พนมเปญ ไม่ได้มีจุดเริ่มต้นจากการเป็

พนมเปญ ไม่ได้มีจุดเริ่มต้นจากการเป็นถิ่นฐานที่ตั้งหลัก จนกระทั่งเข้าสู่ยุคเมืองพระนคร หลังจากนครวัดและเมืองอื่นๆใกล้เคียงเริ่มมีชื่อเสียงโดดเด่นประจักษ์สู่สายตาประชาคมโลก ช่วงกลางศตวรรษที่ 15 เจ้าพระยาญาติย้ายราชธานีจากเมืองพระนครหนีสยามมาตั้งอยู่ที่นครวัดและสร้างพระราชวัง ณ พื้นที่ที่เป็นกรุงพนมเปญในปัจจุบัน ต่อมาภายหลังมีการสร้างเจดีย์ขึ้นซึ่งในขณะนั้นเมืองยังไม่ได้เป็นเมืองหลวงอย่างเป็นทางการ จนกระทั่งปี ค.ศ. 1866 ภายใต้การปกครองของพระบาทสมเด็จพระนโรดม พรหมบริรักษ์ จึงได้แต่งตั้งกรุงพนมเปญเป็นเมืองหลวงของประเทศ
อย่างไรก็ตามสามปีก่อนตั้งกรุงพนมเปญเป็นราชธานี กัมพูชาลงนามในสนธิสัญญายอมเป็นรัฐในอารักขาของฝรั่งเศส ซึ่งต่อมาถูกรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอาณานิคมฝรั่งเศสแถบอินโดจีนที่รวมถึงเวียดนามและลาว ภายใต้อำนาจการปกครองแบบเต็มรูปแบบของปารีส ทำให้พนมเปญมีศักยภาพและเติบโตแบบก้าวกระโดด จากเมืองที่มีขนาดเล็กกว่าหมู่บ้าน ก้าวไปสู่การพัฒนาเป็นเมืองท่าริมน้ำที่ทันสมัยของฝรั่งเศส
แม้จะมีความวุ่นวายในส่วนอื่นๆ ของประเทศทั้งก่อนและหลังสงครามโลกครั้งที่สอง แต่พนมเปญยังคงอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสจนกระทั่งปี ค.ศ. 1953 ภายใต้การนำของสมเด็จนโรดมสีหนุและคลื่นมวลชนชาวเขมรที่ออกมาเรียกร้องเอกราช จนได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสอย่างสมบูรณ์ ซึ่งช่วงต้นของปี ค.ศ. 1970 พนมเปญค่อนข้างมีความสงบท่ามกลางทะเลสงครามในประเทศกัมพูชา
ในปี ค.ศ. 1975 กองกำลังเขมรแดงภายใต้การนำของพอลพตบุกโจมตีพนมเปญ หลังจากเข้ายึดครองไม่กี่วันจึงเริ่มกวาดล้างประชากรกว่าสองล้านคนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่โดยเนรเทศออกไปสู่ชนบท ภายใน 4 ปีพนมเปญแทบร้างผู้คน ยกเว้นเขตพื้นที่กักกัน เช่น S-21 และพื้นที่บางส่วนที่ชาวเขมรแดงอาศัยอยู่
เมื่อเขมรแดงถูกขับไล่ออกไปจากกรุงพนมเปญในปี ค.ศ. 1979 ผู้คนจึงค่อยๆ ทยอยกลับเข้ามาอาศัยในเมืองอีกครั้ง แต่เนื่องจากสภาพบ้านเมืองที่ถูกทำลายและทรุดโทรมอย่างมาก รวมถึงจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นน้อย องค์การระหว่างประเทศจึงเริ่มเข้ามามีบทบาทและให้ความช่วยเหลือในการฟื้นฟูบ้านเมือง หลังจากการลงนามในความตกลงทางการเมืองสมบูรณ์แบบในความขัดแย้งกัมพูชา หรือที่รู้จักกันในชื่อว่า ข้อตกลงสันติภาพกรุงปารีส (Paris Peace Agreement) ในปี ค.ศ. 1991 ซึ่งคืนเสถียรภาพเต็มที่แก่ประชาชนชาวกัมพูชา
ในปี ค.ศ. 1999 กัมพูชาเข้าร่วมเป็นสมาชิกของกลุ่มประเทศอาเซียน ซึ่งสนับสนุนและดึงดูดให้ชาวต่างชาติเข้ามาร่วมลงทุนในกัมพูชามากขึ้น ถือเป็นจุดเริ่มต้นในทางที่ดีสำหรับประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของประเทศ

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Phnom Penh tidak adalah permulaan bertapak peneroka. Sehingga lewat ibu kota Selepas Angkor Wat dan bandar-bandar lain bermula dengan reputasi yang cemerlang seolah-olah sama dengan mata manusia. Pertengahan abad ke-15Kawasan ini kini dalam Phnom Penh. Kemudian pagoda bangunan, yang pada masa itu adalah ibu kota tidak rasmi sehingga c.Sejak tahun 1866, di bawah pemerintahan Raja Norodom Prom Bori telah melantik Phnom Penh adalah ibu kota negara ini
.Walau bagaimanapun, tiga tahun yang lalu, adalah ibu kota Phnom Penh. Kemboja menandatangani perjanjian yang membolehkan sebuah negeri naungan Perancis. Yang bersepadu sebagai sebahagian daripada empayar penjajah Perancis di Indochina, termasuk Vietnam dan Laos.Buat Penh potensi dan pertumbuhan. Sebuah bandar kecil daripada sebuah kampung. Ke arah pembangunan pelabuhan pantai moden Perancis
.Walaupun pergolakan di bahagian-bahagian lain. Di negara ini, kedua-duanya sebelum dan selepas Perang Dunia II. Tetapi Phnom Penh kekal di bawah pemerintahan Perancis sehingga kira-kira1953 di bawah pimpinan Raja Norodom Sihanouk dan gelombang Khmer memuatkan keluar memanggil kemerdekaan. Ia mendapat kemerdekaan daripada Perancis sepenuhnya. Bahagian awal tahun 1970, Phnom Penh dan bukan mempunyai ketenangan di tengah-tengah perang di Kemboja,
c.ProfTentera Khmer Rouge pada tahun 1975 di bawah pimpinan Pol Pot pengepungan Phnom Penh. Beberapa hari selepas pendudukan mula penduduk lebih dua juta orang yang tinggal di kawasan luar bandar pulang ke Phnom Penh dalam tempoh 4 tahun penyingkiran, hampir ditinggalkan.S-21 dan beberapa Khmer Rouge tinggal
.Apabila Khmer Rouge telah dihalau keluar dari Phnom Penh pada tahun1979 orang secara beransur-ansur Kembali secara beransur-ansur untuk hidup di bandar lagi. Tetapi kerana bandar itu musnah dan merosot dengan ketara. Peningkatan penduduk adalah kurang.Selepas menandatangani Perjanjian sempurna konflik politik Kemboja. Juga dikenali sebagai Perjanjian damai di Paris (perjanjian damai paris) pada tahun.1991 yang memulihkan sepenuhnya kestabilan kepada rakyat Kemboja pada tahun
1999 Kemboja menyertai ASEAN. Bahawa sokongan dan menarik warga asing untuk melabur lebih banyak di Kemboja. Adalah titik permulaan yang baik bagi sejarah negara ini.