ประเด็นหลักของการเจรจาดังกล่าวโดยทั่วไปคือการลดภาษีศุลกากรและอุปสรรคทางการค้าที่ไม่ใช่ภาษีศุลกากร (NTBs) เช่นการจำกัดปริมาณนำเข้า การอุดหนุนการผลิต การอุดหนุนการส่งออก และมาตรฐานด้านสุขอนามัย ทั้งนี้ รูปแบบในการเจรจามักมีความหลากหลายทั้งการเร่งเปิดเสรีภาคอุตสาหกรรมบางภาคไปก่อน (early harvest) การชะลอการเปิดเสรีสำหรับกลุ่มสินค้าที่มีความอ่อนไหว (sensitive list) การยกเว้นการเปิดเสรีสินค้าบางรายการ (exclusion list) การเลือกเปิดเสรีแบบระบุรายการที่เปิดเสรี (positive-list approach) หรือระบุรายการที่ไม่เปิดเสรี (negative-list approach) เป็นต้น