ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานภายในห

ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานภายในห้องซึ่งมุมนี้เป็นมุมที่ฉันเคยชอบที่สุด มุมนี้ตั้งอยู่ในบริเวณห้องนอนของฉันหันหน้าไปทางเหนือ มีหน้าต่างอยู่ทางทิศตะวันออก ทำให้แสงสว่างส่องเข้ามาไม่อับทึบ อีกทั้งยังมีต้นไม้ทำให้ดูสบายตาเข้าไปอีกเมื่อมองจากหน้าต่างออกไป เห็นวิวทิวทัศน์ที่ดี จึงทำให้ฉันสามารถคิดและตัดสินใจเรื่องต่างๆ อยู่เป็นประจำ
เนื่องจากทุกๆวันฉันมักจะมานั่งเล่นอยู่ที่มุมนี้ ไม่ว่าจะเล่นคอมพิวเตอร์ นั่งฟังเพลง ดูหนัง อ่านหนังสือ ฯ เพราะมีโต๊ะ เก้าอี้ อุปกรณ์ครบครัน มีความสะดวกสบายใจการหยิบจับสิ่งของต่างๆ โดยเฉพาะเก้าอี้ของฉันมันสามารถปรับเอนได้ สามารถจัดท่านั่งให้ถูกต้องเพื่อการนั่งที่สะดวกสบายแต่บางครั้งฉันก็เผลอนั่งหลังค่อม หลังโก่ง เพราะระดับความสูงของจอมอนิเตอร์หรือระดับการเอียงหน้าจอโน้ตบุ๊ก บางครั้งฉันก็เผลอก้มโค้ง โน้มตัวเข้ามาทำให้หลังงอ ระดับการวางหน้าจอ ทำให้ปวดบริเวณหัวไหล่ กระดูกสันหลัง คอ ถึงอย่างนั้นฉันก็ชอบที่จะมานั่งทำงานที่มุมนี้ในห้องนี้อยู่ดี
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ภายในห้องที่อากาศดูจะปลอดโปร่งเพราะมีลมพัดผ่านเข้ามาจนผ้าม่านพัดปลิวอยู่ตลอดเวลา แต่อากาศและความรู้สึกภายในกลับตรงกันข้าม ฉันรู้สึกอึดอัด อึดอัดที่ต้องทนกับสิ่งที่เป็นอยู่ ฉันเคยมีเพื่อนมีคนเข้าใจ คนที่ฉันเคยเคยมีเรื่องราวร่วมด้วยร่วมกันมา วันนี้เขากลับไม่เห็นว่าฉันมีค่าอยู่ในสายตา ไม่มีฉัน ชีวิตพวกเขาก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร ฉันคิดอะไรไม่ออกเลยว่าควรทำอะไรยังไง
และเมื่อฉันมองออกนอกหน้าต่างไป แสงแดด ต้นไม้ ธรรมชาติ ด้านนอกนั้นธรรมชาติช่วยได้จริงๆ แต่อาจไม่ได้ทำให้ปัญหากับกลายมาเป็นสิ่งสวยงามแต่อย่างน้อยก็ช่วยปรับสมดุลในใจ ให้มีสติและใจเย็นลงอย่างมาก ไม่แน่ใจว่าลมเย็นๆช่วยปัดเป่าความทุกข์หรือความเศร้า แต่พอฉันได้คิดไคร่ครวญ ฉันกลับพบว่าความทุกข์ยังคงอยู่ แต่เป็นความทุกข์ที่บางเบาและไม่ร้ายแรงอย่างที่เคยเป็น หนีเท่าไหร่ก็ไม่พ้นมันอยู่ในใจของเราเอง ปัญหาอันนำมาซึ่งความทุกข์ก็ยังคงอยู่กับเรา
เราหนีปัญหาไม่ได้แต่เราทำให้ตัวเราเองไม่ทุกข์ไปกับปัญหาได้ ตอนนี้ฉันมีปัญหาแต่ความทุกข์ เศร้า อึดอัด ได้แปรผกผัน บางทีเราอาจต้องปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเวลาสักพัก หนีไม่ได้แต่ก็ทำให้ใจสมดุล ทำใจให้พร้อมแล้วค่อยลงมือแก้ปัญหา สักวันอาจจะทำให้ฉันสามารถกลับมาชอบมุมๆนี้อีกก็ได้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Now I'm sitting at the desk in the room that this angle is the angle that I've liked the best. This corner is located in my room facing north. There is a window to the East. Make the illumination came not with a solid tree, Abner makes a comfortable access to the view out. Great view, I can think of, and any decisions.Because every day I always come to this corner, sitting at a computer, whether to play sitting listening to music. Watch movies, read books, because there's a fully equipped Desk Chair. There is a handful and catch things, especially my chair it can adjust property. Can pose, to the comfortable ride, but sometimes I accidentally sit humpback? Back to inflate because of the altitude of the monitor or notebook screen tilting level. Sometimes I accidentally bend curve. The Outlook came back to their level, place the screen causes pain in the neck, spine, shoulder to head so I just like to sit in the corner, working the room anyway. But over time, within which air seems to have loved, because the wind blows through the curtain blows until flyer. But the air and the feeling inside the back. I feel uncomfortable Frustration at the resistance required. I have a friend who has never understood. The people that I've ever shared with a common story. Today he does not believe that there is value in my eyes. There is no me. Their lives, they didn't change anything. I think what's out, what should be done?และเมื่อฉันมองออกนอกหน้าต่างไป แสงแดด ต้นไม้ ธรรมชาติ ด้านนอกนั้นธรรมชาติช่วยได้จริงๆ แต่อาจไม่ได้ทำให้ปัญหากับกลายมาเป็นสิ่งสวยงามแต่อย่างน้อยก็ช่วยปรับสมดุลในใจ ให้มีสติและใจเย็นลงอย่างมาก ไม่แน่ใจว่าลมเย็นๆช่วยปัดเป่าความทุกข์หรือความเศร้า แต่พอฉันได้คิดไคร่ครวญ ฉันกลับพบว่าความทุกข์ยังคงอยู่ แต่เป็นความทุกข์ที่บางเบาและไม่ร้ายแรงอย่างที่เคยเป็น หนีเท่าไหร่ก็ไม่พ้นมันอยู่ในใจของเราเอง ปัญหาอันนำมาซึ่งความทุกข์ก็ยังคงอยู่กับเรา เราหนีปัญหาไม่ได้แต่เราทำให้ตัวเราเองไม่ทุกข์ไปกับปัญหาได้ ตอนนี้ฉันมีปัญหาแต่ความทุกข์ เศร้า อึดอัด ได้แปรผกผัน บางทีเราอาจต้องปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเวลาสักพัก หนีไม่ได้แต่ก็ทำให้ใจสมดุล ทำใจให้พร้อมแล้วค่อยลงมือแก้ปัญหา สักวันอาจจะทำให้ฉันสามารถกลับมาชอบมุมๆนี้อีกก็ได้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Now I'm sitting at a desk in a corner room, which is the most I've ever enjoyed. The area is located in my bedroom facing north. A window in the east Make light shines not confined. It also makes the tree look into the eyes when viewed from a window. Great views Therefore, I can think of, and decision-making. This is
because every day I'm usually sitting in the corner. Whether playing computer, listening to music, watch movies, read books because it's equipped with tables and chairs. A comfortable handle things. Especially my chair, it can be adjusted. The correct posture can make for a comfortable ride, but sometimes I forget humpback humpback because of the height of your monitor or laptop screen tilt. Sometimes I accidentally bent the arc. Leaned into the back bend. The screen orientation Pain in shoulder Spine, neck, even then I would love to sit here in this room, the corner anyway
but over time. The room where the air is clear, because the winds were coming through the blinds blown over time. But the air and feel the opposite. I feel uncomfortable Uncomfortable to have to endure what it is. I have friends who understand. People I've ever had with the story together. Today, he does not see that I have no sight in my life, they have not changed anything. I do not know what they should do it
and when I looked out of the window to allow natural sunlight, natural tree outside it really. But may not make the issue into a beautiful thing, but at least it helps balance the mind. A sober and calm down considerably. Not sure the cold wind to dispel distress or sadness. But I think Crimean hum. I found that suffering continues. But the sheer distress and not as serious as ever. I would not run away from it in our own minds. This issue brings suffering was still with us
, we can not escape the problem, but we made ​​ourselves without suffering the problems. Now I have a problem but sadly uncomfortable distress was inversely Maybe we need to indulge in some time. But it did not escape my balance. Then come along to solve problems. Someday maybe I can come back like this over again.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Now I'm sitting behind a desk inside the room, which this angle is a corner I like best. This corner is located in the neighborhood of my bedroom, facing north. There is a window in the East. The light came not with solid.See the view. So I can think and decide things regularly
.Because every day I always sitting in this corner, whether playing computer, listening, watching movies, reading, because the table chair Fully equipped with ease at ease of handling things.Can pose sitting right to sit comfortably but sometimes I just sit humpback humpback. Because the height of the monitor or level to tilt the screen notebook. Sometimes I accidentally bending curve.The level of the display, the shoulder pain, spine, neck, so I like ที่จะมา work at this corner in this room.
.But as time goes by. Inside the room the air seems clear because the wind blows away come until curtain all the time. But the air and the inside of the opposite, I feel uncomfortable uncomfortable to endure what really is.The person I ever stories and join together. Today, he's not that I was in sight, no me. They don't change anything. I can't think what to do how
.