ข้าพเจ้าชื่อ กมลรัตน์ ปินะภา ทุกคนต

ข้าพเจ้าชื่อ กมลรัตน์ ปินะภา ทุกคนต่างเรียกข้าพเจ้าว่า ดิว ข้าพเจ้าเกิดวันที่ 7 กันยายน 2535 อาศัยและเติบโตอยู่ทีบ้านเลขที่ 88 หมู่ 3 ตำบลบ้านกู่ อำเภอยางสีสุราช จังหวัดมหาสารคาม ข้าพเจ้าโตมาจากครอบครัวเล็กๆที่แสนจะอบอุ่น ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่ดี ข้าพเจ้าอาศัยอยู่กับพ่อและแม่ของข้าพเจ้าในบ้านหลังนี้ บ้านและครอบครัวของข้าพเจ้าคือสิ่งที่ข้าพเจ้ารักมากที่สุด ทุกครั้งที่ข้าพเจ้าต้องไปค้างคืนที่อื่น ข้าพเจ้าจะคิดถึงบ้านมากจนบางทีก็ร้องไห้จะกลับบ้านอยู่บ่อยครั้ง ข้าพเจ้ายังเป็นคนที่ซุ้มซ่ามอย่างมาก ข้าพเจ้าชอบความสนุกสนาน เวลาที่ข้าพเจ้าอยู่กลับครอบครัวของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็จะมีความสุขมาก ข้าพเจ้าเป็นคนพูดน้อย รักความสนุกสนาน และจะหลีกเลี่ยงกับการอยู่คนเดียวเสมอ
ตอนข้าพเจ้าอายุ 5 ขวบข้าพเจ้าได้เข้าโรงเรียนเป็นครั้งแรก ข้าพเจ้าเข้าเรียนที่โรงเรียนพระกุมารศึกษา ข้าพเจ้าเจอกับเพื่อนมากมาย ชีวิตที่เคยอยู่ในความดูแลของแม่ ต้องกลายมาเป็นภาระหนักของคุณครู ข้าพเจ้า พอจำได้ว่าตอนนั้นข้าพเจ้าร้องไห้ แต่ก็ต้องหยุดร้องไห้ เพราะเพื่อนเขาเสียงดังกว่า ตอนที่ข้าพเจ้า อยู่ประถมข้าพเจ้าก็เริ่มมีกลุ่มเพื่อนที่สนิทที่คอยโอนงานมาให้เสมอ แต่ข้าพเจ้าก็ไม่ค่อยสนใจอะไร ข้าพเจ้าก็แค่รับๆมา แล้วก็ทำจนเสร็จแล้วเอาไปให้เพื่อน ตั้งแต่เด็กๆเลย โดยเฉพาะวิชาภาษาอังกฤษ ข้าพเจ้ามักจะเรียนไม่รู้เรื่อง ขี้อายไม่กล้าที่จะถามคุณครู พอข้าพเจ้าเรียนอยู่ชั้น ป.6 ข้าพเจ้าก็ได้เป็นนักกีฬาวิ่งของโรงเรียน ช่วงนั้นข้าพเจ้าซ้อมหนักมาก และข้าพเจ้าก็ได้เดินทางไปแข่งขันตามที่ต่างๆ แต่ก็ไม่ได้แชมป์กลับมาทุกครั้งที่ไป พอข้าพเจ้าเรียนจบจากที่นี้ ข้าพเจ้าก็ได้ไปสอบเข้าที่โรงเรียนพยัคฆภูมิวิทยาคารในสายการเรียน วิทย์-คณิต ในการเข้าเรียนปรับระดับนั้นข้าพเจ้าจะไม่ค่อยได้พูดกลับใครเลย เพราะไม่รู้ว่าข้าพเจ้าจะต้องเริ่มยังไง ปกติแล้วข้าพเจ้าก็จะพูดไม่เก่ง แต่พอต้องมาห่างจากเพื่อนที่เคยเรียนร่วมกันมาตั้งแต่เด็ก มาถึงตอนนี้ข้าพเจ้าจึงทำตัวลำบาก กว่าที่ข้าพเจ้าจะรู้จักเพื่อนก็นานอยู่เหมือนกัน เพราะข้าพเจ้าคุยไม่ค่อยรู้เรื่อง พอนานไปข้าพเจ้าก็คุยไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม แต่จะพูดมากขึ้น ข้าพเจ้ามีเพื่อนสนิทอยู่แค่ไม่กี่คน ทุกครั้งที่เพื่อนมีเรื่องเดือดร้อนข้าพเจ้าก็พร้อมที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือเท่าที่จะช่วยได้อย่างสุดความสามารถเสมอ ไม่ว่าเรื่องน้อยใหญ่ ข้าพเจ้าจะไม่ค่อยปฏิเสธที่จะช่วยเหลือเพื่อน ช่วงนี้ข้าพเจ้าเริ่มมีมุขขำๆมาอำเพื่อนบ่อยๆ จนทำให้เพื่อนๆหัวเราะไปตามๆกัน ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำมาก เพราะเป็นช่วงเวลาที่ข้าพเจ้ารู้สึกว่ามันมีค่าและยาวนานที่สุด ทั้งสุขและทุกข์ร่วมกัน หัวเราะ ร้องไห้ด้วยกัน พอข้าพเจ้าเรียนจบจากที่นี้ ข้าพเจ้าก็ได้ไปสอบเข้าที่มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม คณะครุศาสตร์ สาขาคอมพิวเตอร์ศึกษา มีเรื่องราวมากมายในรั่วมหาวิทยาลัยที่ข้าพเจ้ามีความประทับใจ สนุกไปกับเรื่องต่างๆ และเศร้าในบางครั้ง แต่ก็เป็นสิ่งที่ให้ข้าพเจ้าเรียนรู้
แม้วันเวลาจะเปลี่ยนแปลงไป แต่ไม่ว่าจะเด็กหรือโตข้าพเจ้าคนนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยน เรื่องราวของข้าพเจ้ามันยังคงมีคุณค่าและมีความหมายกับข้าพเจ้าเสมอ ถึงแม้จะเนิ่นนานสักแค่ไหน ทุกอย่างยังเหมือนเป็นเครื่องเตือนใจให้ยิ่งก้าวเดิน ไปตามหนทางข้างหน้าอย่างตั้งใจ และแน่วแน่ ที่ผ่านมาอาจจะมีทั้งอุปสรรคและขวากหนาม แต่มันก็เป็นแบบทดสอบหนึ่งของหนทางแห่งความสำเร็จ เมื่อยิ่งทดสอบมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้เรายิ่งชำนาญ และแข็งแกร่ง แบบทดสอบต่อไปมันก็เป็นเรื่องไม่ยากสำหรับเรา ที่จะสามารถผ่านแบบทดสอบนี้ไปอย่างง่ายดาย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My name is Lily jewel. Picasso had four. Everyone is different, I call that dio was born on September 7, 1992, and by growth House No. 88 Moo 3, Tambon ban Ku district of Maha sarakham province, Yang SI Surat. I have grown from a small family living in a good environment. I live with my mother and father in this House. Home and my family is what I love the most. Every time I have to go overnight elsewhere. I would think so, maybe home crying to go home often. I am also a huge sam booth. I like fun. When I was back in my family, I will be very happy. I dare to speak a little love, fun and will avoid a alone.I am now at the age of 5 years old, I go to school for the first time. I attend that school, child education. I met with many friends. Life used to be in the care of the mother, a heavy burden became your teacher. I just remember the episode I was crying, but they must stop crying because his friend loud than episode I began my grade is a group of friends that the job transfer, forward, always, but I was not interested in anything. I was just doing it and complete the rap and then remove to a friend from the children. Especially in English I often know no class is not shy to ask your teacher. I am just learning floors. 6 lb I have a Sprint athletes of the school. The practice range was very heavy and I had traveled to that tournament, but it wasn't the champion came back every time. I just graduated from my school got admission to the พยัคฆ wityakhan chart for the study of science-Math. To attend the level adjustment I will not phutklap anyone. I don't know if I will need to start it. Usually, I would say that is not good enough to come away from the friend who've studied together since the child has arrived, now I am so absolutely. Than I will for a long time, friends are the same since I talk rarely understand. Long enough to talk to me, don't know about the same, but to say more. I have a close friend are just a few people. Every time a friend has a troubling story I was ready to intervene to help most people who only has a few issues that can be big. I will not refuse to help a friend. This range I started there in early April, and frequently friends kham Bay until he makes friends laugh to suppliers. This time interval is the time interval that is very memorable. It is time that I feel that it is both the longest and the joy and passion together, laugh together, cry. I just graduated from this I would have to check into the Faculty of education, mahasarakham rajabhat University computer science education. There are many stories on the leaks, I have the impression that the University. Enjoy the stories and sad at times, but it is something that I am learning. Even the date and time are changed, but the people I have grown children or they don't ever change. My story, it is still a valuable and meaningful to me. Although long noen kind Everything still appears to be a warning to the more travel advances. According to the way ahead, determined and uncompromising in the past may have both the obstacles and Thistles and thorns, but it is one way of testing models of success. When the more testing the better, much more experienced, and make us strong, the next test, it is not difficult for us to be able to pass this test easily.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

My name Kamonrat pina En everyone call me residue, I was born on September 7, 2535 live and grow at home at 88 Moo 3, Tambon Ban Gu Ban Chuen. Maha I grew up on a small family warm. The environment I lived with my parents in the house. Home and my family is what I love the most. Every time I have to spend the night elsewhere. I miss home so much that I was crying to go home often. I am also a huge arch Salm. I like to have fun I was back at my house. I will be very happy. I am a man of few words Fun loving And to avoid being alone with customers
when I was 5 years old, I went to school for the first time. I attended the school the child study. I met many friends Life had been in the care of his mother. To become a heavy burden of the teachers I remember when, I cried. But I have to stop crying Because he loudly than Part I In elementary school, I started with a group of friends, who transferred the work to customers. But I was not interested in anything I'm only going to get Then cook until done, remove to a friend. Since my children The English Department I usually do not learn the story I'm too ashamed to ask the teacher. When I was in grade. 6 I was an athlete running of the school. During that time I practiced very hard And I have to compete in the world. But it does not win back every time you visit. When I graduated from here. I went out to the schools in the study Forever Landscape School - Senior High School level in the course, I will not speak to anyone. I know that I have to start it. Normally, I would say not. I have come away from friends who've been to together since childhood. By now I was being difficult. I was more than a friend to me. I rarely talk about Long enough to know I was talking about the same. But to say more I have a close friend to just a few people. Every time they have a lot of trouble, I was ready to intervene to help as best we can to help the customers. Not that it matters little I will not refuse to help a friend. During this time, I started with funny jokes to cover up a lot. To make friends laugh along the way. This period was a very memorable moment. It was during this time that I feel that it is worth and life. Both joy and sorrow, laugh together, cry together. When I graduated from here. I went out in the Faculty of Education Diploma in Computer Studies. There are many stories in the university that I am very impressed. Enjoy matters And sadly, sometimes It is something that I learned
, though, the days will change. Whether young or old, but I myself was never changed. My story is still valuable and meaningful to me, always. Although some long gone. Everything is the same as a reminder that even pace. Along the way forward intently and resolute in the past may be a hindrance and obstacle. But it is a test of the way of success. When the test is much more, making us more skill and stamina to the test, it was not difficult for us. To be able to pass this test easily.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

My name is Lily. Pina Council. Everyone call me dew, I was born on September 7 2535 live and grow the number 88 among 3 House District Gu. Yang sisurat district office.In a good environment. I live with my mom and dad for me in this house. The house and my family is what I love the most. Every time I have to sleep somewhere else.I was the one who sheltered ซ่าม greatly. I like fun. When I was back to my family, I would be very happy, I am คนพู D little love fun.When I was 5 years old I to school for the first time. I enrolled at the school the child study. I met a lot of friends. Life used to be in the care of mother. To become a burden to your teacher. I.But I have to stop crying because his friend noise than when me. In elementary school, I started to have a group of close friends who transfer to. But I don't care anything, I just get it on.Since now, especially English, I often learn knowledge. Shy afraid to ask the teacher when I was in gradeI have 6 athletes running of the school. During that time, I worked hard. And I have traveled to compete as. But it did not win back every time. When I graduated from here.Science - Mathematics admission, adjust the level, I will not say to anyone. Because you don't know that I will have to start. Normally I would say no good. But when to come away from friends who have to learn together since childhood.Than I will meet my friends for so long. Because I talk didn't understand it. I don't know enough to talk about the same, but to say more, I have a good friend อยู่แค่ few people.No matter a little bigger. I will not refuse to help her friends. Recently I begin to sense of humor kidding friends often. To make my friends laugh along the same. This period was the memorable time.Both happiness and suffering together, laughing, crying, when I graduate from here. I have to take the exam at the University, Faculty of education, computer education