เรื่องที่ฉันรู้สึกเศร้าใจที่สุดนั่น

เรื่องที่ฉันรู้สึกเศร้าใจที่สุดนั่นคือสุนัขตัวแรกของฉัน,ชื่อของมันคือฮีนา,ฉันรักมันมากและเสียใจกับสิ่งที่ทำไป.
เรื่องคือตอนนั้นฉันอายุ13ปีฉันอยากได้สุนัขมาเลี้ยงเป็นของตัวเองมาก.พ่อกับแม่จึงพาไปซื้อที่ตลาดเซฟวัน.และก็ได้สุนัขมา,พ่อฉันถามว่าให้มันชื่ออะไรดี,ตอนนั้นมันหน้าตาเหมือนฮายีน่า,ฉันจึงบอกพ่อว่าเอาชื่อฮายีน่า,พ่อจึงพูดว่าชื่อมันยาวไปเอาสั้นๆแค่ฮีนา.แล้วฉันกับพ่อก็ช่วยกันฝึกสอนมัน,จนมันรู้เรื่องและจำชื่อของมันได้,มันไปเที่ยวกับเราทุกที่เราไปต่างจังหวัดเราก้เอามันไปด้วย,มันเป็นที่รักของทุกคนในครอบครัว.วันหนึ่งฉันไปเซฟวันกับแม่,เราพามันไปเดินเล่นแล้วฉันก็อยากได้เสื้อผ้าแต่แม่ไม่ซื้อให้,ฉันจึงโกรธแม่มากจึงกระชากคอฮีนาและลากมันเดินมาจนถึงรถ.ตอนนั้นฉันไม่คิดว่ามันจะเจ็บไหม,พอถึงบ้านฉันได้แต่ขอโทษมันและลูบหัวมันเบาๆ,วันต่อมาฉันไปโรงเรียนแต่เช้าก็ไม่เห็นมันก็คิดว่ามันคงอยู่แถวนี้แหละ,พอเลิกเรียนกลับมาที่บ้าน,ฉันก้ถามแม่ว่าเห็นฮีนามั้ย,แม่พูดว่าไม่เห็นตั้งแต่เช้าแล้ว,แต่พวกเราก้ไม่ได้คิดอะไรคิดแค่ว่าเดี๋ยวมันก็มา,ผ่านมา1อาทิตย์เพื่อนบ้านมาบอกพ่อว่าเห็นเหมือนฮีนาอยู่แถวๆข้างวัด,มันตายแล้วเหลือแค่ซาก,พ่อจึงไปดูแล้วมาบอกฉันว่ามันตายแล้วโดนหมาตัวใหญ่กัดตาย,ฉันได้แต่คิดเสียใจว่าถ้ารู้ว่าจะไม่ได้เล่นกับมันอีกฉันจะไม่ลากมันแบบนั้น,พี่ชายเห็นฉันเหงาจึงไปซื้อสุนัขมาให้ใหม่แต่ก็ไม่ทำให้ฉันลืมฮีนาได้เลยจนถึงวันนี้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The story that I felt remorse is my first dog, its name is Hee-na, I love it very much and grieved what do to. เรื่องคือตอนนั้นฉันอายุ13ปีฉันอยากได้สุนัขมาเลี้ยงเป็นของตัวเองมาก.พ่อกับแม่จึงพาไปซื้อที่ตลาดเซฟวัน.และก็ได้สุนัขมา,พ่อฉันถามว่าให้มันชื่ออะไรดี,ตอนนั้นมันหน้าตาเหมือนฮายีน่า,ฉันจึงบอกพ่อว่าเอาชื่อฮายีน่า,พ่อจึงพูดว่าชื่อมันยาวไปเอาสั้นๆแค่ฮีนา.แล้วฉันกับพ่อก็ช่วยกันฝึกสอนมัน,จนมันรู้เรื่องและจำชื่อของมันได้,มันไปเที่ยวกับเราทุกที่เราไปต่างจังหวัดเราก้เอามันไปด้วย,มันเป็นที่รักของทุกคนในครอบครัว.วันหนึ่งฉันไปเซฟวันกับแม่,เราพามันไปเดินเล่นแล้วฉันก็อยากได้เสื้อผ้าแต่แม่ไม่ซื้อให้,ฉันจึงโกรธแม่มากจึงกระชากคอฮีนาและลากมันเดินมาจนถึงรถ.ตอนนั้นฉันไม่คิดว่ามันจะเจ็บไหม,พอถึงบ้านฉันได้แต่ขอโทษมันและลูบหัวมันเบาๆ,วันต่อมาฉันไปโรงเรียนแต่เช้าก็ไม่เห็นมันก็คิดว่ามันคงอยู่แถวนี้แหละ,พอเลิกเรียนกลับมาที่บ้าน,ฉันก้ถามแม่ว่าเห็นฮีนามั้ย,แม่พูดว่าไม่เห็นตั้งแต่เช้าแล้ว,แต่พวกเราก้ไม่ได้คิดอะไรคิดแค่ว่าเดี๋ยวมันก็มา,ผ่านมา1อาทิตย์เพื่อนบ้านมาบอกพ่อว่าเห็นเหมือนฮีนาอยู่แถวๆข้างวัด,มันตายแล้วเหลือแค่ซาก,พ่อจึงไปดูแล้วมาบอกฉันว่ามันตายแล้วโดนหมาตัวใหญ่กัดตาย,ฉันได้แต่คิดเสียใจว่าถ้ารู้ว่าจะไม่ได้เล่นกับมันอีกฉันจะไม่ลากมันแบบนั้น,พี่ชายเห็นฉันเหงาจึงไปซื้อสุนัขมาให้ใหม่แต่ก็ไม่ทำให้ฉันลืมฮีนาได้เลยจนถึงวันนี้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Stories I felt sad as that is the second dog, my name is Hee Na, I love it so much and sorry for what to do next.
I was when I was 13. I have a dog as a pet is. myself. My parents brought to the market save the day. and the dogs, my father asked, give it a name? well, now it looks like Ha Yi, I told him that my name was Yi. , he said, the name it goes out briefly just Hee Na. then my father was helping to coach it, until it knows about and remember the name of it, it's going to all of us that our country we evolved. take it with you, it is loved by all the family. one day I'm going to save the day with his mother, we take it for a walk, I have clothes, but I do not buy that, I was angry with my mother so much surge neck. Hee Na and drag it went to the car. I did not think it would hurt me, I reached home, I can only apologize for it and rubbed its head gently, the next day I went to school but did not see it, I think. it is in this way, when school is back at home, I'm asked her, saw she was right, she said, not seen since the morning, but I'm not thinking anything, I think that now it was coming. , the last one Sunday a neighbor said he saw a heap fields around the temple, it's dead, just dead, I went to see told me that it was already a large dog bite death, I thought. เสียใจว่าถ้ารู้ว่าจะไม่ได้เล่นกับมันอีกฉันจะไม่ลากมันแบบนั้น,พี่ชายเห็นฉันเหงาจึงไปซื้อสุนัขมาให้ใหม่แต่ก็ไม่ทำให้ฉันลืมฮีนาได้เลยจนถึงวันนี้