กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในหมู่บ้านเล

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง ในฝรั่งเศส มีเด็กหญิงคนหนึ่งชื่อว่า พิคโคลา เธอเป็นเด็กหญิงที่น่าสงสารเพราะเธอไม่มีพ่อ เธออยู่กับแม่เพียง 2 คน ทั้งสองนั้นยากจนมาก เชื่อไหมว่าหนูน้อยพิคโคลาไม่เคยมีตุ๊กตาหรือของเล่นชนิดใดๆ เลย ชีวิตของเธอส่วนใหญ่ต้องต่อสู้กับความหนาวและความหิวโหย

วันหนึ่ง คุณแม่ของหนูน้อยพิโคลาล้มป่วยจนลุกไม่ได้ หนูน้อยพิคโคลาจึงต้องทำงานทุกอย่างในบ้านเอง และต้องพยายามใช้เวลาให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ในการถักถุงเท้าให้เสร็จ เพื่อจะนำไปขายให้ได้เงินมาซื้ออาหารให้แม่และตนเอง เป็นที่น่าสงสารยิ่งนัก ขณะที่นั่งถักถุงเท้าเพื่อเอาไปขาย หนูน้อยพิโคลาก็ไม่มีถุงเท้าที่จะสวมใส่ จนเท้าทั้งสองข้างของเธอมีสีคล้ำๆ เนื่องมาจากความหนาวเย็น

วันคริสต์มาสใกล้เข้ามาแล้ว หนูน้อยพิคโคลาพูดกับคุณแม่ว่า "แม่คะ ปีนี้คุณตาซานตาคลอส จะเอาอะไรมาให้เป็นของขวัญของหนูก็ไม่ทราบนะแม่? หนูไม่มีถุงเท้าที่จะแขวนไว้ที่เตาผิงเสียด้วยสิคะ เอ..หนูว่าหนูจะเอารองเท้าไม้วางไว้ที่หน้าเตาผิงแทน คงจะได้นะคะ"

"ลูกรักจ๊ะ แม่ว่าปีนี้เราอย่าพูดกันเรื่องของขวัญเลยนะ" แม่พูด "ถ้าเพียงแต่เรามีขนมปังแต่พอกินเราก็ควรจะดีใจมากๆแล้ว" แต่หนูน้อยพิคโคลาไม่ยอมเชื่อว่าคุณตาซานตาคลอสจะลืมเธอ

ถึงเย็นวันคริสต์มาส พิคโคลาเอารองเท้าไม้ข้างหนึ่งของเธอไปวางไว้ที่พื้นหน้าเตาผิง แล้วจึงไปนอนด้วยความคิดว่า จะฝันหาคุณตาใจดีอ้วนๆใส่เสื้อสีแดง หนวดขาวๆ นั่งล้อเลื่อนลากด้วยกวางเรนเดียคนนั้น



คุณแม่นั้นเล่า มองไปที่รองเท้าแล้วเศร้าใจ เพราะไม่รู้ว่าจะหาของขวัญอะไรมาให้ลูก และคิดไปว่าลูกน้อยคงผิดหวังมากในตอนเช้า ถ้าไม่เห็นอะไรในรองเท้า แต่คุณแม่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่นั่งถอนใจ

เช้าวันต่อมา หนูน้อยพิคโคลาตื่นนอนแต่เช้า รีบวิ่งไปยังรองเท้าไม้ข้างนั้น ในรองเท้านั้น พิคโคลาเห็นดวงตาแจ๋วแหววคู่หนึ่งกำลังจ้องมายังเธอ

อา...ใช่แล้ว มันเป็นตาของนกกระจอกเล็กๆ ตัวหนึ่ง (ซึ่งหนีความหนาว บินลงมาทางปล่องไฟ แล้วมานอนอยู่ในรองเท้าไม้หน้าเตาผิงนั้น) พิคโคลาดีใจเป็นที่สุด อุ้มนกน้อยขึ้นไปไว้ที่ทรวงอกร้องเพลงและเต้นรำไปมาด้วยความยินดี



ดูนี่ซิคะ ดูนี่ซิคะ คุณแม่ขา" เธอพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น "ของขวัญคริสต์มาสของหนูอยู่นี่ไงคะ คุณตาซานตาคลอสเอามาให้หนู"พิคโคลาเต้นระบำไป ร้องเพลงไปอย่างมีความสุข พร้อมกับโอบอุ้มนกน้อยในอุ้งมือลูบไล้มันไปมาเบาๆ

ตลอดฤดูหนาวอันยาวนานนั้น เธอเฝ้าทนุถนอม เลี้ยงดูนกกระจอกตัวนั้นเป็นอย่างดี เมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิ เธอเปิดหน้าต่างและปล่อยมันบินออกไป นกบินไปยังป่าใกล้ๆนั้น แต่มันไปแล้วไม่ไปลับ มันชอบที่จะบินกลับมาร้องด้วยเสียงอันไพเราะที่หน้าบ้านของหนูน้อยพิคโคลาอย่างสม่ำเสมอ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Once upon a time In a small village in France There was one girl named La Burkart. She is a pathetic girl because she doesn't have a father. She lives with her mother, only two people, both of them very poor, believe little Burkart la never had dolls or play any type of life she most wants to fight against cold and hunger.One day. Mother's little Pico la fall ill until an erection is not. MIM Burkart la so to do everything in the House and try to take as much as possible. In sock knitting done in order to get money to buy food, mother and myself are extremely poor, While seat sales for sock knitting Little Pico la had no socks to wear until her both feet are colored khlam due to cold.Christmas approaching, then Little donkey speaking with Burkart says "mom, this year Santa Claus grandfather HIG will remove what is a gift of the rat, it doesn't know the kinda mom? Rats don't have socks that are hanging. fireplace with ethanol, rats, rats soon ......... wooden shoe that will remove the fireplace instead of a constant will be. ""Yes, dear mother, that this year we don't talk story gifts!" Moms say: "if only we have the bread, but we should be glad already overboard," but the little good-bye Burkart refused to believe the Santa Claus, she'll forget you.Christmas evening Burkart, La took one of her flowers to the floor and then go to bed with a fireplace ideas that will find you dream like fat eyes flashing red. Mustache ride red wheel, drag with the reindeer people.My mother then told a look at shoes, and then remorse because they don't know how to find out what gifts to their children, and the idea that the baby probably disappointed very much in the morning. If you don't see anything in the shoes, but your mom didn't know it would do but sit, withdraw the mind.Next day morning. MIM Burkart la early morning rush to the wooden shoe. In shoes on it. Burkart, La saw one pair of eyes staring at the faux forest recordings came to her.Ah ... Yes, it is the eyes of the little Sparrow (this winter, fly down through the chimney and then lying in wooden shoes fireplace.) Burkart la glad is finally, mop up the little bird to the breasts, singing and dancing to come.See it here? Look here! "her mother greatly increases speech exciting legs. "Christmas is here you rat's eye, Santa Claus bring rats" Burkart, La dance, go to the. Sing happily along with snug little bird in hand caresses it back and forth lightly.Throughout the long winter then. She meets with the preservation of the Mahjong parenting as well. When it's spring. She opened the window and let it fly out to. The birds fly to the nearby forest, but it doesn't go to the secret. It's like that will come back with great sound at the front of the House of the little good-bye Burkart regularly.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Once Upon a Time In a small village of a French girl named Picton Cola, she was a poor girl because her father. She lives with her mother, only two men were very poor. I believe that Little Picton Cola has no dolls or toys of any kind of life she had to contend with cold and hunger,

a mother of Little Pigeon Cola fell ill and he did not. Little Picton Cola had to work everything in the house itself. And try to take as many as I have. To knit socks are finished To be sold to get money to buy food for my mother and myself. A poor shot While sitting knitting socks to sell. Little Pigeon Cola had no socks to wear. Until both feet, her dark yet. Because of the cold

Christmas is nigh Little Picton Cola said to my mother, "Mom, you know, this year Santa Claus. What shall we give a gift, I do not know my mother? You do not have to hang a stocking on the fireplace at all like. A... I think I'll take the wooden shoe placed at the front of the fireplace instead would have it "

" My son, even this year, we do not talk about gifts, too, "she said," If only we had bread but eat. we should be very happy! "but little Picton Cola Santa Claus refuses to believe that you will not forget her.

The Christmas dinner Picton Cola, one of her wooden shoes placed at the front of the fireplace. Then go to sleep with the thought. You'll find your eyes puffy white beard wearing a red shirt with a scroll wheel, dragging the reindeer people.



Mom then told The shoes look dismal. I do not know where to find what gifts to children. And to think that the baby is still very disappointed in the morning. I do not see anything in the shoe But you do not know what to do. I sighed, but

the next morning, Little Picton Cola wake up early. Rushed to the side of the wooden shoes. In the shoes Picton Cola sparkling pair of eyes staring into her

eyes, ah ... yeah, it is a small sparrow (which escape the cold. Flying down the chimney I was lying in front of the fireplace, the wooden shoes) Picton Cola is the most happy. Finch picked up the chest, singing and dancing with joy to



see here, here's what you look like your mother's legs, "she said excitedly. "The Gift of Christmas, here they do not. Santa Claus brought you to me, "Picton Cola to dance. Singing happily Along with holding a little bird in the hand caressing it gently.

Throughout the long winter She watched preservation Sparrow fed very well. By the spring She opened the window and let it fly away. Birds fly to the nearby woods. But it was not a secret. It prefers to fly back home the melodic vocals of Little Picton Cola regularly.