ฉันชื่อ ณัฐนันท์ บุญกอง ทุกคนต่างเร

ฉันชื่อ ณัฐนันท์ บุญกอง ทุกคนต่างเรียกฉันว่า นัดตี้ ฉันเกิดวันที่ 17 เดือนกันยายน พ.ศ.2540 อาศัยและเติบโตอยู่ทีบ้านเลขที่ 420 หมู่ 7 ตำบลเซกา อำเภอเซกา จังหวัดบึงกาฬ ฉันโตมาจากครอบครัวเล็กๆที่แสนจะอบอุ่น ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่ดี รอบบ้านของฉันแวดล้อมไปด้วยต้นไม้ แม่น้ำ ท่ามกลางทิวทัศน์ที่สวยงาย ฉันอาศัยอยู่กับพ่อและแม่ของฉันในบ้านหลังเล็กๆหลังนี้ บ้านและครอบครัวของฉันคือสิ่งที่ฉันรักมากที่สุด ทุกครั้งที่ฉันต้องไปค้างคืนที่อื่น ฉันจะคิดถึงบ้านมากจนบางทีก็ร้องไห้จะกลับบ้านอยู่บ่อยครั้ง ฉันยังเป็นคนที่ซุ้มซ่ามอย่างมาก ฉันชอบมีโลกส่วนตัว เวลาที่ฉันอยู่ในโลกของฉัน ฉันก้อจะมีความสุขมาก ฉันเป็นคนพูดน้อย รักความสงบ และจะหลีกเลี่ยงกับเรื่องราวที่วุ่นวายเสมอ
ตอนฉันอายุ 5 ขวบฉันได้เข้าโรงเรียนเป็นครั้งแรก ฉันเข้าเรียนที่โรงเรียนอนุบาล เซกา ฉันเจอกับเพื่อนมากมาย ชีวิตที่เคยอยู่ในความดูแลของแม่ ต้องกลายมาเป็นภาระหนักของคุณครู ฉันพอจำได้ว่าตอนนั้นฉันร้องไห้อยากกลับบ้านทุกวัน จนคุณครูต้องจับฉันให้นอนหลับก่อนเด็กคนอื่นๆ เพราะฉันจะร้องไห้บ่อยและเสียงดังมาก เมื่อฉันตื่นฉันก็จะร้องไห้เหมือนเดิม เรียกได้ว่า นิ่งเป็นหลับ ขยับก็ร้องไห้เลย ตอนฉันอยู่ประถมฉันก็เริ่มมีกลุ่มเพื่อนที่สนิทที่คอยโอนงานมาให้เสมอ แต่ฉันก็ไม่ค่อยสนใจอะไร ฉันก็แค่รับๆมา แล้วก็ทำจนเสร็จแล้วเอาไปให้เพื่อน ตั้งแต่เด็กๆเลย โดยเฉพาะวิชาวาดรูป ฉันมักจะมีการบ้านหนักกว่าทุกคนเสมอ จนบางครั้งก็ลืมทำการบ้านของตัวเอง ต้องถูกคุณครูลงโทษเอาไม้บรรทัดดีนิ้ว เข็ดไปหลายวัน พอฉันเรียนอยู่ชั้น ม.2 ฉันก็ได้เป็นนักกีฬาวอลเล่ย์บอลของโรงเรียน ช่วงนั้นฉันซ้อมหนักมาก และฉันก็ได้เดินทางไปแข่งขันตามที่ต่างๆมากมาย แต่ก็ได้แค่รองแชมป์กลับมาทุกครั้งไป พอฉันเรียนจบจากที่นี้ ฉันก็ได้ไปสอบเข้าที่โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในสายการเรียน วิทย์-คณิต ในการเข้าเรียนปรับระดับนั้นฉันจะไม่ค่อยได้พูดกลับใครเลย เพราะไม่รู้ว่าฉันจะต้องเริ่มยังไง ปกติแล้วฉันก็จะพูดน้อย แต่พอต้องมาห่างจากเพื่อนที่เคยเรียนร่วมกันมาตั้งแต่อนุบาล มาถึงตอนนี้ฉันจึงทำตัวลำบาก กว่าที่ฉันจะรู้จักเพื่อนสักคนมันต้องมีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นก่อนเสมอ ฉันเดินไปชนเขาบ้าง นั่งใกล้ๆกันบ้าง และทุกครั้งก็เป็นเพื่อนเขาที่ถามชื่อเราก่อน พอนานไปฉันก็กลับกลายเป็นอีกคน อยู่กับเพื่อนฉันจะพูดมากจนเพื่อนๆต้องบอกให้หยุดพูด เพราะเพื่อนจะได้พูดบ้าง ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่แค่ไม่กี่คน ทุกครั้งที่เพื่อนมีเรื่องเดือดร้อนฉันก็พร้อมที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือเท่าที่จะช่วยได้อย่างสุดความสามารถเสมอ ไม่ว่าเรื่องน้อยใหญ่ ฉันจะไม่ค่อยปฏิเสธที่จะช่วยเหลือเพื่อน ช่วงนี้ฉันเริ่มมีมุขขำๆมาอำเพื่อนบ่อยๆ จนทำให้เพื่อนๆหัวเราะไปตามๆกัน ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำมาก เพราะเป็นช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกว่ามันมีค่าและยาวนานที่สุด ทั้งสุขและทุกข์ร่วมกัน หัวเราะ ร้องไห้ด้วยกัน นอกจากนี้แล้วฉันยังได้รับรางวัลลูกกตัญญูจากโรงเรียนอีกด้วย ฉันและพ่อกับแม่ต่างภูมิใจกับรางวัลที่ได้รับ พ่อกับแม่ดูแลและคอยอบรมสั่งสอนฉันตลอด และฉันก็ไม่เคยคิดว่าฉันโตแล้ว ฉันคิดเสมอ ว่าพ่อกับแม่ท่านเป็นผู้ใหญ่กว่า ฉะนั้น ทุกคำที่ท่านพร่ำสอน ฉันก็จะตั้งใจฟังเสมอ ฉันพยายามตั้งใจเรียน ไม่ออกนอกลู่นอกทาง และขยันให้มากๆ มากกว่าคนอื่น เพราะฉันไม่ได้เกิดมาท่ามกลางทุกอย่างที่เพียบพร้อม ฉันอาจจะไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกสบาย พ่อกับแม่ต้องทำงานหนัก ออกไปรับจ้างเพื่อส่งเสียฉันให้ได้เล่าเรียน ก่อนที่ฉันจะทำอะไร ถ้าฉันคิดว่ามันมีผลกระทบต่อความรู้สึกของพ่อกับแม่ ฉันก็จะหลีกเลียงเสมอ ถึงแม้ว่าที่ผ่านมาอาจจะมีบางครั้งที่ทำให้พ่อกับแม่ต้องเป็นห่วง อาจมีบางเวลาที่ทำยังทำดีได้ไม่เท่าดั่งที่ท่านคาดหวัง ทุกวันนี้สิ่งที่ฉันกำลังพยายามคือ การตั้งใจศึกษาเล่าเรียน เพื่ออนาคตของครอบครัวและตัวฉันเอง
แม้วันเวลาจะเปลี่ยนแปลงไป แต่ไม่ว่าจะเด็กหรือโตฉันคนนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยน เรื่องราวของฉันมันยังคงมีคุณค่าและมีความหมายกับฉันเสมอ ถึงแม้จะเนิ่นนานสักแค่ไหน ทุกอย่างยังเหมือนเป็นเครื่องเดือนใจให้ยิ่งก้าวเดิน ไปตามหนทางข้างหน้าอย่างตั้งใจ และแน่วแน่ ที่ผ่านมาอาจจะมีทั้งอุปสรรคและขวากหนาม แต่มันก็เป็นแบบทดสอบหนึ่งของหนทางแห่งความสำเร็จ เมื่อยิ่งทดสอบมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้เรายิ่งชำนาญ และแข็งแกร่ง แบบทดสอบต่อไปมันก็เป็นเรื่องไม่ยากสำหรับเรา ที่จะสามารถผ่านแบบทดสอบนี้ไปอย่างง่ายดาย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My name is NAT nan boon army all called me that weekend in the city. I was born 17 September 2540 (1997) live and grow by house number 420 Moo 7, Tambon SEKA SEKA district, province, bueng Kan. How do I grow a small family living in the midst of a good environment. Around my house, surrounded by trees. River views, beautiful site I live with my father and my mother in a small house. And my family is what I love the most. Every time I have to go overnight. I'm going to miss home so maybe it's crying to go home. I'm also a very sam booth I like to have a private world. I live in my world. I will be very happy with this hotel. I am a man of peace-loving and phutnoi to avoid the busy, always with a story. Now I'm 5 years old, I go to school for the first time. I attend the kindergarten SEKA I meet a lot of friends. Life used to be in the care of the mother, a heavy load of come as you became a teacher. I remember that episode, I would go home crying every day until I catch you, sleep before any other child because I will cry very loud and often. When I woke up I would be crying the same. Though still a sleeping move, cry! Now I live with a group of friends, I started elementary school at the job transfer, always waiting, but I am not interested in anything. I just rap, until done, then remove to a friend from our children! Specifically, the Department of drawing I will always have a home harder than everyone always sometimes forget to do your own homework to the teachers punished took a good inch ruler. Very many days. Enough, I'm learning. M. 2, I became the school's volleyball athletes. It is very heavy, and I was practicing I've traveled to a lot of competition as only a child, but always came back to champion. Enough, I graduated from here, I have to test the triam Udom suksa school North East. In the study of science-Math In the study, then I'll adjust not phutklap anyone at all. Because I do not know what I need to start? Normally, I would be phutnoi, but enough to come away from the friend who've come together since kindergarten now I do absolutely. I know that it must have a friend tattoo happened. I went to smash him sitting nearby, and to some extent, as a friend, he asked our names first. Long enough to me, it's the other people I speak with friends, so I must stop speaking because their friends of friends will be able to speak? I have a close friend is just a few people. Every time a friend is drunk, I was ready to intervene to help as far as possible, the ability to help, always, no matter how big the story. I will not refuse to help a friend. I started with the front porch early friends often came to kham, friends laugh to suppliers. This time interval is the time interval that is very memorable. Because of the time I feel that it is the longest, and both share a laugh cry and suffer together. In addition, I am also grateful child Award from the school. Me and my mom proud with foreign awards My mother always taught me, and khoioprom, and I never thought I'd grow up. I always thought that my mother is an adult more than every so thanphram teaching, I will always listen. I'm trying to intentionally learn, freaky and very diligent, more than anyone else, because I was not born in the midst of all the spectator. I may not have the amenities. My mother have to work hard to get out to support me to study. Before I do anything. If I think it affects the feel of my mother, I will always inevitably lieng. Although the past may have some time to make my mother is worried. There may be some time Sling to make not only your expectations. Today, what I am trying to study, to study, is intended to have the future of my family, and myself. Even if the time is changed, but I have grown children or not. My story, it is still a valuable and meaningful to me always. Although long noen? Everything is still the same as last month, the more step. According to that official and uncompromising forward past all obstacles and may have the Thistles and thorns, but it is one of the means test success. When I tested it, the more the more we more experienced and stronger following the tests, it is not difficult for us to be able to pass this test easily.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

My name Nat Nan Bun pile Everyone calls me that I hit, I was born on 17 September 2540 and raised living at number 420 Moo 7 Tambon Seka Seka website. I grew up on a small family warm. Among the good environmental Around my house, surrounded by trees overlooking the river is pretty easy. I lived with my parents in a small house behind this. Home and my family is what I love the most. Every time I have to spend the night elsewhere. I will miss home so much that I was crying to go home frequently. I'm also a huge arch Salm. I like having world When I was in my world. I would be very happy. I am a man of few words love and peace and to avoid the story is always busy
when I was five years old, I went to school for the first time. I attended kindergarten Arce, I met with many friends. Experience life in the care of his mother. Have become a heavy burden of teachers. I can remember when I would come home crying every day. The teacher must hold me to sleep before other children. Because I would cry often and loudly. When I woke up I was still crying as it was called, is a shifting cried. When I was in primary school, I started with a group of friends who used to always transfer. But I was not interested in anything I'm just getting around Then cook until done, remove to a friend. Since kids yet The courses draw I always have a home always harder than anyone. I sometimes forget my own homework. Teachers must be punished, not good-inch ruler. Scared several days When I studied in class. I was a second shooter, volley ball School. Then I practiced very hard And I went to as many races. But, again, I come back every time. When I graduated from here. I had to attend a preparatory school. The North East Learning in Science - Mathematics in attendance leveling that I will not speak to anyone. I know that I will have to start it. Usually I just say the least. It must come from a friend who had studied together since kindergarten. By this time, I really difficult. I know a friend than a coincidence, it must happen first. I went to hit him, He sat close to each other And every time it is he who asked us first. Soon enough, I became a different person. I will talk with my friends, so I had to tell them to stop talking. Because I will not say I have close friends are just a few people. Every time that I have suffered, I was ready to intervene to help, as will always be the best you can. Not that it matters little I will not refuse to help a friend. During this time I began to stay friends with funny gags frequently. Make your friends laugh along the way. This period was a very memorable moment. For a moment I felt it was the longest. Both joy and sorrow, laugh together, cry together. In addition, I also won the appreciation from school. My mother and father were proud to receive the award. Parents who teach and care for me forever. And I never thought that I grew up, I always thought that my parents are older than you, so all you taught. I will always listen I try to study hard Do not freak out And give more diligent More than others Because I was not born in the midst of everything in town. I may not be comfortable amenities. Parents must work hard I was hired to go to school. Before I do anything, I think it has affected the feelings of parents. I will always avoided Although the past may sometimes makes parents worry. There may be some who do not do as well as you expect. Today is what I'm trying. The study was intended The future of my own family and
even the time to change. But whether a child or an older person I would never change. My story is still valuable and meaningful to me always. Despite long discussions about it. All the same month a mind to even walk. Along the way forward deliberately and determinedly past the barriers and frictions may have. It was also a test of the way of success. When the test is how much it makes us stronger and more experienced next test, it was not difficult for us. To be able to pass this test easily.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

My name is Kriangsak merit division all call me a party, I was born on 17 August 2006.2540 live and grow the number 420 among 7 District seka, seka district. Bang. I grew up in a warm family in a good environment. Around my house surrounded by trees, river, in the beautiful scenery oy.The house and my family is what I love the most. Every time I have to sleep somewhere else. I miss home so maybe cry will go home often. I was the one who sheltered ซ่าม greatly. I like private person.I will be very happy, I was a man of few words, love peace and avoid to the story is always confused
.When I was 5 years old I attend school for the first time. I was in kindergarten, seka, I met a lot of friends. Life used in the care of the mother. To become a burden to your teacher.Until the teacher must hold me to sleep before the other children. Because I will cry and often very loudly. When I wake up I'll cry again. Called still is asleep, move it cry.But I don't care about. I just get up and do until done give friends, since the children, especially in painting, I always have homework harder than everyone. And sometimes forget homework myself.Be a few days when I was in University.I can 2 athletes volleyball school. At that time I worked very hard. And I have traveled to compete as a lot of things. But the pair champion back every time when I graduated from here.The northeast line in learning science mathematics admission, adjust the level that I, don't talk to anyone. Because you don't know that I have to start. I usually would be an understatement.Now I be difficult. Than I know a friend it must have happened before. I ran into him. Sit closer? And every friend he asked us.With my friends I talk to my friends to tell you to stop, because their friends will say, I have only a few intimate friendsNo matter a little bigger. I will not refuse to help her friends. Recently I begin to sense of humor kidding friends often. To make my friends laugh along the same. This period was the memorable time.Both happiness and suffering together, laugh, cry together. In addition, I also awarded the dutiful son from school. I and my parents are proud to award My parents care and to educate me.I always thought that you you are more mature. Therefore, every word you wrote, I will set the mind always listen. I try to study hard. Don't deviate from it. The diligent than others.I may not have the convenience facilities, we must work hard. Out of contract to support me to learn before I do. If I think it affects the feeling of my parents, I will avoid going.There may be times when do also do a good job not only as you expect. Nowadays, what I'm trying is to concentrate on studying for the future of the family and I
.Even though the time changes. But whether the children or old I this never changes. My story is still valuable and meaningful to me. Even how longAlong the way forward intently, and determined the past may be the dream! But it is a test of the way of success. When the test, just makes us more skillfully, and strong.To be able to pass the test this easily
.