เฟียร์ : เอาหละอีกไม่นานก็ถึงบ้านให

เฟียร์ : เอาหละอีกไม่นานก็ถึงบ้านใหม่ของพวกเราแล้ว
ดิสกัท : ทำไมไม่อาศัยอยู่ในรถไปซะเลยละไหนๆก็นั่งมาทั้งวันแล้ว
จอย : เรียกว่าโชคดีมากกว่าจ๊ะ เพราะพวกเรามีเวลามากมายให้ลุ้นว่าบ้านใหม่ของเราจะเป็นแบบไหน
แม่ : รู้สึกว่าเราจะถึงบ้านใหม่กันแล้ว ที่ยนี่คือบ้านใหม่ของพวกเราจ๊ะ และ.......
จอย บางทีข้างในอาจจะดูดีก็ได้นะ
แองเกอร์ : บ้านแบบนี้ใครจะไปอยู่ได้ ต้องทนอยู่ที่นี่จริงๆหรอ บอกเลยว่าได้กลิ่นสาบเหมือนมีบางอย่างตายที่นี่
จอย : เฮ้! พวกเธอก็พูดเกินไป ไม่มีใครกำลังจะตายซักหน่อย
ดิสกัท : มีหนูตายด้วย!!!
เฟียร์ : นี่มันบ้านผีสิง เราจะทำยังไงกันดี พวกเราติดเชื้อโรคแน่ๆ
จอย : เฮ้ๆ พวกเราตลอดทางที่ขับรถมาที่นี่ พ่อเล่าว่าห้องใหม่ของเราจะเจ๋งมากแค่ไหน รีบขึ้นไปดูกันเถอะ
เฟียร์ : มันต้องเป็นห้องที่เยี่ยมมากแน่ๆ
แองเกอร์ : ฉันรู้สึกอิจฉาหนูตัวที่ตายเมื่อกี้ รีบออกจากห้องนี้ก่อนที่จะรู้สึกเหมือนโดนขังเดี่ยวดีกว่า
แซดเนส : ไรลี่ย์อยู่บ้านแบบนี้ไม่ได้แน่ๆ
ดิสกัท : บ้านหลังนี้เลวร้ายสุดๆ เหม็นกลิ่นสาบไปทั่วต้องอยู่ที่ยี่ตลอดชีวิตหรอ
จอย : เฮ้ ไม่มีอะไรหรอกน่า รีบไปขนของของพวกเราจากรถขนย้ายขึ้นมาเถอะ
พ่อ : รถขนย้ายของจะไม่มา จนกว่าจะถึงวันพฤหัสหน้า
แม่ : คุณพูดเล่นใช่มั้ยค่ะ ไหนเมื่อวานคุณบอกว่ามันจะมาถึงที่นี่ได้
พ่อ : ผมรู้ว่าผมบอกแบบนั้น แต่พวกเขาบอกผมมาแบบนี้
แซดเนส : จอยคุณคิดจะทำอะไร
ไรลี่ย์ : เฮ้ หนูเห็นร้านพิซซ่าอยู่ริมถนนเราน่าจะไปลองที่นั่นกันนะคะ
ทุกคน : พิซซ่า
เฟียร์ : นี่มันซิซ่าหน้าอะไรเนี่ย!!! ใครคิดพิเรนทร์ใส่บล็อกโคลี่โรยหน้าพิซซ่า
จอย : เดี๋ยวเกิดอะไรขึ้น
เฟียร์ : เธอทำอะไรบางอย่างกับความทรงจำ
จอย : เธอทำอะไรลงไป
แซดเนส: ฉันแค่สัมผัสมัน
จอย : แค่สัมผัสไม่น่าทำให้มันเปลี่ยนสีไป
ดิสกัท : เยี่ยมไปเลยแซดเนส พอไรลี่ย์คิดถึงช่วงเวลานั้นเธอก็จะเศร้าทันที เจ๋งมาก
แซดเนส : ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้มาก่อน ฉันคิดว่า บางทีถ้าเธอ...
ดิสกัท : จอย เรากำลังเจอกับทางลงบันได
จอย : อย่าไปแตะความทรงจำอื่นๆจนกว่าเราจะรู้ว่าเมื่อกี้นี้เกิดอะไรขึ้น เตรียมพร้อมนี่คือราวสัตว์ประหลาด เราจะใช้มันไถลลงสู่พื้น เฮ้! เกิดอะไรขึ้นอีก
เฟียร์ : ความทรงจำหลัก แซดเนสเธอทำอะไรลงไป
แซดเนส: พอฉันเปิดแกนออกมันก็หล่นลงมา เพียงแค่ฉันอยากถือไว้ซักอัน
จอย : แซดเนส เกือบไปแล้วเธอสัมผัสความทรงจำหลักไม่ได้นะ พอเธอสัมผัสเราไม่สามารถทำให้มันกลับมาเป็นอย่างเดิมได้
แซดเนส : โอ้ฉันเสียใจจริงไ มีบางอย่างในตัวฉันผิดปกติ เหมือนกับฉันกำลังอ่อนแอลงเรื่อยๆ
จอย : เธอไม่ได้อ่อนแอเราเรียกมันว่าความเครียด เธออย่าไปใส่ใจดับสิ่งที่พลาดไปแล้ว มันมีวิธีเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องดีได้เสมอ เอาแบบนี้มั้ย มารวบรวมรายการที่ทำให้ไรลี่ย์ มีความสุขกันเถอะ
แองเกอร์ : ก็ได้ ดูสิ่บ้านหลังนี้เหม็นสาบสุดๆ ขนาดห้องยังมีกลิ่นตุๆ
ดิสกัท : หน้าพิซซ่าที่นี่ก็แปลกประหลาด
จอย : โอเค ฉันยอมรับว่าเราเริ่มกันอย่างยากลำบาก แต่ลองนึกถึงสิ่งดีๆที่เรารออยู่สิ่
แองเกอร์ : มันไม่มีหรอกจอย ไม่มีเหตุผลให้ ไรลี่ย์มีความสุขเลยตอนนี้ ให้เราจัดการกันเองเถอะ
จอย : รอเดี๋ยว ฟังนะวันนี้มันจบลงแล้ว
แม่ : ไงจ๊ะลูก
แองเกอร์ : รถไฟขนส่งข่าวร้ายเทียบชานชาลาแล้ว ปู๊น-ปู๊น
แม่ : รถขนย้ายยังคงไร้ร่องรอย พวกเขาบอกมันจะยังไม่มาจนกว่าจะถึงวันอังคาร
ไรลี่ย์ : พ่อละคะ
แม่ : คุยโทรศัพท์จ๊ะ พ่องานยุ่งตลอด พ่อกำลังเครียดอยู่
แองเกอร์ : เอาล่ะ ขอที่ว่างให้ใบหน้างอนงามๆหน่อย
แม่ : สิ่งที่แม่อยากบอกลูกจริงๆคือ ขอบคุณลูกมากต่อให้รอบข้างลูกจะวุ่นวาย ลูกก็ยังเป็นสาวน้อยที่เต็มไปด้วยความสุขคนเดิม ฝันดีจ๊ะ
จอย : ดูเหมือนเราจะหลับได้อย่างสงบสุข ฉันจะดูแลความฝันต่อเอง ฉันจะต้องทำให้แน่ใจว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันที่ยอดเยี่ยมอีกวัน ฉันสัญญา
แม่ : วันสำคัญโรงเรียนใหม่ เพื่อนใหม่
ไรลี่ย์ : หนูตื่นเต้นมากเลยคะ หนูเป็นไงบ้างดูดีมั้ยคะ
แม่ : ลูกน่ารักมากจ๊ะ ให้แม่เดินไปส่งมั้ยจ๊ะ
ไรลี่ย์ ไม่เป็นไรคะแม่ บ๊ายบาย
ครู : ไรลี่ย์จ๊ะ หนูอยากเล่าเรื่องของตัวเองให้เพื่อนๆฟังมั้ยจ๊ะ
จอย : ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการเอง
ไลรี่ย์ : โอเค แนชื่อไรลี่ย์ แอนเดอร์สัน มาจากเมืองมิเนโซต้า
ครู : เมืองมิเนโซต้าปฺนยังไงหรอจ๊ะ เล่าให้ฟังได้มั้ย หนูต้องได้สัมผัสหิมะมากกว่าทุกคนในห้องนี้แน่ๆ
ไรลี่ย์ : ใช่คะ มันค่อนข้างหนาวมาก น้ำในทะเลสาบแข็งตัว กลายเป็นที่เล่นฮ๊อคกี้ฉันเล่นให้กับทีมฮ๊อคกี้พ่อของฉันเป็นโค้ชให้ทีมด้วย ครอบครัวของฉันชอบเล่นสเก๊ตมากจนกลายเป็นประเพณีในครอบครัว เราต้องออกไปเล่นทุกวันหยุด เป็นประจำจนกระทั่ง เราย้ายบ้าน
จากนั้นไรลี่ย์ก็เศร้าไป

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Fearless: read again soon to our new home, and then.Ditkat: why not live in a car! each full day ride.Joy: lucky the guard called more because we have a lot of time bragging that our new House?Mother: the sense that we are up to the new House, which is the new home of yani us everything .......Maybe the joy inside, they look good. Gardermoen: this House would go on. Really needs an excuse to stay here. Say there is some smell like dead Lake here.Joy: Hey! They say, too. Nobody dying time.Ditkat: there is a dead rat with!!!เฟียร์ : นี่มันบ้านผีสิง เราจะทำยังไงกันดี พวกเราติดเชื้อโรคแน่ๆจอย : เฮ้ๆ พวกเราตลอดทางที่ขับรถมาที่นี่ พ่อเล่าว่าห้องใหม่ของเราจะเจ๋งมากแค่ไหน รีบขึ้นไปดูกันเถอะ เฟียร์ : มันต้องเป็นห้องที่เยี่ยมมากแน่ๆแองเกอร์ : ฉันรู้สึกอิจฉาหนูตัวที่ตายเมื่อกี้ รีบออกจากห้องนี้ก่อนที่จะรู้สึกเหมือนโดนขังเดี่ยวดีกว่าแซดเนส : ไรลี่ย์อยู่บ้านแบบนี้ไม่ได้แน่ๆดิสกัท : บ้านหลังนี้เลวร้ายสุดๆ เหม็นกลิ่นสาบไปทั่วต้องอยู่ที่ยี่ตลอดชีวิตหรอจอย : เฮ้ ไม่มีอะไรหรอกน่า รีบไปขนของของพวกเราจากรถขนย้ายขึ้นมาเถอะพ่อ : รถขนย้ายของจะไม่มา จนกว่าจะถึงวันพฤหัสหน้าแม่ : คุณพูดเล่นใช่มั้ยค่ะ ไหนเมื่อวานคุณบอกว่ามันจะมาถึงที่นี่ได้พ่อ : ผมรู้ว่าผมบอกแบบนั้น แต่พวกเขาบอกผมมาแบบนี้แซดเนส : จอยคุณคิดจะทำอะไรไรลี่ย์ : เฮ้ หนูเห็นร้านพิซซ่าอยู่ริมถนนเราน่าจะไปลองที่นั่นกันนะคะทุกคน : พิซซ่าเฟียร์ : นี่มันซิซ่าหน้าอะไรเนี่ย!!! ใครคิดพิเรนทร์ใส่บล็อกโคลี่โรยหน้าพิซซ่าจอย : เดี๋ยวเกิดอะไรขึ้นเฟียร์ : เธอทำอะไรบางอย่างกับความทรงจำจอย : เธอทำอะไรลงไปแซดเนส: ฉันแค่สัมผัสมันจอย : แค่สัมผัสไม่น่าทำให้มันเปลี่ยนสีไปดิสกัท : เยี่ยมไปเลยแซดเนส พอไรลี่ย์คิดถึงช่วงเวลานั้นเธอก็จะเศร้าทันที เจ๋งมากแซดเนส : ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้มาก่อน ฉันคิดว่า บางทีถ้าเธอ...ดิสกัท : จอย เรากำลังเจอกับทางลงบันไดจอย : อย่าไปแตะความทรงจำอื่นๆจนกว่าเราจะรู้ว่าเมื่อกี้นี้เกิดอะไรขึ้น เตรียมพร้อมนี่คือราวสัตว์ประหลาด เราจะใช้มันไถลลงสู่พื้น เฮ้! เกิดอะไรขึ้นอีกเฟียร์ : ความทรงจำหลัก แซดเนสเธอทำอะไรลงไปแซดเนส: พอฉันเปิดแกนออกมันก็หล่นลงมา เพียงแค่ฉันอยากถือไว้ซักอันจอย : แซดเนส เกือบไปแล้วเธอสัมผัสความทรงจำหลักไม่ได้นะ พอเธอสัมผัสเราไม่สามารถทำให้มันกลับมาเป็นอย่างเดิมได้แซดเนส : โอ้ฉันเสียใจจริงไ มีบางอย่างในตัวฉันผิดปกติ เหมือนกับฉันกำลังอ่อนแอลงเรื่อยๆ
จอย : เธอไม่ได้อ่อนแอเราเรียกมันว่าความเครียด เธออย่าไปใส่ใจดับสิ่งที่พลาดไปแล้ว มันมีวิธีเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องดีได้เสมอ เอาแบบนี้มั้ย มารวบรวมรายการที่ทำให้ไรลี่ย์ มีความสุขกันเถอะ
แองเกอร์ : ก็ได้ ดูสิ่บ้านหลังนี้เหม็นสาบสุดๆ ขนาดห้องยังมีกลิ่นตุๆ
ดิสกัท : หน้าพิซซ่าที่นี่ก็แปลกประหลาด
จอย : โอเค ฉันยอมรับว่าเราเริ่มกันอย่างยากลำบาก แต่ลองนึกถึงสิ่งดีๆที่เรารออยู่สิ่
แองเกอร์ : มันไม่มีหรอกจอย ไม่มีเหตุผลให้ ไรลี่ย์มีความสุขเลยตอนนี้ ให้เราจัดการกันเองเถอะ
จอย : รอเดี๋ยว ฟังนะวันนี้มันจบลงแล้ว
แม่ : ไงจ๊ะลูก
แองเกอร์ : รถไฟขนส่งข่าวร้ายเทียบชานชาลาแล้ว ปู๊น-ปู๊น
แม่ : รถขนย้ายยังคงไร้ร่องรอย พวกเขาบอกมันจะยังไม่มาจนกว่าจะถึงวันอังคาร
ไรลี่ย์ : พ่อละคะ
แม่ : คุยโทรศัพท์จ๊ะ พ่องานยุ่งตลอด พ่อกำลังเครียดอยู่
แองเกอร์ : เอาล่ะ ขอที่ว่างให้ใบหน้างอนงามๆหน่อย
แม่ : สิ่งที่แม่อยากบอกลูกจริงๆคือ ขอบคุณลูกมากต่อให้รอบข้างลูกจะวุ่นวาย ลูกก็ยังเป็นสาวน้อยที่เต็มไปด้วยความสุขคนเดิม ฝันดีจ๊ะ
จอย : ดูเหมือนเราจะหลับได้อย่างสงบสุข ฉันจะดูแลความฝันต่อเอง ฉันจะต้องทำให้แน่ใจว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันที่ยอดเยี่ยมอีกวัน ฉันสัญญา
แม่ : วันสำคัญโรงเรียนใหม่ เพื่อนใหม่
ไรลี่ย์ : หนูตื่นเต้นมากเลยคะ หนูเป็นไงบ้างดูดีมั้ยคะ
แม่ : ลูกน่ารักมากจ๊ะ ให้แม่เดินไปส่งมั้ยจ๊ะ
ไรลี่ย์ ไม่เป็นไรคะแม่ บ๊ายบาย
ครู : ไรลี่ย์จ๊ะ หนูอยากเล่าเรื่องของตัวเองให้เพื่อนๆฟังมั้ยจ๊ะ
จอย : ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการเอง
ไลรี่ย์ : โอเค แนชื่อไรลี่ย์ แอนเดอร์สัน มาจากเมืองมิเนโซต้า
ครู : เมืองมิเนโซต้าปฺนยังไงหรอจ๊ะ เล่าให้ฟังได้มั้ย หนูต้องได้สัมผัสหิมะมากกว่าทุกคนในห้องนี้แน่ๆ
ไรลี่ย์ : ใช่คะ มันค่อนข้างหนาวมาก น้ำในทะเลสาบแข็งตัว กลายเป็นที่เล่นฮ๊อคกี้ฉันเล่นให้กับทีมฮ๊อคกี้พ่อของฉันเป็นโค้ชให้ทีมด้วย ครอบครัวของฉันชอบเล่นสเก๊ตมากจนกลายเป็นประเพณีในครอบครัว เราต้องออกไปเล่นทุกวันหยุด เป็นประจำจนกระทั่ง เราย้ายบ้าน
จากนั้นไรลี่ย์ก็เศร้าไป

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Sphere: All right, soon to their new home and then we
dyslexia Guts: Why not live in my car to where I was sitting, it was a day of
joy: as luck rather than good. Because we have plenty of time to get that new home will be a kind of
mother: that we will reach a new home now. Here's where their new home will be. ....... And
Joy Perhaps in time it might be a good
anchor: Who is going to live like this. You really need to be here. Say that smell musty, like there was something dead here
Joy: Hey! They say it is too Nobody is going to die a little
dyslexia Guts: A dead rat !!! With
Fear: It's a haunted house. We will do well. We definitely infected
Joy: Hey, we're going all the way to drive here. Father told the new room will cool much. I would like to see
Sphere: It is certainly a great
anchor: I'm so jealous of me just died. Rushed out of the room before you feel like solitary confinement, better
daycare Nest: Riley's home is not exactly
dyslexia Guts: The house is worst. Foul odor throughout the life I have is twenty
Joy: Hey, it's nothing. Rushed from the carriage of our truck up to my
father: the truck will not come. Until next Thursday
mom: You're joking, right here. Yesterday I told you that it will arrive here on
Father: I know I said that. But they told me this
daycare Nest: Joy, you're going to do what
Riley: Hey, I saw a pizza restaurant on the edge of the road, we will go out there, well
, everyone: pizza
spheres: here. it's Lisa's face it !!! Think prankster put broccoli topped pizza
Joy: What happens
spheres: she did something to the memory
of Joy: What are you doing to
Z Thomas: I just touch it,
Joy: touch. it is unlikely to change the color
distributions Gatto: Nice Nest daycare. Paul Riley missed during that time, she was immediately unhappy. Cool
Ness Z: I'm sorry, I did not know before I think maybe if you ...
Discovery Gatto: Joy, we're down to the
point: Do not touch the memories until we know more. that is just what happened Got here about monster We will use it to slide down to the ground Hey! What other
spheres: carved. Widnes do anything to her daycare
daycare Nest: When I turn on the issue, it was dropped. I just wanted to hold it at
Joy: Z Widnes almost touch her, then he does not etch it. Touched us could not make it back to the original
Z Thomas: Oh, sorry, I really do. There is something wrong in me. As I am weak, passive
Joy: She's not weak, we call it stress. I do not care what you put into it. It has changed the way is always good. Like this? The list was compiled Riley. Happy Let
anchor: I see this house stink even more. This room also has a reeking smell
dyslexia Guts: The pizza here is bizarre
Joy: Okay, I admit that we started hard. But think about what we are waiting for things
Anchor: It's not my point. No reason given Riley is happy now. Let us deal with moderate
Joy: Wait Listen, today it is over
Mother: I will be the
anchor: rail transport compared obituary platforms Choo - Choo
Mother: Car transport remains untraceable. They say it will not arrive until Tuesday
Riley: The father of my
mother: I phone. Father busy all I am stressed
Anchor: Okay, let's face touchy little room for
Mom: What mom would say I really was. Thank you very much to the chaos around me. I was a little girl, full of happy people will ever dream
Joy: It looks like we are sleeping peacefully. I will dream to own. I have to make sure that tomorrow is a wonderful day to day, I promised
my mother: a new school day. New
Riley: I'm really excited me. I know I look good my
mother: I love you. The mother walked me to be
Riley. Do not worry, Mom Ra
teachers: Riley will I want to tell my own friends, listen I will
joy: Do not worry, I got this
online series: Okay Canaan named Riley Anderson. Carson city from Minnesota
teachers in Minnesota, it's Allah's will. Tell us please? Rats were exposed to snow over everyone in the room is certainly
Riley: Yes, it is very cold. The lake freezes Become a hockey player, I played for the hockey team coached by my father. My family loves skating very well become a family tradition. We have to go out and play every day. Regularly until We move
then to Riley, it's sad.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Fear: well it to our new home.Discovery of gath: why not live in a car. It since it"s sitting all day.Joy: I called lucky. Because we have plenty of time to win our new home is like.Mother: I feel that we are to a new house now. Transfer this is our new home, and...Joy, perhaps inside might look bad.Anger: this house who live to live here? Tell me that the smell of something like die here.Joy: Hey! You talk too. No one is going to die.Discovery: I gath die!!!Fear: it"s a haunted house, what do we do, we infected.Joy: Hey, we all the way to drive here. He said that our new home will be much. Go check it out.Fear: it must be very good.Anger: I feel jealous, I die earlier. Get out of the room before I feel like in solitary.Sad ness: Riley home like this.Discovery of gath: this house badly. The smell of the lake around in Yi forever?Joy: Hey, this is nothing. Hurry to carry us from moving car. Come on.Dad: the car moving will not come until next Thursday.Mother: are you kidding? Let yesterday you said you will come here.Dad: I know I said that, but they tell me.Sad ness: joy you think you are doing?Riley: Hey, I saw a pizza shop on the street we should try there.All: pizza.Fear: is it isa face what!!!! Who think prank put blocks of broccoli topped the pizza.Joy: wait, what happened?Fear: she had something to do with the memories.Joy: what are you doing?Sad ness: I only touched it.Joy: just touch doesn"t make it change color.Disk gath: Great sad ness. When Riley think about that time you will be sad. Cool.Sad ness: I"m sorry I didn"t know before. I think maybe if you...Discovery of gath: joy, we are dealing with a down stairs.Joy: don"t touch other memories until we know what happened. This is the story of animals, prepared