ผ่อนสินค้า

ผ่อนสินค้า

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Installment

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

ภายในสมบัติทุกชิ้นล้วนเป็นสมบัติผู้อื่นจะซื้อมาหนึ่งชิ้นจะพิจารณาอยู่เนิ่นนานแต่ซูลั่วกลับซื้อถุงใบใหญ่

"พี่ซู พี่ยังซื้ออยู่อีกเหรอ? ยังซื้ออีกเหรอ? "หัวใจของถังหย่าหลันตึงเครียดจนหายใจไม่ออก นางจับแขนเสื้อของซูลั่วไว้แน่น แววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เฟยจวินผิงก็สลบไปเตือนซูลั่วว่า "ของที่นี่แพงและแพงมากแล้ว เจ้า ไม่สิ ช้าก่อนดีไหม? ”

มันไม่สามารถจ่ายได้ทั้งหมดโอเค?

ซื้อด้วยวิธีนี้นอกเหนือจากเวลาที่จะดูถูกตัวเองสิ่งที่สามารถ?

ถังหย่าหลันและเฟยจวินผิงเตรียมใจที่จะดูถูกกับซูลั่ว

รอยยิ้มบนใบหน้าของเหมิงเขออวี่ใกล้จะทนไม่ไหวแล้ว นางเตือนซูลั่วอย่างอดไม่ได้ "แม่นางซู ไม่อย่างนั้นก่อนหรือ? ”

ซูลั่วกล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า "ไม่จําเป็น" ”

Meng 50% เตือนอีกครั้ง: "สาวซู, หรือ, ไปเช็คเอาท์ครั้งแรก?" ”

ของที่วางอยู่ในสมบัติไม่เคยถูกราคาดังนั้นเหมิงเก๋ออวี่จึงมีเหตุผลที่จะเชื่อว่าแม่นางซูไม่รู้ราคาของสมบัติเหล่านี้

ดังนั้นประสบการณ์ที่ผ่านมาบอก Meng สามารถฝนในที่สุดสมบัติจํานวนมากดังนั้นสาวซูสามารถซื้อหนึ่งที่ดีที่สุดหลายสิ่งหลายอย่างจะใส่กลับ

สมบัติราคาแพงเช่นนี้ หากชนกันแล้ว นางก็ทนไม่ไหวแล้วหรือ?

เมื่อซูลั่วเห็นนางลําบากใจ แต่กลับฝืนยิ้มออกมา เมื่อมองดูสีหน้าตึงเครียดของถังหย่าหลันเกรงว่านางจะจ่ายเงินไม่พอ จากนั้นก็ดูว่าเฟยจวินผิงทําท่าทางเหมือนจะเอาของกลับเข้าที่ได้อย่างไร ซูลั่วถอนหายใจยาว

พวกเขาไม่สบายใจกับการรูดบัตรใช่ไหม?

"ไปกันเถอะ จ่ายก่อน แล้วค่อยไปซื้อของอย่างอื่น" ความจริงแล้วความปรารถนาในการช้อปปิ้งของซูลั่วได้ระบายออกมาเกือบหมดแล้ว ตอนนี้สิ่งที่นางยังขาดอยู่ก็คือผลึกเขี้ยวขาว

ดังนั้นภายใต้การนําของสาว Mengkyu กลุ่มคนเดินไปที่เคาน์เตอร์ชําระเงิน

ในตอนนั้นเอง กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งก็เดินตรงมาทางซูลั่ว

ฉู่ซาน หนิงเทียนเฮ่า หลินรั่วอวี่ และซูลั่วอีกสองคนไม่รู้จัก

ซูลั่วยิ้มให้ฉู่ซาน แต่ฉู่ซานกลับหันหน้าไปอย่างอึดอัดใจ!

เขายังไม่ลืมว่าเมื่อวานซูลั่วทําให้เขาโกรธจนกระโดดเท้าได้อย่างไร

หนิงเทียนเฮาและหลินรั่วอวี่มองฉู่ซานอย่างงงงวย เพราะพวกเขารู้ว่าฉู่ซานก่อนหน้านี้ปกป้องซูลั่วมากขนาดไหน เพราะรู้ดี ดังนั้นเมื่อพวกเขาเห็นฉู่ซานไม่สนใจซูลั่ว จึงรู้สึกประหลาดใจ

ซูลั่วคิดว่าฉู่ซานคงยังโกรธอยู่ แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างนางกับหนานกงหลิวอวิ๋น คนอื่นๆ ก็เข้าไปยุ่งไม่ได้

ดังนั้นเมื่อทั้งสองฝ่ายเดินผ่านมา ซูลั่วก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

เมื่อเห็นว่าซูลั่วไม่ได้อธิบายอะไรใบหน้าของฉู่ซานก็ดําคล้ําขึ้น!

หลังจากเดินไปได้ไม่กี่ก้าว หลินรั่วอวี่ก็ดึงแขนเสื้อฉู่ซานอย่างสงสัย "พี่สาม พี่เป็นอะไรไป? ทะเลาะกับซูลั่ว? ”

หนิงเทียนเฮ่าก็จ้องเขาอย่างสงสัย

ฉู่ซานยิ้มเยาะ "น่าอึดอัดใจหรือไง? เธอสมควรได้รับความอึดอัดใจของคุณชายผู้นี้? ล้อเล่นน่า! ”

คนทั้งสองที่อยู่ด้านข้างล้วนเป็นพวกชนชั้นสูงที่เล่นด้วยกันตั้งแต่เล็กจนโต เพียงแต่ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่สนิทสนมเท่าสี่คน นั้นคือนายน้อยโหว และอีกคนหนึ่งคือคุณชายเริน

คุณชายโหวเหลือบมองซูลั่วแวบหนึ่ง ทันใดนั้นก็ตกอยู่ในสภาวะหมกมุ่น จนถึงตอนนี้ยังบิดคอจ้องมองแผ่นหลังของซูลั่ว

ฉู่ซานค้นพบแล้ว ตบหลังศีรษะเขา "มองอะไร ระวังคนขุดตาตัวเองด้วย!" ”

คุณชายโหวถูกตบจนตื่น แล้วได้สติกลับมาทันที เขาเช็ดน้ําลาย ดวงตาเป็นประกาย "สาวน้อยคนนี้สวยมาก งดงามเกินไป แล้วข้าก็ชอบแล้ว ต้องได้มืออีกแล้ว ฮี่ฮี่ฮี่" ” ...

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

hire purchase