วันเกิดของฉันเมื่อ11ปีที่แล้ว
ตอนนั้นฉันอายุ21ปี
เป็นวันเกิดที่มีความสุขมาก เพราะครอบครัวของฉันอยู่กันครบ ตอนเช้าก้ไปทำบุญวันเกิดของฉันที่วัดใกล้ๆบ้าน หลังจากนั้นก้ไปห้างสรรพสินค้าทานข้าว หลังจากทานข้าวเสร็จ
พ่อแม่ก็พาฉันไปซื้อนาฬิกาจ้อมือใหม่ให้เป็นของขวัญวันเกิดแก่ฉัน ซึ่งฉันไม่รู้มาก่อนว่าพ่อกับแม่จะพาฉันมาซื้อนาฬิกาข้อมือ พ่อกับแม่พาฉันมาซื้อนาฬิกาแบบไม่ต้องใช้ถ่าย เพราะก่อนหน้านี้นาฬิกาของฉันได้ถ่านหมดในห้องสอบทำให้ฉันทำข้อสอบไม่ทัน
วันนั้นนาฬิกาข้อมือแบบที่ฉันชอบและไม่ต้องใช้ถ่านลดราคา50%อยู่พอดี พ่อแม่จึงซื้อนาฬิกาเรือนนั้นให้ฉัน ลดราคาแล้วเหลือประมาณ1900元
หลังจากนั้นผ่านไป1วัน นาฬิกาเรือนนั้นก็เดินเดินหยุดหยุด
ฉันรู้สึกเสียใจและไม่น่าซื้อของลดราคาเลยเพราะอาจจะเป็นของเก่าก็ได้ ฉันต้องกลับไปที่ร้านขายนาฬิกา ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาทำอะไรกับนาฬิกา แต่นาฬิกาสามารถใช้งานได้ตามปกติและทนมาก แต่นาฬิกาได้เสียไปแล้วเมื่อ4เดือนที่แล้ว
ฉันรักนาฬิกาข้อมือเรือนนี้มากเพราะเป็นของขวัญที่พ่อกับแม่ซื้อให้ในวันเกิดของฉันและเป็นวันเกิดครั้งสุดท้ายที่พ่อของฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันจึงรักของขวัญชิ้นนี้มาก