การเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทยดำเนินมาเป็นระยะยาวนาน ซึ่งในระยะแรกการเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทยไม่ได้มีการดำเนินอย่างเป็นกิจจะลักษณะเนื่องจากชาวจีนโพ้นทะเลที่เข้ามาในประเทศไทย(หรือสยามในตอนนั้น)ไม่ได้มีความรู้ โดยส่วนมากอพยพเข้ามาใช้แรงงาน และทางการเองในเวลานั้นการติดต่อการค้าก็มีชาวจีนที่พูดไทยได้เป็นล่ามในการเจรจาธุรกิจอยู่แล้ว แต่ระยะเวลาการติดต่อค้าค้ากับเรือสำเภาจีนมีมากขึ้นอีกทั้งมีชาวจีนโพ้นทะเลมาตั้งหลักสร้างฐานและทำมาหาเลี้งชีพที่ไทยเพิ่มมากขึ้นจึงเริ่มมีการเรียนการสอนภาษาจีนขึ้น เป้าหมายของการเรียนภาษาจีนในช่วงนั้นจึงเพื่อการค้า และเพื่อการรักษาสืบไว้ซึ่งวัฒนธรรมของบรรพบุรุษของชาวจีนโพ้นทะเลที่อพยพเข้ามาตั้งรกรากในแผ่นดินไทยให้แก่ลูกหลาน จากข้อมูลที่ปรากฏสภานะของภาษาจีนในสังคมไทยในช่วงระยะเวลาที่ต่างกันก็นำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงของการเรียนการสอนภาษาจีนในยุคสมัยนั้นๆ ด้วย เราอาจจะแบ่งกว้างได้ ๔ ช่วงระยะเวลา