แม่ของฉัน เธอชื่อว่าแอนน์ เธอคือผู้

แม่ของฉัน เธอชื่อว่าแอนน์ เธอคือผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุดในโลก เธอสวมแว่นตากรอบเหลี่ยมสีน้ำตาลอมเขียว เธอใจดีและตลกมาก เธอเป็นคนหน้าตาสะสวย แต่หุ่นดูอวบ และกินเยอะ ใช่ เธอกินเยอะมาก และจะกังวลกับน้ำหนักอยู่ตลอดเวลา เวลาที่เธอชั่งน้ำหนักหลังเวลาทานอาหารเย็นไม่ใช่ภาพที่ดูแปลกตาสักเท่าไหร่ เสียงบ่นเรื่องน้ำหนักไม่ใช่เสียงที่น่าเบื่อเลย
เธอพูดคำเมืองได้ตบกสุดๆ เนื่องจากฉัน พ่อ และพี่สาวพูดสำเนียงเชียงใหม่ แต่เธอกลับพูดสำเนียงพะเยา ฉันก็เคยเป็นแบบนั้น แต่ฉันก็อดขำไม่ได้อยู่ดี

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My mom She called Anne She is the woman I love most in the world. She wore sunglasses takrop Brown-green square, she is very generous and funny. She sasuai puppets are people look but see uap and, Yes, she was very polite and are concerned with weight at all times. The time she weighed after dinner, not the images look much. The sound is not output-weight subjects complain of boredom! She spoke the words the city slap my dad and brother kasut because girl talk, speak dialects of Chiang Mai, phayao, accent, but she's back. I had it, but I'm not, payment anyway.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

My mother. Her name is Anne. She is the woman I love most in the world. She wears glasses square brown, green, you're good and funny, she looks pretty, but a look plump and eat a lot. She eats a lot.When she weighed after dinner is not a picture that strange much. Complaints about the weight is not sound boring
.She's art has ตบก! Because I, father, and sister talking in Chiang Mai. But you speak English, I used to be like that. But I just laugh.