การเรียนดิฉัน น.ส.จิรวรรณ นูมหันต์

การเรียน
ดิฉัน น.ส.จิรวรรณ นูมหันต์ อายุ 22 ปี จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล พระนคร คณะอุตสาหกรรมสิ่งทอและออกแฟชั่น สาขาออกแบบแฟชั่นและสิ่งทอ
สิ่งที่ฉันคิดหวังในการที่จะไปศึกษาต่อที่HUFS คือเรื่องของภาษาที่ฉันจะได้ศึกทักษะและเรียนรู้เพิ่มเติม ทั้งภาษาอังกฤษและภาษาเกาหลี เพราะปัจจุบันคนที่มีความรู้ด้านภาษามากยิ่งได้เปรียบ มันจึงเป็นแรงบันดาลใจส่วนนึงที่ฉันอยากจะไปศึกษาต่อที่HUFS
และสาขาฉันจะเลือกเรียนคือบริหารธุรกิจ เพราะฉันต้องการนำความรู้ในด้านนี้มาส่งเสริมกับความรู้เดิมที่ฉันมี และมันจะทำให้ความฝันของฉันเป็นจริง คือการที่ฉันจะมีร้านขายเสื้อเป็นของตัวเอง ฉันต้องการความรู้นี้ไปบริหารร้านเสื้อผ้าของฉันให้เป็นที่ยอมรับของคนทั่วไปให้ได้

ฉันเป็นหลานของทหารผ่านศึกเกาหลี ปู่ของฉันชื่อ เล็ก นูมหันต์ ท่านเป็นทหารผ่านศึกเกาหลีปี ค.ศ.1952 เป็นปีที่มีการรบที่ Pork chop ฉันกับปู่เราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไร แต่ทุกครั้งที่เราได้คุยกันถึงเรื่องการรบในสงครามครั้งนั้น ปู่ชอบเล่าให้ฟังเสมอว่าภูมิใจที่ได้ไปรบในครั้งนี้ เพราะมีทั้งความตื่นเต้น ความน่ากลัว ตลอดเวลา และคุณปู่เคยกลับมาเยี่ยมชมที่ประเทศเกาหลี คุณปู่บอกว่าที่ประเทศเกาหลีมีความก้าวหน้ามากขึ้น มันทำให้ปู่ยิ่งภูมิใจกับการรบในสงครามครั้งนั้น เสียดายที่ตอนนั้นฉันยังเด็ก ฉันจำได้น้อยมากจากที่ปู่เล่า พอฉันโตขึ้นฉันไม่มีโอกาสได้ฟังจากปู่อีก เพราะปู่ได้จากโลกนี้ไปตั้งแต่ปี ค.ศ.2004 แต่สิ่งที่ฉันยังคงรู้สึกอยู่เสมอหลังจากที่ปู่จากไป คือฉันรู้สึกภูมิใจมากที่ได้เกิดมาเป็นหลานปู่ และต้องขอบคุณปู่มากๆค่ะ ฉันอยากจะบอกปู่ว่า ฉันจะทำความดี ความกล้าหาญ และความเสียสละ เหมือนที่ปู่เป็นมา

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

LearningI am 22 years of age, Ms. Chinwan Numhan graduated from rajamangala University of technology. Phra Nakhon, Faculty of textile and fashion design, fashion, and branch off textile. What I think the hope of going on to study at HUFS. Is a matter of language, how do I get the enemy skills, and learn more about both English and Korea because people have more language knowledge advantage, it is inspired by the part that I want to go to study at HUFS?Branch and I chose to study business administration, is because I want to put this knowledge in promoting with prior knowledge that I have, and it will make my dreams a reality is that I will have my own t-shirt shop. I want this knowledge to my clothing store management in the acceptance of the people around. ฉันเป็นหลานของทหารผ่านศึกเกาหลี ปู่ของฉันชื่อ เล็ก นูมหันต์ ท่านเป็นทหารผ่านศึกเกาหลีปี ค.ศ.1952 เป็นปีที่มีการรบที่ Pork chop ฉันกับปู่เราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไร แต่ทุกครั้งที่เราได้คุยกันถึงเรื่องการรบในสงครามครั้งนั้น ปู่ชอบเล่าให้ฟังเสมอว่าภูมิใจที่ได้ไปรบในครั้งนี้ เพราะมีทั้งความตื่นเต้น ความน่ากลัว ตลอดเวลา และคุณปู่เคยกลับมาเยี่ยมชมที่ประเทศเกาหลี คุณปู่บอกว่าที่ประเทศเกาหลีมีความก้าวหน้ามากขึ้น มันทำให้ปู่ยิ่งภูมิใจกับการรบในสงครามครั้งนั้น เสียดายที่ตอนนั้นฉันยังเด็ก ฉันจำได้น้อยมากจากที่ปู่เล่า พอฉันโตขึ้นฉันไม่มีโอกาสได้ฟังจากปู่อีก เพราะปู่ได้จากโลกนี้ไปตั้งแต่ปี ค.ศ.2004 แต่สิ่งที่ฉันยังคงรู้สึกอยู่เสมอหลังจากที่ปู่จากไป คือฉันรู้สึกภูมิใจมากที่ได้เกิดมาเป็นหลานปู่ และต้องขอบคุณปู่มากๆค่ะ ฉันอยากจะบอกปู่ว่า ฉันจะทำความดี ความกล้าหาญ และความเสียสละ เหมือนที่ปู่เป็นมา

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Learning.I miss tscheikunadr Nu mistake was 22 graduated from Rajamangala University of Technology campus, Faculty of the textile industry and out of fashion. Fashion design and textile.What I hope in order to study HUFS. Is the language barrier that I study skills and learn more. In both English and Korean. Because the present people with language knowledge, more advantages. It is inspired by the part where I want to go to study at HUFS.I choose to learn and branch is business administration. Because I want to bring knowledge to promote with the prior knowledge that I have. And it will make my dreams come true. Is that I have a shop selling clothes for themselves. I need this knowledge to manage my clothing store to be acceptable to ordinary people.I was the nephew of the Korean War veterans, my grandfather named small Nu mistake he is Korean War veterans of 1998. 1952 a year Pork battle. Chop I with you we don"t have that much in common. But when we talk about the battle in the war time. I like to tell you always proud to fight this time. Because the excitement, fear, all the time, and grandfather ever return visit to Korea. Grandpa said that South Korea has progressed more and more. It makes you even more proud of the battle in the war time. Unfortunately, I was young. I remember very little from Grandpa? When I grow up I don"t have the chance to hear from you again. Because of you from this world since 1990. 2004 but what I feel is always after I leave. I feel very proud to be born to a granddaughter, and thank you very much, I want to tell my grandfather grandfather. I do good, courage and sacrifice. As I was coming.