็พลอยมีความสุขและพอใจในลูกหมูเป็นอย่างมาก
หมูทุกตัวจึงมีชีวิตที่อบอุ่นเป็นสุข ได้อาศัยซึ่งกันและกันอย่างดี…ตลอดมา

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“การเกียจคร้านไม่ได้ทำให้เราสบายได้จริง…แต่จะนำทุกข์ภัยมาสู่ตน…
เราจึงควรอย่างยิ่งที่จะเป็นคนขยัน…”

ผลลัพธ์ (เขมร) 1:

រឿងនិទាននៃសត្វជ្រូកបីតូច លើពេលវេលាមួយពេលជាយូរមកហើយ។ ជ្រូកម្តាយនិងកូនជ្រូកបី។ ដែលរស់នៅក្នុងព្រៃនៃ ជ្រូកធំ។ ជ្រូកខ្ជិលគឺខ្លាំងណាស់ ជាញឹកញាប់ស្វែងរកការជ្រៀតគេងក្នុងអំឡុងពេល ជ្រូកទីពីរគឺជ្រូកលោភលន់មួយ។ វាមិនដំណើរការ , សូម្បីតែនៅពេលដែលការងារនេះជាញឹកញាប់ត្រូវបានគេរុញច្រានការស្នាក់នៅនិងការបរិភោគសម្ងាត់តែងតែនាំមកជាមួយ វាបេសកកម្មនៅក្នុងទីបីនេះ។ សាច់ជ្រូកគឺមានមនសិកា និងដូចជាច្រើននៃការងារមួយ , សូម្បីតែកូនជ្រូកនឹងធ្វើការយ៉ាងឧស្សាហ៍ព្យាយាមវ័យក្មេងបំផុតទោះយ៉ាងណា ទេប៉ុន្តែថាវាត្រូវតែចេញមកឱ្យបានឆាប់ ដោយសារតែផ្ទះរបស់គាត់គឺជ្រូកខ្ជិល។ mou លោភលន់មានពីរដែល ម្តាយបាននិយាយថាជ្រូកកូនជ្រូកបីដែលទៅ "កុមារត្រូវបានរីកចម្រើនលើសពីផ្ទះតូចនៃម្តាយរបស់គាត់, បន្ទាប់មក វាជាពេលវេលាសម្រាប់កុមារដើម្បីឱ្យមានផ្ទះរបស់ពួកគេផ្ទាល់។ បន្ទាប់មកវានឹងត្រូវបាន " ជ្រូកជ្រូកប្អូនស្រីពេលខ្ញុំឮម្តាយនិយាយដូចនោះ ... វាជាអំណរសប្បាយយ៉ាងខ្លាំង។ មានផ្ទះរបស់ពួកគេផ្ទាល់ »យើងនឹងសាងសង់វា។ អ្វីដែលនឹងធ្វើឱ្យផ្ទះល្អ» ជ្រូកដែលមានវ័យចំណាស់ដែលដាំដុះជ្រូកខ្ជិលឮមាតានិយាយដូច្នេះ។ ខ្ញុំបាននិយាយនៅលើរហ័ស ជាមួយនឹងការមិនចូលចិត្តទៅធ្វើការទោះយ៉ាងណា នេះកាចណាស់ជ្រូកម្តាយមួយ "គឺមិនធំពេក, បន្ទាប់មកអ្នកត្រូវថែរក្សាខ្លួនឯង។ Moore បានខ្លួនគាត់ផ្ទាល់មិនមែនជាការខ្ជិលពេកក្នុងការចូលទៅ " ពេលដែលខ្ញុំមានជ្រូកមួយស្ដីបន្ទោសម្តាយ។ ប៉ុន្តែដើម្បីសង់ផ្ទះស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការដែលជា ការចាកចេញតូចជ្រូកបី។ និងបងប្រុសឈើមួយនៃ ពួកគេបានសម្រេចចិត្តដើម្បីសង់ផ្ទះនៅតំបន់នេះជិតគ្នា ហើយទៅផ្សារដើម្បីទិញផ្ទះ ចំបើងទិញធំដើម្បីសាងសង់ផ្ទះនឹងមិនត្រូវបានធុញទ្រាន់និងធ្ងន់ជាមួយនឹងការ រងរបស់លោកក្នុងការទិញឈើសង់ផ្ទះ។ ក្រចកមួយចំនួនដែលត្រូវបានធ្វើរួច និងខ្យល់ត្រូវបានគេផ្លុំការលំបាក, ពិតជា បានទិញក្មេងបំផុតទៅឥដ្ឋសង់ផ្ទះ។ សូមមើលសើចធំអនុវិទ្យាល័យ ហើយបាននិយាយថា : «ហេតុអ្វីបានជាអ្នកឆ្កួតដូច្នេះ។ ជាងដើម្បីទទួលដើម្បីបញ្ចប់, វាត្រូវការពេលវេលាយូរដើម្បីសាងសង់ផ្ទះមួយ, " Little បាននិយាយថា។ «ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងប្រើឥដ្ឋដើម្បីសង់ផ្ទះ។ វាជាការរឹងមាំនិងប្រើប្រាស់បានយូរ។ ខ្ញុំបានប្រើបន្ទះសៀគ្វីឈើចំបើង, វាគ្រាន់តែមិនមានសុវត្ថិភាព " បន្ទាប់មកបងប្រុសទីបីនៃផ្ទះខ្លាឃ្មុំ។ នៅគែមព្រៃឈើត្រូវបានបំបែក ... ដើម្បីសាងសង់ផ្ទះរបស់ពួកគេមួយនៃការ សង់ផ្ទះបានកសាងឡើងជ្រូកជាមួយចំបើងមួយដែលមិនចំណាយពេលយូរដើម្បីបញ្ចប់ បេសកកម្មផ្ទះទីពីរសាងសង់ឡើងដោយ sliver មួយនៃពេលវេលាដែលផ្ទះមួយបានបញ្ចប់។ និងពីរទៅក្មេងជំនាន់ក្រោយដែលជាម្ចាស់មិនទាន់បញ្ចប់ បន្តិចម្តងវ័យក្មេងបំផុតឥដ្ឋទៅមួយគ្នាជាលក្ខណៈបុគ្គលមុនដើម្បីបញ្ចប់វាជាច្រើនថ្ងៃ នោះទេព្រោះខ្ញុំបាននៅផ្ទះដែលមានសុខភាពល្អនិងមានសុវត្ថិភាព ប្អូនប្រុសតូចមិនជឿថាវាដែរ។ ពីរ ប្រាប់ឱ្យប្តូរទៅជាបន្ទះសៀគ្វីឈើចំបើង, ជាមួយនឹង ពីរបេសកកម្មទៅលេងអាង។ កូនពៅត្រូវបានស្រូបយកនៅក្នុងផ្ទះរហូតដល់ យប់ជ្រៅបីផ្ទះនោះផ្ទះមួយបានទៅលើគ្រែនោះ។ រហូតដល់យប់មួយចចកត្រូវបានទឹកប្រាក់ដើមចេញ សង្ឃឹមថានឹងចាប់ជ្រូកតិចតួចបីជាអាហារ ហើយទៅជ្រូកសាងសង់ដំណាក់ផ្ទះជាមួយចំបើងមួយមុនពេល។ ពេលដែលវាមកដល់គោលដៅ វាបាននិយាយថា: ... ខ្ញុំចេញមកក្រៅដើម្បីបេសកកម្មតូចរបស់ខ្ញុំបរិភោគល្អប្រសើរជាងមុន។ ខ្ញុំមិនបានបើកទ្វារទៅគាត់។ ទៅខ្ញុំ មិនបើក។ ផ្ទះចំបើងត្រូវម៉ាស៊ីនសម្ងួតរបស់ខ្ញុំត្រូវបានខូចនិងការយំ, ផ្ទះ, ចំបើង, សម្រាករបស់ខ្ញុំចេញ ទៅខ្ញុំឱ្យធ្វើដូចចចកល្អប្រសើរជាងបរិភោគ អ្នក piggy ប្រណាំងសម្រាប់ការសាងសង់មធ្យមរបស់គាត់ជាមួយនឹងឈើ និងចចកបានមកគោះទ្វារនោះ។ បន្ទាប់មកខ្ញុំបានបើក បេសកកម្មបាននិយាយថា។ "គ្មានវិធីដែលខ្ញុំនឹងមិនបើកទ្វារ។ ចចកអ្នកគ្រប់គ្រងស្អប់ខ្ពើម " " អូ! ... ផ្ទះនេះគឺមិនមែនខ្លាំង។ ខ្ញុំគ្រាន់តែរិះគន់ទ្វារ, លោតពីរកន្លែង ដែលវាត្រូវបានខូចបន្ទាប់មកហេតុអ្វីបានជាមិនត្រឹមត្រូវ ... ទាំងអស់ ... 1 2 3, "ចចកបានឱ្យដឹងថា , បន្ទាប់មកបានបំបែកទ្វារដើម្បីចចកនេះ។ ជ្រូកទាំងពីរប្រញាប់ទៅផ្ទះឥដ្ឋនៃក្មេងបំផុត ដោយចចករត់ឡើងលើនិងបានប្រាប់ទស្សនិកជនវ័យក្មេងរបស់គាត់ថាផ្ទះទាំងពីរត្រូវបានបំផ្លាញចចកទៅ ចចកត្រឡប់មកផ្ទះវិញបងប្អូនតិចតួច។ គោះ នោះ។ សូមឱ្យខ្ញុំបានក្លាយទៅបរិភោគវា។ ការបើកចំហរផ្ទះនឹងមិន crumble ពេលខ្ញុំ ប្អូនប្រុសតូចស្រែក។ «ត្រឡប់ទៅក្រុមហ៊ុនហ្វក្ស ផ្ទះនេះមិនបានទទួលរងច្រើន, " " ខ្ញុំនឹងខ្លែងហើរចុះនៅក្នុងផ្ទះទាំងអស់ "ចចកនិយាយថាវាជាការខកចិត្តមួយ។ ប៉ុន្តែវាមិនបែកបាក់ , ចចកបានឱ្យដឹងថា។ "ខ្ញុំមានទៅបុកកំណើននេះ ផ្ទះនេះត្រូវបានដួលរលំទៅ ... 1 2 3 ... ow នរណាម្នាក់មកជាមួយ ... ... ចចកខ្មៅ Wolves " ចចកលោតបុកទ្វារឥដ្ឋជាការលំបាក , ប៉ុន្តែជាមួយនឹងផ្ទះខ្លាំងណាស់។ វាឈឺណាស់ដើម្បី swoon ជាង បីបេសកកម្មនៅក្នុងផ្ទះឥដ្ឋមួយក្មេងបំផុតរបស់ ទាំងបីនេះបានយល់ព្រមទៅរស់នៅឯផ្ទះរបស់ប្អូនប្រុសតិចតួចសម្រាប់ខណៈពេលមួយនោះ ... ចាប់តាំងពីពេលនោះមក។ ក្រុមហ៊ុនហ្វក្សបានបាត់ស្ងាត់! បន្ទាប់ពីរយៈពេលខ្លីមួយ .. ប៉ុស្តិ៍ Fox ដើរចេញពីដឹកជណ្តើរជាយូរមកហើយទៅផ្ទះឥដ្ឋ Piggy នេះ នឹងកើនឡើងចូលទៅក្នុងបំពង់ផ្សែងនៅលើដំបូល។ គាត់បាននិយាយថា "អ្នកឯង 55 ខ្ញុំបានបញ្ចប់វា។ តូចជ្រូកបី " ជ្រូកតិចតួចបីពេលចចកបានកើនឡើងឡើងបំផុត។ ខ្ញុំបានពន្លឿនការនិយាយថាជ្រូកទីបី "គាត់បាន hastened ដើម្បីបង្កាត់ភ្លើងនោះប្រញាប់ជ្រូក! »ចចកមិនត្រូវ scald រងរបួសធ្ងន់ធ្ងរ។ រាងកាយរហូតដល់វាបានធ្លាក់ចុះស្ទើរតែបិទស្ទើរតែទាំងស្រុង បន្ទាប់ពីនោះ។ ចចកមិនមែនជាការមនសិការគិត លោកបានដាស់តឿន remade ចូលទៅក្នុងចចកនៅដេញថ្លៃនេះ។ និងការរស់នៅក្នុងវាដោយសន្តិវិធី ក្នុងចំណោមវ័យចំណាស់ចំនួនពីរ។ ខ្ញុំចាំបានថាខ្ញុំបានយកជ្រូកពៅរបស់ខ្ញុំ, ជាឧទាហរណ៍ល្អមួយ ត្រូវបានបើកការតស៊ូ។ គ្មានអសកម្ម ... គណបក្សនេះមានការសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ម្ដាយនិងកូនជ្រូកជ្រូកពេញចិត្តណាស់ជាមួយនឹង ជ្រូកទាំងអស់មានក្តៅក្តីរើករាយ។ មានគ្នា ... ល្អនៅទូទាំង រឿងនិទាននេះបានបង្រៀនថា «ខ្ជិលគឺមិនពិត ... ប៉ុន្តែយើងនឹងមិននាំមកនូវទុក្ខព្រួយដល់នាង ... យើងគួរតែយកចិត្ដទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំង ... "។