นักวิชาการเกียรติคุณ สถาบันวิจัยเพื

นักวิชาการเกียรติคุณ สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย หรือทีดีอาร์ไอ นิพนธ์ พัวพงศกร กล่าวถึงผลการศึกษา "การคอร์รัปชั่นกรณีการศึกษา : โครงการรับจำนำข้าวทุกเม็ด" ที่ศึกษาพฤติกรรมการทุจริตในโครงการรับจำนำข้าว 5 รอบในฤดูการผลิตปี 2554/55 จนถึงปี 2556/57 ว่า ได้ข้อสรุป 4 ประการ

ประการแรก แม้ชาวนาทั่วประเทศจะได้รับผลประโยชน์ส่วนเกิน เป็นมูลค่าสูงถึง 5.6 แสนล้านบาทจากโครงการรับจำนำข้าว แต่ประโยชน์ส่วนใหญ่ตกอยู่กับชาวนารายกลางและรายใหญ่ และโครงการนี้ก่อให้เกิดความเสียหายมหาศาลต่อสังคม โดยมีค่าใช้จ่ายรวมถึง 9.85 แสนล้านบาท และเงินที่ใช้ส่วนใหญ่เป็นเงินนอกงบประมาณที่กู้จากสถาบันการเงินของรัฐ โดยรัฐบาลไม่ต้องขออนุมัติจากรัฐสภา ขณะที่ผลดำเนินงานขาดทุนทางบัญชีสูงถึง 5.19 แสนล้านบาท หรือเกือบ 53% ของค่าใช้จ่าย 

ต้นตอของการขาดทุนจำนวนมหาศาลเกิดจาก การรับจำนำข้าวในราคาสูงแต่ขายในราคาต่ำเพื่อไม่ให้ผู้บริโภคซื้อข้าวราคาแพง และการทุจริตโดยขายข้าวในราคาต่ำกว่าราคาตลาด หากนับรวมผลประโยชน์และต้นทุนที่เกิดขึ้นกับผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่ายในโครงการ ผบว่าต้นทุนสวัสดิการหรือความเสียหายสุทธิต่อสังคม สูงถึง 1.23 แสนล้านบาท 

ประการที่สอง จากการประเมินมูลค่าการทุจริตจากการระบายข้าวในราคาต่ำ พบว่ามูลค่าทุจริตสูงถึง 84,476.20 ล้านบาท และยังพบการทุจริตโดยโรงสีบางแห่งร่วมกับนายหน้าผู้มีอิทธิพลทางการเมือง ลักลอบนำข้าวจากโรงสีในโครงการไปขายก่อนแล้วนำมาคืนภายหลัง และจากรายงานของคณะกรรมการนโยบายและบริหารจัดการข้าวในเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา พบว่ามีข้าวบางส่วนที่ไม่ได้นำมาคืน ซึ่งคาดว่าจะมีความเสียหายอีกประมาณ 6.5 พันล้านบาท ความเสียหายดังกล่าวนี้ยังไม่รวมการทุจริตที่เกิดในช่วงต้นน้ำและกลางน้ำ เช่น การจดทะเบียนเกษตรกรเกินจริง การขายสิทธิ์ให้โรงสี การซื้อข้าวจากประเทศเพื่อนบ้าน การนำข้าวนอกโครงการจำนำมาขายให้รัฐบาล การออกใบประทวนปลอม 

ประการที่สาม เมื่อการรับจำนำข้าวก่อให้เกิดค่าเช่าเศรษฐกิจหรือกำไรพิเศษจำนวนมหาศาล เกษตรกรและโรงสีจึงมีพฤติกรรมแสวงหากำไรพิเศษจากโครงการจำนำข้าวด้วยวิธีการเพิ่มกำลังการผลิตของตนเอง โดยเพิ่มการใช้ปุ๋ย ฉีดยา และดูแลแปลงและควบคุมระดับน้ำมากขึ้น ขณะที่โรงสีในโครงการลงทุนขยายกำลังการผลิต ทำให้กำลังการผลิตของโรงสีในปัจจุบันสูงถึง 100 ล้านตันต่อปี ทั้งที่ไทยผลิตข้าวเปลือกได้เพียงปีละ 35 ล้านตัน ส่วนเจ้าของโกดังก็ลงทุนขยายความจุโกดังข้าว การแสวงหาค่าเช่าทางเศรษฐกิจเหล่านี้จึงเป็นความสูญเปล่าของประเทศ และส่งผลเสียต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ

ประการที่สี่ รัฐบาลบริหารจัดการนโยบายรับจำนำข้าว แบบขาดความรับผิดชอบต่อประชาชนและรัฐสภา ปล่อยปะละเลยปัญหาการทุจริตในการระบายข้าว ไม่ใส่ใจกับรายงานข้าวหายจากโกดังกลาง แต่กลับสั่งตั้งกรรมการสอบสวนประธานคณะอนุกรรมปิดบัญชีโครงการจำนำข้าว การโกหกประชาชน และปิดบังข้อมูลการค้าข้าวแบบรัฐต่อรัฐ รวมทั้งปล่อยให้ค่าใช้จ่ายของโครงการรับจำนำบานปลาย เช่น ยอมให้เกษตรกรขายข้าวให้โครงการเกินปริมาณที่มีสิทธิ์ตามใบทะเบียนเกษตรกร

ทีดีอาร์ไอได้มีข้อเสนอแนะ 8 ข้อ คือ 1.แก้ไขรัฐธรรมนูญและกฎหมายงบประมาณรายจ่ายสำหรับโครงการประชานิยม 2.จัดทำบัญชีรวมโครงการช่วยเหลือเกษตรกรทุกโครงการ 3.การเปิดเผยข้อมูลโครงการประชานิยมทุกโครงการ 4.การจำกัดบทบาทรัฐในการแทรกแซงตลาด 5.การจัดทำรายงานอิสระเรื่องผลกระทบจากโครงการรับจำนำข้าว 6.เสนอให้มีการตราพระราชบัญญัติการประกันราคาพืชผลเกษตร 7.รัฐควรเร่งปรับปรุงระบบข้อมูล และวิธีการบริหารการจ่ายเงินชดเชย 8.แนวทางช่วยเหลือเกษตรกรที่มีประสิทธิภาพและยั่งยืน คือ การลดต้นทุนการผลิต และเพิ่มผลิตภาพการผลิต

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Distinguished scholar, Thailand Development Research Institute or TDRI Nipon bunched pongsakorn mentioned the "corruption case study:The rice every grain ". The study of corruption in the project 5 around in rice production season year 2554 / 55 until the year of 2556 / 57 that ได้ข้. Conclusion 4 reasons

in the first place. Even though farmers across the country to benefit surplus value up to 5.6 billion from the rice. But the most benefits with the farmer income falls middle and large This project, causing massive damage and to society. The cost includes 9.85 billion baht. And the money spent most money out of the budget to recover from financial institutions of the state. Without government approval from Congress. While the operating loss accounting high 5.19 billion, or almost 53% of financial statement

.The source of a huge amount of losses caused by The rice in high price but sell at a low price to the consumer from buy rice prices. And corruption by rice in the lower price.Commissioner that welfare cost or net loss to society, reach 1.