ตอนเด็กๆ ครั้งแรกที่ฉันได้ทำอาหารนัั้นคือข้าวผัด เพราะแม่ของฉันให้ฉันฝึกทำอาหาร พอฉันรู้ว่าฉันจะได้ทำข้าวผัดที่แม่ให้ทำที่บ้านฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าฉันจะได้ทำเพราะฉันไม่เก่งเอาซะเลยในเรื่องการทำอาหารและ ฉันก็มีความรู้สึกว่าฉันอาจจะทำมันไม่ได้แน่ เพราะมันคงจะอยากเกินไปสำหรับความสามารถของฉันแลละฉันก็ยังเป็นเด็กอยู่ด้วย แต่แม่ของฉันได้สอนฉันทำข้าวผัดบ่อยๆ
แต่เมื่อถึงในวันที่ฉันได้ลงมือทำข้าวผัด ฉันก็ได้รู้ว่าการทำข้าวผัดนั้นไม่ได้ยากอย่างที่ฉันคิดเอาไว้ เราทุกคนก็สามารถทำได้ เพียงแต่เราจะต้องมีสูตรในการทำข้าวผัดก่อนแล้วการที่เราจะทำได้สำเร็จนั้นเราก็จะต้องมีความตั้งใจในการทำด้วย แต่ถึงแม้ว่าการทำข้าวผัดครั้งแรกของฉันจะไม่ค่อยอร่อยเท่าไรก็ตาม
แต่การทำข้าวผัดในครั้งนี้มันเป็นทั้งประสบการณ์และความทรงจำของฉันถึงแม้ว่ารสชาติของข้าวผัดนี้จะไม่ค่อยอร่อยเท่าไรแต่มันก็ทำให้ฉันได้รู้ว่าไม่มีสิ่งไหนที่เราทำไม่ได้ หากเราได้ตั้งใจลงมือทำแล้ว