ธรรมนำใจ
รุ่งอรุณมีน้ำค้างอยู่บนยอดใบหญ้าดวงอาทิตย์ส่องแสงสว่างอย่างสวยงามพร้อมสายลมโบกพัดเย็นสบายและใจ ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งมีครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่ด้วยกัน 3 คนมีพ่อแม่และลูกชาย พ่อชื่อสมศักดิ์ แม่ชื่อจินดาลูกชายชื่อ เก่ง พ่อและแม่มีอาชีพเป็นชาวนา ในทุกๆวันพ่อแม่ของเก่งจะตื่นเช้าทุกวันเพื่อเตรีนมของใส่บาตร และออกไปทุ่งนาเพื่อไปเกี่ยวข้าว เพราะช่วงนี้เป็นฤดูเก็บเกี่ยวข้าว
พ่อ เก่ง ตื่นเถอะลูกวันนี้พ่อจะพาไปใส่บาตรที่วัดนะลูก เก่ง ครับพ่อ ตื่นก็ตื่นครับ เก่งก็รีบทำธุระส่วนตัวให้เร็วที่สุด แม่ เก่ง แต่งตัวเสร็จยังลูก เก่ง เสร็จแล้วครับแม่ วันนี้ผมพร้อมไปใส่บาตรกับพ่อและแม่ครับ พ่อแม่ ไปกันเถอะเดี๋ยวจะไม่ทันใส่บาตรกัน
พอถึงวัดทุกคนก็ลงจากรถเดินไปศาลาการเปรียญ จากนั้นพ่อแม่และเก่งก็ไปใส่บาตรเมื่อใส่บาตรเสร็จ พระท่านก็ให้พร ยะถา..... เมื่อทุกคนรับพรเสร็จก็นั่งรอ พระคุณเจ้าฉันภัตตาหารเช้า โยมก็รอกินข้าวก้นบาตรและล้างถ้วยชามของวัด
พระอาจารย์ วันนี้อาตมามีธรรมะเรื่องหนึ่งจะมาเล่าให้โยมทุกคนฟังในหัวข้อเรื่อง ศีล 5 ใครถือศีล5 ครบทุกข้อบ้าง พระอาจารย์ถาม ในศาลาก็เงียบ พระอาจารย์พูดขึ้นว่า
อาตมาสิพูดศีลข้อนี้ให้ฟังนะโยม โลกทุกวันนี้ผิดศีลข้อนี้กันเยอะ โลกร้อนๆ เพราะทำผิดศีลกันเยอะ ตัวเราเองมีสามีกึวรรักสามีของตัวเอง อย่าคิดมีชู้มีกิ๊กเด็ดขาด เวลาตายไปมันไม่คุ้มกับชีวิตที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ วิบากกรรมตามมาคือ เมื่อเราไปเกิดในชาติหน้า จะมีผู้เกียจชัง ปองร้ายมาก ขัดสนทรัพย์ อดอยากยากจน ถ้าเกิดเป็นหญิงจะเป็นหญิงอาภัพ เช่น โสเภณี ถ้าเกิดเป็นชายก็เกิดในตระกูลต่ำ ได้รับความอับอายอยู่เสมอ ร่างกายก็ไม่สมประกอบ และสุดท้ายจะถูกพลัดพรากจากที่ตนรักนะ โยม
โยม สาธุจ้าวค่ะ
พระอาจารย์ ส่วนข้อที่4 และ5ทุกคนก็จะพอทราบกันอยู่
ข้อ4 มุสาวาทา ข้อนี้ห้ามพูดเท็จ และข้อสุดท้าย สุราเมระยะมัชชชะปะมาทัฏฐานา ศีลข้อนี้ห้ามดื่มสุราและของมึนเมาได้ยินกันแบบนี้แล้วก็นำไปใช้ไปปฎิบัตินะโยม
เมื่อพระอาจารย์เล่าธรรมะเสร็จ ทุกคนในวัดก็ลากลับ
เก่งจึงพูดกับพ่อและแม่ว่า ต่อไป ผมจะน้อมนำธรรมะไปใช้ครับ
พ่อแม่ ดีมากลูก หากเราฟังธรรมะบ่อยๆ จิตใจเราจะสบายสะอาดสว่างสงบนะ เดี๋ยววันหลังพ่อและแม่จะชวนเก่งมาวัดทุกวันเลยนะ
เก่ง ครับแม่
พ่อ เรารีบขึ้นรถกันเถอะ ช่วงบ่ายพ่อจะไปทุ่งนาดูข้าวว่าพอเก็บเกี่ยวรึยัง
แม่ จ้าพ่ เก่ง โอเค ครับพ่อ
ตั้งแต่วันนั้นมาครอบครัวนี้ก็ตื่นเช้าไปวัดทุกวัน เพราะเขาคิดว่าธรรมะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ ดั่งพระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้นั่นเอง
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนที่รู้ค่ะธรรมะ ย่อมมีสติสัมปชัญญะเสมอ