“บุญกุ้มข้าวใหญ่” หรือบุญคุณลานนั้น

“บุญกุ้มข้าวใหญ่” หรือบุญคุณลานนั้น เป็นบุญประเพณีของชาวอีสานที่แสดงให้เห็นจิตวิญญาณของชุมชนที่ดำรงอยู่ด้วยวิถีเกษตรกรรมมาช้านาน ด้วยความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดิน ด้วยสำนึกในบุญคุณของข้าวที่หล่อเลี้ยงชีวิตคนทุกคน นอกจากนี้เป็นการแสดงออกถึงพลังแห่งความร่วมแรงร่วมใจของชุมชน เพื่อสืบทอดจิตวิญญาณที่กล้าแกร่งของชาวนา มีการทำพิธีพราหมณ์บายศรีสู่ขวัญข้าวทุกปี เพราะเชื่อว่า แม่พระโพสพ มีอำนาจที่สามารถดลบันดาลให้ข้าวเจริญงอกงาม นำความอุดมสมบูรณ์มาให้ชาวนาที่บูชาเทวีแห่งข้าว ด้วยเหตุนี้ชาวนาจึงมีพิธีบูชาแม่พระโพสพก่อนที่จะลงมือทำนาหรือระหว่างตกกล้า จนข้าวตั้งท้องออกรวง ไปจนถึงการเก็บเกี่ยว การทำพิธีบูชาแม่พระโพสพนั้นในสมัยต่อมานิยมทำกันเมื่อเก็บเกี่ยวข้าวเสร็จแล้วโดยนำข้าวมากองไว้กลางลานนวดแล้วทำพิธีบายศรีข้าว หรือเมื่อนวดข้าวเสร็จจะได้ข้าวเปลือกกองใหญ่กลางลานนวด ชาวอีสานเรียกกองข้าวเปลือกใหญ่ว่า กุ้มข้าวใหญ่ และจะทำพิธีทางพราหมณ์ตามประเพณีปฏิบัติของบรรพชนเรียกว่า“พิธีรับขวัญข้าว เพราะถือคติความเชื่อว่าขณะที่เราทำนาเกี่ยวข้าวและนวดข้าว เราใช้เท้าเหยียบย่ำข้าวจึงมีความจำเป็นที่จะต้องร่วมทำพิธีบูชาแม่พระโพสพเพื่อขอขมาจะได้เป็นสิริมงคลต่อตนเองและครอบครัวให้มีแต่ความผาสุกงาน

ในปัจจุบัน การทำบุญกุ้มข้าวใหญ่หรือบุญคุณลานนั้น เลือนหายไป เนื่องจากเนื่องจากเกิดการเปลี่ยนแปลงทางด้านประเพณีและวัฒนธรรม ปัจจุบันในการทำนาของชาวนานั้น ชาวนาไม่มีลานนวดข้าวเหมือนเก่าก่อน เมื่อเกี่ยวข้าวเสร็จและมัดข้าวเป็นฟ่อนๆ แล้วจะขนมารวมกันไว้ ณ ที่ที่หนึ่งของนาโดยไม่มีลานนวดข้าว หลังจากนั้นก็ใช้เครื่องสีข้าวมาสีเมล็ดข้าวเปลือกออกจากฟางลงใส่ในกระสอบ และในปัจจุบันยิ่งมีการใช้รถไถนา เครื่องสีข้าว เป็นส่วนมากจึงทำให้ประเพณีบุญกุ้มข้าวใหญ่เริ่มเลือนหายไป พระครูปลัดบัณฑิตอินทเมธี ประธานกรรมการบริหารสำนักปฏิบัติธรรมป่าโมกข์ธรรมาราม อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว พระนักพัฒนาและชาวบ้านจึงได้ฟื้นฟูประเพณีนี้ขึ้นมาเพื่ออนุรักษ์ วัฒนธรรม ประเพณีให้มีความยั่งยืน สามารถถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นได้อย่างไม่ขาดสาย อยู่คู่กับวิถีชีวิตต่อไป และได้นำข้าวที่ได้มานั้นไปบริจาคให้กับผู้ป่วย คนชรา และจัดกิจกรรมอบรมพัฒนาเด็กๆในชุมชนต่อไป

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

"Big rice kum bun" or his yard so that rainfall is merit, and showed the spirit of community that existed with the livelihoods of agriculture. With the abundance of the Earth with a grateful heart of rice's life every person. In addition, expresses the power of community to inherit the Brave soul full of peasants. Hall has been made every year because the rice welcome back bevel believed that mother phosop have powers that can inspire, thrive rice. Leading fertility come to worship Devi peasant properties of rice. For this reason, the farmers worship ceremonies, therefore, mother phosop before or during the down fall of rice set to brave until thongokruang until harvest. The ritual worship of mother phosop, then later in modern popular when rice finished harvesting rice in the Centre of Milan and the ceremony, rice or rice massage done once the bevel will be massive grain medium read. In the Northeast, called the big pile of kum the big rice paddy that and will make the traditional practices of Brahmin ancestors called "rice gift ceremony held beliefs that, while we do involves rice and rice we use feet trampled rice so there is no need to participate in a ceremony worshipping mother phosop to Loy is plugged for themselves and their families, but only the welfare work.ในปัจจุบัน การทำบุญกุ้มข้าวใหญ่หรือบุญคุณลานนั้น เลือนหายไป เนื่องจากเนื่องจากเกิดการเปลี่ยนแปลงทางด้านประเพณีและวัฒนธรรม ปัจจุบันในการทำนาของชาวนานั้น ชาวนาไม่มีลานนวดข้าวเหมือนเก่าก่อน เมื่อเกี่ยวข้าวเสร็จและมัดข้าวเป็นฟ่อนๆ แล้วจะขนมารวมกันไว้ ณ ที่ที่หนึ่งของนาโดยไม่มีลานนวดข้าว หลังจากนั้นก็ใช้เครื่องสีข้าวมาสีเมล็ดข้าวเปลือกออกจากฟางลงใส่ในกระสอบ และในปัจจุบันยิ่งมีการใช้รถไถนา เครื่องสีข้าว เป็นส่วนมากจึงทำให้ประเพณีบุญกุ้มข้าวใหญ่เริ่มเลือนหายไป พระครูปลัดบัณฑิตอินทเมธี ประธานกรรมการบริหารสำนักปฏิบัติธรรมป่าโมกข์ธรรมาราม อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว พระนักพัฒนาและชาวบ้านจึงได้ฟื้นฟูประเพณีนี้ขึ้นมาเพื่ออนุรักษ์ วัฒนธรรม ประเพณีให้มีความยั่งยืน สามารถถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นได้อย่างไม่ขาดสาย อยู่คู่กับวิถีชีวิตต่อไป และได้นำข้าวที่ได้มานั้นไปบริจาคให้กับผู้ป่วย คนชรา และจัดกิจกรรมอบรมพัฒนาเด็กๆในชุมชนต่อไป

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

"Boon Kum Khao Yai" or beholden to the court. Merit is a tradition of the Northeast showed the spirit of community that existed in farming for a long time. With plenty of land With appreciative of rice that feeds life to all people. This expresses the power of the efforts of the community. The spiritual successor to the strengthening of farmer. There is a rite of passage into the bevel Kwaykgaw every year. I believe that the mother goddess of grain authority that can aspire to grow rice. Bring plenty to worship the goddess of rice farmers. As a result, farmers have worship Mother goddess of grain before or during the fall I was doing. Pregnant until the rice grains To harvest The ritual depicts the goddess of grain and later made ​​popular in the days when the harvest is finished, the rice heap in the middle of the court and massage ritual bevel rice. When finished threshing the grain pile is large central courtyard massage. Northeast called paddy big Kum Khao Yai and to formalize the practice of traditional Brahmin ancestors known as "ceremonies Kwaykgaw. I hold the belief that while we do harvest and threshing. Our feet trample crops, it is necessary to attend a ceremony to worship the mother goddess of grain will have to ask for prosperity for themselves and their families, but for the well-being today. Philanthropy Kum Khao Lan Boon or disappearing due to a change in the culture and traditions. Present at the farm of the farmer. Farmers do not like the old threshing floor. Once the harvest is completed and tied in bundles of rice. Hair will come together at one of the field without a threshing floor. Then, using white paint from paddy straw to put in the sack. And even today are used tractor. Rice Milling It is the most Bun Kum Khao Yai began to disappear. Deputy Provost for Graduate in Savant Pa Mok, Chairman of agency practice Thammaram. Aranyaprathet Sa Kaeo The developer and residents have revived this tradition in order to preserve the cultural heritage to be sustainable. Can be transmitted from generation to generation was uninterrupted. Is a way of life. The rice was then donated to elderly patients and training of children in the community.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

"Merit กุ้ม big rice" or this yard. Luckily, the tradition of the northeast that shows the spirit of community that exist with the agriculture for a long time. With the abundance of the earth. With a grateful of rice to sustain life, everybody. Also expresses the power of cooperation of the community. To inherit the spirit of strong female farmer. There is a Brahmin editions rice every year, because I believe that Madonna diaphragmatic eventration has the power that can copy make rice grow Bring plenty to worship goddess of rice farmers For this reason the farmer is the Madonna diaphragmatic eventration before do na or between the bedding and ข้าวตั. Pregnant head up to harvest. The worship of Madonna diaphragmatic eventration is popular in modern later do when harvesting the rice finished the rice pile central courtyard massage and the offering of rice. Or when the floor finish to the paddy of central courtyard massage. The northeast big call stack shell that กุ้ม big rice and ceremony, the Brahmin tradition the practice of ancestors called "พิธีรับขวัญ rice. Because hold the belief that while we harvest rice and the floor. We use trample on rice is necessary to join the worship Buddha diaphragmatic eventration to beg forgiveness will be a fortune for themselves and their families, but bliss.Currently, the merit กุ้ม big rice or favor the, fade, since due to a change in tradition and culture. At present, in farming the farmer. The farmer is the floor as of old. When the harvest is tied up in bundles, and rice are brought together at one of by not with threshing floor Then use the rice milling มาสี grain from the straw to put in a sack. And nowadays more use of tractor, rice is therefore most traditions make merit กุ้ม ข้าวใหญ่ began to fade away. Phrakhu palad graduates into the heart. Chairman of bureau of forest practice leader dhammaram aranyaprathet. Province. The developers and people have refresh this tradition up to