ตอนที่ฉันยังเป็นเด็กฉันไม่รู้ว่าจะเรียนอะไร เพื่อนอยากเป็นครูฉันก็อยากเป็นครู เพื่อนอยากเป็นพยาบาลฉันก็อยากเป็นพยาบาลตอนนั้นฉันสับสนมาก คิดไม่ออกว่าจะเรียนตามเพื่อนรึเลือกเดินทางตัวเอง พอฉันเรียนมอปลายฉันก็ได้รู้จักกับครูท่านนึง ครูท่านนี้ดีกับฉันมากจนทำให้ฉันหลงรัก ก่อนจะมารู้จักกับครูท่านนี้ ฉันเป็นคนไม่ตั้งใจเรียน เกรดต่ำมาก แต่พอได้มารู้จักกับครูท่านนี้ ชีวิตฉันก็เปลี่ยน ตั้งใจเรียนมากขึ้น โดยเฉพาะภาษาจีนและได้คะแนนดีกว่าเพื่อน ในตอนนั้นฉันก็มั่นใจแล้วว่าจะเรียนภาษาจีนจบมาฉันจะเป็นแอร์ พอฉันเข้ามาเรียนมหาลัยเพื่อจะสานฝันแอร์ ให้ประสบความสำเร็จ ฉันรู้มาว่าการเป็นแอร์ต้องเก่งภาษา ตั้งแต่นั้นมาฉันก็เริ่มท่องศัพท์ จนเรียนได้ดี แต่พอนานๆไปฉันก็เริ่มขี้เกียจและคิดว่าอาชีพแอร์คงไม่เหมาะกับฉัน อีกอย่างฉันก็เป็นเพศที่สามการแต่งหน้า ใส่ชุดผู้หญิงมันคงไม่เหมาะกับฉันแน่นอน แค่คิดฉันก็ตลกตัวเองแล้ว พอมาปี1เทอม2ฉันก็อยากเป็นไกด์ เก่งภาษาต่างประเทศภาษาใดภาษาหนึ่งพอสมควร รู้แค่พอฟังพูดสื่อสารได้ก็พอ ไม่ต้องเก่งมากและคนที่จะทำอาชีพนี้จะต้องศึกษา ค้นคว้าหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่นำเที่ยวรวมทั้งความรู้ด้านประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์ จารีตประเพณี วัฒนธรรมวางแผนกำหนดเส้นทางจัดกำหนดการท่องเที่ยวให้เหมาะกับฤดูกาลและระยะเวลาติดต่อสถานที่พัก ปลอดภัยแก่นักท่องเที่ยวในระหว่างการนำเที่ยวสร้างความพอใจและความประทับใจให้กับนักท่องเที่ยวทุกคนอย่างทั่วถึง ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ปี2ฉันพึ่งค้นพบตัวเอง ว่าฉันเป็นคนขี้เกียจมากไม่น่าจะทำอาชีพนี้ได้ ภาษาจีนนับวันยิ่งเรียนยิ่งยากจึงทำให้ฉันเปลี่ยนความคิดใหม่ ตอนนี้ฉันขอแค่เรียนจบมีงานทำที่ดี ส่งเงินให้ครอบครัว ไม่ให้ครอบครัวลำบากและไม่เสียแรงที่ส่งฉันเรียน นี่แหละคือความฝันที่ฉันอยากทำ. นับจากนี้ฉันจะตั้งใจเรียนขยันท่องศัพท์จะไม่ขี้เกียจอีก จะทำให้ความฝัน ที่ตั้งใจไว้ให้เป็นจริง ให้ครอบครัวภูมิใจในตัวฉัน