นี่คงเป็นจดหมายฉบับแรก และฉบับเดียว

นี่คงเป็นจดหมายฉบับแรก และฉบับเดียวที่ฉันจะเขียนมันให้กับคุณ
หลังจากที่ฉันไม่ไดเ้ ขียนถึงใครอีกเลยมาตลอด13ปีเต็ม ตั้งแต่สมัยฉันอยู่มัธยมปลายชั้นปีที่ 5 สาเหตุที่ฉันเขียนมันขึ้นมา คงเป็นเพราะหลังจากครั้งสุดท้ายที่เราพบกันที่สิงคโปร์
ผ่านมาจนถึงวันนี้ ไม่รู้เพราะอะไรทําให้ฉันนึกถึงคุณทุกๆวัน ทั้งๆที่ฉันพยายามจะเข้าใจทั้งสถานะ และสถานการณ์ต่างๆระหว่างคุณกับฉัน ฉันพยายามฉีกความรู้สึกนั้นทิ้งไป ในทุกๆครั้งที่ฉันนึกถึงคุณ (ต้องบอกก่อนเลยว่า จดหมายฉบับนี้ไม่ได้เขียนมาเพื่อเรียกร้องสิ่งใดๆ มันเป็นเพียงเรื่องราวในหัว และความรู้สึกของฉันล้วนๆ เขียนเพียงเพื่อรําลึกถึง และถ่ายทอดออกมา ให้คุณได้รับรู้ เพียงเท่านั้นจริงๆ) รวมไปถึงมันคงเป็นนิสัยส่วนตัวของฉันที่ไม่ชอบเก็บความรู้สึกแบบนี้ไว้คนเดียว เพราะถ้าไม่ถ่ายทอดให้คุณรับรู้ เราก็จะจากกันไปแบบไร้ความรู้สึก ไร้ความทรงจํา และลืมกันไปในที่สุด
ตั้งแต่สมัยฉันอยู่มธั ยมต้นยุคนั้นยังเป็นยุคที่MIRC,PERTH หรืออีเมลอะไรพวกนี้เพิ่งจะมีเข้ามาให้ใช้ และเป็นยุคแรกๆ ที่ใครๆก็ใช้การฟอร์เวิร์ดอีเมล เพื่อแชร์ข้อมูลต่างๆให้กับเพื่อน หรือคนรู้จัก ไม่ต่างอะไรกับการแชร์ข้อมูลบนหน้าฟีดในเฟสบุคสมัยนี้หรอก
ฉันจําได้แม่นว่า ฉันได้รับฟอร์เวิร์ดเมลฉบับหนึ่ง ถ้อยความในอีเมลฉบับนั้น กล่าวว่า การรู้สึกดีต่อใคร หรือชอบพอใครไม่ใช่เรื่องหน้าอายที่จะบอกให้อีกฝ่ายได้รับรู้
จงเปลี่ยนความคิดนั้นเสียใหม่ เหตุผลง่ายๆ ที่ควรเปลี่ยนจากการเก็บความรู้สึกนั้นไว้คนเดียว ก็คือ ความสุข
หากเราเก็บความสุขที่รัก และนึกถึงคนๆนึงไว้เพียงที่ตัวเราเอง มันก็จะอยู่แค่นั้น
แต่หากเราเลือก ที่จะบอกให้อีกฝ่ายรับทราบ อย่างน้อยคนๆนั้นก็จะมีความสุข ถึงแม้เขาจะไม่ได้รักเราตอบก็ตาม เป็นปกติธรรมดาของมนุษย์ ที่จะมีความสุขที่ได้รับรู้ ว่ามีใครใดๆก็ตาม รักหรือชอบพอเขาเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคนบนโลกใบใหญ่ เพราะฉะนั้นอย่ากลัวเลยที่จะบอกความรู้สึกดีๆนั้นออกไป มันคือสิ่งดีๆ ที่พึงกระทํา หลังจากการอ่านฟอร์เวิร์ดอีเมลธรรมดาๆครั้งนั้น ฉันไม่เคยลืมที่จะทําตามความรู้สึก และไม่เคยมีความรู้สึกกลัว กับผลตอบรับของมันอีกเลย จดหมายฉบับนี้ก็เช่นกัน มันคือตัวแทนความรู้สึกที่ฉันอยากจะเขียนถึงคุณ และที่สําคัญคือ เพื่อให้คุณได้รับรู้
ถึงเราจะพบกันแค่เพียง 6วันในกรุงเทพ , 3วันในกวางโจว และอีก2วันในสิงคโปร์ มันเป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆ เพียง11วัน แต่ใช้ระยะเวลายาวนานถึง3ปเี ต็ม แต่คุณกลับทําให้ฉันรู้สึกดีอย่างน่าประหลาด อาจเพราะคุณมีอะไรหลายๆอย่างที่ตรงใจฉัน ฉันอายุขึ้นเลข3ไปแล้ว คงเพราะอายุ วัยวุฒิ และประสบการณ์ ทําให้ฉันดูคนออก และรู้ดีว่าฉันต้องการอะไร คุณเป็นอะไรที่ตรงใจฉันมากกว่าคนี่ฉันกําลังจะแต่งงานด้วย ด้วยซ้ํา ถ้าฉันไม่มีแพลนที่จะแต่งงานอยู่ก่อน และถ้าภาษาอังกฤษฉันจะแข็งแรงกว่านี้หน่อย
เป็นสมัยก่อนฉันคงเลือกที่จะทิ้งทุกอย่างและตามจีบคุณแน่ๆ ฮ่าๆ คุณเป็นผู้ชายเปิดเผย มีความเป็นตัวเอง ไม่พูดจาโอ้อวด รู้สิ่งที่ตนเองต้องการอยู่เสมอ รู้หน้าที่ รู้เวลา รู้อะไรผิดอะไรถูก และเลือกที่จะเดินในทางสายที่เดินไปข้างหน้าเสมอ เวลาฉันฟังคําถามเฉพาะๆบางอย่างของคุณ มันทําให้ฉันรู้สึกนึกถึงตัวเองตอนวัยรุ่น : ) ฮ่าๆ แบบประมาณว่าคําถามแต่ละคําถาม คุณต้องการหาคนที่ชอบอะไรคล้ายๆกันไปกับคุณคณุ ยังคงยึดติด และกําหนดสเปคของผู้หญิงในอุดมคติของคุณ ตอนฉันอยู่ในวัยแบบคุณฉันกเ็ ป็นแบบนั้นไม่มีผิด นี่ถ้าเป็นสมัยก่อน ฉันจะรับไม่ได้เลยเวลาใครใช้ภาษาไทยแบบสแลง หรือตั้งใจพิมพ์แบบผิดๆตามที่วัยรุ่นเด็กๆชอบใช้กัน
หรือถ้าเรียกง่ายๆก็ภาษาเขียนแบบแยๆ่ ที่มีให้เห็นเกลื่อนเฟสบุคณปัจจุบัน สมัยนั้นฉันรับไม่ได้เอาเสียเลย หากผู้ชายคนไหนมาจีบ แค่เค้าใช้ภาษาแบบนั้นมาฉันก็ตัดออกแต่ต้นแล้ว (ออกจะเกินไปหน่อย แต่ฉันเป็นจริงๆนะสมัยนั้น) เพลงไหนที่เป็นเพลงตลาดก็ไม่ชอบ ต้องคอยมานั่งหาเพลงใต้ดิน เพลงที่ชาวบ้านเขาฟังกันน้อยๆเฉพาะกลุ่ม ถึงจะคิดว่ามันเท่ห์ ฮ่าๆ นึกแล้วก็ยังขําตัวเอง เมื่อคุณอายุเยอะขึ้น อะไรต่างๆที่เราเคยวางเสเปกเอาไว้มันจะค่อยลดลงไปเอง เชื่อฉันเถอะ ปกติแล้วฉันเป็นคนไม่ชอบผู้ชายอายุน้อยกว่า เพราะคุยกันไม่ค่อยจะรู้เรื่อง แต่ดูเหมือนคุณจะโตกว่าวัยอยู่มาก ทั้งการวางตัว การพูดคุย อาจเป็นเพราะคนยุโรปโตวัยกว่าคนเอเชีย ครอบครัวเอเชียเลี้ยงลูกแบบลูกแหง่ ตั้งแต่แบเบาะยันจบปริญญา ไม่ต้องขวนขวายหาเงินมาใชเ้ อง พ่อแม่ดูแลจัดการให้หมด ให้มุ่งแต่เรื่องเรียน จบปริญญาถึงจะเริ่มออกมาคนคว้าหาตัวเอง รวมไปถึงหาเงินใช้เอง (มันเป็นอะไรที่ช้าไปมากจริงๆ ฉันยังแอบเสียดายเวลา)
เราพบกันผ่านคําเชื้อเชิญจากRodrigoให้ฉันพาแขกต่างบ้านต่างเมือง ท่องเที่ยวในบ้านเกิดตัวเอง ด้วยข้อความสั้นๆไม่กี่ประโยค และฉันก็ตกปากรับคําRodrigoไป เพราะฉันเพิ่งกลับจากกวางโจวเพื่อพักผ่อนและมีเวลาว่างอยู่พอดีและเราก็ได้พบกันฉนั จําไดด้ ีคืนนั้น เป็นช่วงเวลาสั้นๆ ฉันนึกที่พาคุณไปไม่ค่อยออก ก็เลยพาไปแต่ร้านอาหาร จําได้ว่าฉันอิ่มพุงแตกมากๆเลยวันนั้น แถมปีนกําแพงวัดภูเขาทอง ทั้งๆที่ประตูหน้ามันยังไม่ปิดซะหน่อย ฮ่าๆๆ นึกแล้วยังแอบอมยิ้มอยู่บ่อยๆ และก็ยังคงเป็นโรคกลัวคนแปลกหน้ายามวิกาลเหมือนเคย จึงต้องเรียกแฟนฉันออกมาด้วย โดยรวมแล้วคืนนั้นผ่านไปด้วยดี ไม่รู้โชคช่วยหรืออะไร เพื่อนๆและรุ่นพี่เก่าที่มหาลัยดันเผอิญมาสร้างสีสันที่ร้านเหล้าที่ฉันเลือกพาคุณไปพอดี พวกเขามาช่วยกลบความประหม่าและกังวลของฉันไปซะมิดเลย ถึงแม้ว่าจะผ่านไปด้วยดี แต่ฉันก็ยังคงแอบกังวลอยู่ตลอดว่าเพื่อนชายชาวต่างชาติที่เพิ่งพบกันหมาดๆจะอิน และเอ็นจอยกับกิจกรรมที่ฉันพยายามจะสันทนาการให้หรือไม่
คืนสองที่กรุงเทพ ฉันจําได้ว่าคุณนัดฉันออกมาพบอีกครั้ง แต่ฉันติดธุระอะไรสักอย่าง เลยทําให้ฉันปฏิเสธคุณไปแต่ต้น แต่พอเสร็จธุระปุ๊ปฉันก็นึกอยากจะเจอคุณอีกครั้งขึ้นมาทันที ฉันเริ่มโทรหาเจเพื่อนสนิทที่สุดของฉันก่อน ถามว่าเธอว่างไหม หากบังเอิญว่าเธอไม่ว่างฉันคงล้มเลิกความคิด แต่ไม่!!! เธอพร้อมจะออกมาเป็นเพื่อนฉัน เราจึงเริ่มโทรกลับหาคุณที่เบอร์เดิมที่คุณใช้ติดต่อมาหาฉัน ฉันไม่คิดหรอกว่าคนที่รับปลายสายจะสามารถติดต่อคุณ หรือเรีย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

This is the first and only edition of the letter I will write it for you.After that I did write to anyone 13 years of full day chats. Since my high school grade 5 why I write it is because after the last time we met at Singapore.Until today. I don't know what made me think of you every day. Even though I have tried to understand the whole situation between you and me. I tried to rip the sense; Every time I think of you (before you say that this letter did not write any thing to call it is just a story in my head and I feel completely burned just to commemorate and to convey, you get to know only.) Well it is my personal habits that do not like the feel of this store alone. Because if you don't live accrual, we will provide you, from wireless to wireless sense memories and forget them.Since I am the age is also the age mathai maton at MIRC, PERTH or email ลอะไร they just have to come in early, and it is that anyone using ฟอร์เวิร์ ดอี-mail to share information to friends or acquaintances. What a difference with the shared no information on feed in this phase of the Bush khotmai.I remember that I have been maen Fwd mail forwarded one. In one e-mail, it says here, who likes to feel good enough, or who is not shy to tell the story in front of the other end.Zhongshan new ideas. The reason for the change from simple to keep them feeling alone is a pleasure.If we keep in mind that love and happiness of the whole person, only that it is ourselves.But if we choose to let the other party know. At least it will be a happy person. Although he does not love us, answered by an ordinary human would normally be happy to know that there has been any love or love someone enough, they were the big world. Therefore, do not be afraid to tell a good feeling. It is a good thing, interacting with. After reading the email Fwd lotronmada. I never forget to follow and never feel fear with its response. This letter. It is the agent that I wanted to write to you, and that is important for you to get to know.We will meet just six days on, 3 days in Guangzhou and another two days in Singapore, it is a short period of just 11 days, but take a long period to 3 ปเ. ต็ม but you back, makes me feel great, because you have what may be surprising, that liked me. How do I age up to 3 numbers, probably because of the age of waiwuthi, and the experience made me see men and knew that I needed anything. You are what I liked, I'm going to a wedding with khani. Nor can they. If I don't have a plan to get married before and if I this sturdier English please.เป็นสมัยก่อนฉันคงเลือกที่จะทิ้งทุกอย่างและตามจีบคุณแน่ๆ ฮ่าๆ คุณเป็นผู้ชายเปิดเผย มีความเป็นตัวเอง ไม่พูดจาโอ้อวด รู้สิ่งที่ตนเองต้องการอยู่เสมอ รู้หน้าที่ รู้เวลา รู้อะไรผิดอะไรถูก และเลือกที่จะเดินในทางสายที่เดินไปข้างหน้าเสมอ เวลาฉันฟังคําถามเฉพาะๆบางอย่างของคุณ มันทําให้ฉันรู้สึกนึกถึงตัวเองตอนวัยรุ่น : ) ฮ่าๆ แบบประมาณว่าคําถามแต่ละคําถาม คุณต้องการหาคนที่ชอบอะไรคล้ายๆกันไปกับคุณคณุ ยังคงยึดติด และกําหนดสเปคของผู้หญิงในอุดมคติของคุณ ตอนฉันอยู่ในวัยแบบคุณฉันกเ็ ป็นแบบนั้นไม่มีผิด นี่ถ้าเป็นสมัยก่อน ฉันจะรับไม่ได้เลยเวลาใครใช้ภาษาไทยแบบสแลง หรือตั้งใจพิมพ์แบบผิดๆตามที่วัยรุ่นเด็กๆชอบใช้กันหรือถ้าเรียกง่ายๆก็ภาษาเขียนแบบแยๆ่ ที่มีให้เห็นเกลื่อนเฟสบุคณปัจจุบัน สมัยนั้นฉันรับไม่ได้เอาเสียเลย หากผู้ชายคนไหนมาจีบ แค่เค้าใช้ภาษาแบบนั้นมาฉันก็ตัดออกแต่ต้นแล้ว (ออกจะเกินไปหน่อย แต่ฉันเป็นจริงๆนะสมัยนั้น) เพลงไหนที่เป็นเพลงตลาดก็ไม่ชอบ ต้องคอยมานั่งหาเพลงใต้ดิน เพลงที่ชาวบ้านเขาฟังกันน้อยๆเฉพาะกลุ่ม ถึงจะคิดว่ามันเท่ห์ ฮ่าๆ นึกแล้วก็ยังขําตัวเอง เมื่อคุณอายุเยอะขึ้น อะไรต่างๆที่เราเคยวางเสเปกเอาไว้มันจะค่อยลดลงไปเอง เชื่อฉันเถอะ ปกติแล้วฉันเป็นคนไม่ชอบผู้ชายอายุน้อยกว่า เพราะคุยกันไม่ค่อยจะรู้เรื่อง แต่ดูเหมือนคุณจะโตกว่าวัยอยู่มาก ทั้งการวางตัว การพูดคุย อาจเป็นเพราะคนยุโรปโตวัยกว่าคนเอเชีย ครอบครัวเอเชียเลี้ยงลูกแบบลูกแหง่ ตั้งแต่แบเบาะยันจบปริญญา ไม่ต้องขวนขวายหาเงินมาใชเ้ อง พ่อแม่ดูแลจัดการให้หมด ให้มุ่งแต่เรื่องเรียน จบปริญญาถึงจะเริ่มออกมาคนคว้าหาตัวเอง รวมไปถึงหาเงินใช้เอง (มันเป็นอะไรที่ช้าไปมากจริงๆ ฉันยังแอบเสียดายเวลา)เราพบกันผ่านคําเชื้อเชิญจากRodrigoให้ฉันพาแขกต่างบ้านต่างเมือง ท่องเที่ยวในบ้านเกิดตัวเอง ด้วยข้อความสั้นๆไม่กี่ประโยค และฉันก็ตกปากรับคําRodrigoไป เพราะฉันเพิ่งกลับจากกวางโจวเพื่อพักผ่อนและมีเวลาว่างอยู่พอดีและเราก็ได้พบกันฉนั จําไดด้ ีคืนนั้น เป็นช่วงเวลาสั้นๆ ฉันนึกที่พาคุณไปไม่ค่อยออก ก็เลยพาไปแต่ร้านอาหาร จําได้ว่าฉันอิ่มพุงแตกมากๆเลยวันนั้น แถมปีนกําแพงวัดภูเขาทอง ทั้งๆที่ประตูหน้ามันยังไม่ปิดซะหน่อย ฮ่าๆๆ นึกแล้วยังแอบอมยิ้มอยู่บ่อยๆ และก็ยังคงเป็นโรคกลัวคนแปลกหน้ายามวิกาลเหมือนเคย จึงต้องเรียกแฟนฉันออกมาด้วย โดยรวมแล้วคืนนั้นผ่านไปด้วยดี ไม่รู้โชคช่วยหรืออะไร เพื่อนๆและรุ่นพี่เก่าที่มหาลัยดันเผอิญมาสร้างสีสันที่ร้านเหล้าที่ฉันเลือกพาคุณไปพอดี พวกเขามาช่วยกลบความประหม่าและกังวลของฉันไปซะมิดเลย ถึงแม้ว่าจะผ่านไปด้วยดี แต่ฉันก็ยังคงแอบกังวลอยู่ตลอดว่าเพื่อนชายชาวต่างชาติที่เพิ่งพบกันหมาดๆจะอิน และเอ็นจอยกับกิจกรรมที่ฉันพยายามจะสันทนาการให้หรือไม่Night two at Bangkok. I remember you came out I finds strikes again. But I'm addicted to v is never something I reject you, but enough to finish an errand, but thought I'd like to see ya Pu pachan again immediately. I call my best friend Jay before. Asked if she was available? If the accident that she was busy I probably fail but no idea!!! She will be my friend, so we started to call you at your old contact me. I don't think that people who are at the end of the line can contact you or Rhea.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

This is the first letter, and one letter, I'll write it for you!After I didn't write to, one enjoys 13 full year. Since I was in high school students 5 cause I write it up. Because after we last met in Singapore
.Through until today. I don't know why I think of you every day. When I try to understand the whole situation. And situations between you and me. I tried to tear it away. Every time I think of you.This letter is not written to claim anything. It is only a story in my head and my feelings pure written to commemorate and transfer out, you get to know it really).Because if you don't convey to you know We'll go without feeling, without the memory and forget finally
.Since I อยู่ม Cereals, Yom early era was a period, MIRCPERTH or email these things just have to use it and the early anyone can use ฟอร์เวิร์ดอีเมล. To share the information with a friend or acquaintance. No difference to share the information on the page feed on Facebook nowadays.
.I remember that I had forwarded mail me the lawsuits in the email that said, good for anyone. Or like anyone not embarrassing to let each other know
.