ฉันได้มอบความรักไปให้แก่คนพวกนั้น แ

ฉันได้มอบความรักไปให้แก่คนพวกนั้น แต่พวกเขากลับเหลือไว้เพียงแต่หนามแหลมคมที่ทำร้ายฉัน ฉันได้แต่เฝ้ารอความตายและกัดกินความรักเพื่อให้มีชีวิตได้ต่อไปเรื่อยๆ ตัวฉันปกคลุมไปด้วยสีดำปากฉันไม่อาจเอ่ยถ้อยคำใดๆได้ ผมของฉันเป๋นสีขาวเป็นสัญญาณว่าความตายได้ใกล้เข้ามา ผู้คนมองฉันเหมือนตัวประหลาด แต่ว่าพวกเขาก็ประหลาดเช่นกัน พวกเขาและฉันต่างรอความตาย พวกเราต่างกลัวโลกหลังความตายว่าจะเป็นเช่นไร จะมีความสุขดั่งเทวดานางฟ้า หรือทุกข์ระทมดั่งนรก พวกเรานั้นไม่อาจรูัเลย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

I love to have people on them, but they return only thorns and sharp hand that hurt me. But I have to wait for death, and love to eat a bite, keep alive. I covered my mouth, black may not mention any wording. Parted my hair white as a sign that death is approaching. Do I look like a freak, people, but whether they were freaks, too. They are different and I'm waiting for death. We are afraid of the world after death, whether to be happy or feel gloomy and depressed distress fairy Angel undeniably undeniably hell. Then we may not be a hole at all.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

I love to go to those people. But they left only sharp thorns that hurt me. I can only wait for death and devoured love to live on indefinitely. I covered my mouth with the black could not say any words. I twisted my white as a sign that death was imminent. People look at me like a freak. But they were surprised as well. They were waiting for me and death. We were afraid that the world will be like after death. Be happy like angels. Or tortured like hell We may not yet Roa.