อนาคตฉันอยากจะเป็นแอร์โฮสเตส หรือ นางฟ้าบนเครื่องบิน เพราะฉันชอบการเดินทาง ชอบท่องเที่ยว ได้เรียนรู้และพบเห็นสิ่งใหม่ๆมากมาย อาชีพนี้เป็นอาชีพที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝันอยากจะเป็น เพราะอาชีพนี้ได้เรียนรู้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น ภาษา บุคลิกภาพ ปฏิภาณ ไหวพริบ แต่ฉันไม่มีสักข้อเลยโดยเฉพาะภาษา ฉันชอบเรียนภาษาอังกฤษแต่เรียนไม่เก่ง จึงทำให้มีแรงผลักดันที่จะอยากเป็นแอร์โฮสเตส
ฉันคิดว่าการเป็น แอร์โฮสเตส นั้น ต้องมีรายได้ที่สูงมาก นี่คือวัตถุประสงค์หลักที่ทำให้ฉันอยากเป็นแอร์โฮสเตสเพราะอยากได้เงินมาดูแลครอบครัวของฉัน ฉันอยากสบาย และไม่อยากให้ครอบครัวลำบาก ฉันตั้งใจเรียนมากเพื่อให้ความฝันที่ฉันได้ฝันไว้ ให้เป็นจริงขึ้นมา ฉันวางอนาคตของฉันไว้อย่างสวยหรู และเมื่อเรียนไปจนพบว่ามันไม่ใช่ ฉันไม่ได้ภาษา อ่านได้แต่แปลไม่ออก เขียนไม่ถูก ฉันจึงตัดสินใจทิ้งความฝัน
ฉันได้เข้าเรียนสาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ ที่เรียนสาขานี้เพราะคิดว่าเป็นวิชาที่ง่าย แต่ก็ไม่ใช่มันกลับยากด้วยซ้ำ ในตอนนั้นฉันมีความฝันใหม่ขึ้นมาคือ โปรแกรมเมอร์ เพราะเป็นอาชีพที่ได้เงินเยอะ ฉันเดินทางตามความฝันของตัวเองอีกครั้งจนได้เข้ามาเรียนที่ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตขอนแก่น สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ พอมาเรียนที่นี่ทำให้ได้รู้ถึงตัวตนของตนเองว่าโปรแกรมเมอร์ไม่เหมาะกับฉัน เพราะฉันเขียนโปรแกรมไม่ได้ ฉันทิ้งความฝันทุกอย่าง ฉันตั้งใจเรียนให้จบปริญญา อนาคตจะเป็นยังไงค่อยว่ากันอีกที