เมื่อ 3 ปีที่ผ่านมา ตอนนั้นฉันมีอาย

เมื่อ 3 ปีที่ผ่านมา ตอนนั้นฉันมีอายุ 15 ปี
ฉันได้ไปเที่ยวที่ญี่ปุ่นกับครอบครัว
เราพักอยู่ที่โรงเเรมบริเวณ ถนนชินจุกุ
วันหนึ่ง พวกเราเดินออกจากโรงแรมเพื่อกินอาหารเย็น
เรากินกันที่ร้านอาหาร อาหารญี่ปุ่นใกล้ๆกับโรงแรม
หลังจากที่กินอาหารเย็นเสร็จเราก็มีแผนว่าจะไปช้อปปิ้งต่อที่ถนนชินจุกุ
ระหว่างทางฉันต้องการถ่ายภาพ แต่ก็ต้องตกใจ เพราะโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าหายไป
แต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าฉันลืมไว้ที่ร้านอาหาร
ฉันจึงตัดสินใจเดินกลับไปที่ร้านอาหารคนเดียวเพื่อหาโทรศัพท์
ไม่นานฉันก็หาโทรศัพท์เจอ
แล้วฉันก็มี ปัญหา ฉันไม่สามารถจำทางเดินกลับไปหาครอบครัวได้
ที่แย่กว่าคือโทรศัพท์ไม่สามารถติดต่อได้ ฉันเครียดและกังวลมาก
ฉันเดินไปตามถนน
Oh great, I'm really lucky
ฉันบังเอิญเดินมาที่โรงแรม
สักพักทุกคนก็กลับมาถึงโรงแรม
ทุกคนเห็นฉัน
จึงรีบเข้ามาหาเพราะเป็นห่วงมาก

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

When 3 years ago now, I have 15 years of age. I had to go to Japan with his family.We are staying at hotels around Shinjuku Street.One day. We went out to eat dinner.We ate at the restaurant. Japan food nearby the hotelAfter we were done eating dinner plans that are going to continue shopping at Shinjuku Street.The way I want to take photos, but it was panic inside the phone Pocket have disappeared.But then thought up that I forgot it at the restaurant.I decided to go back to the restaurant alone to find a phone.Not long I was looking for I phone.And then I have a problem I can not remember the pathway back to find his family.That is worse than the phone could not be contacted. I am very worried and stressed.I walked along the road.Oh great, I'm really luckyI happen to walk to the hotel.While everyone went back to hotel. Everyone saw me. So hurry to find because it is worried.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

When 3 years ago. At that time, I was 15 years.
I went to Japan with my family. We're staying at the hotel the road Shinjuku
one day. We walked out of the hotel to eat dinner
.We eat at the restaurant. Japanese restaurant near the hotel. After finished dinner, we plan to go shopping on the street on my way to photography, Siegfried. But it must have been shocked, because the phone is in your pocket disappear
.But then I realized that I had left the restaurant
I decided to walk back to the restaurant only to find a phone while I find a phone to see

and I have. A problem I can remember the path back to the family!The worse is the phone is unavailable. I'm nervous and worried

I walk along the street, Oh great I 'm really lucky
I accidentally came to the hotel for a while everyone went back to the hotel

everyone see me.
so hurry come to because worried so much

.