กีฬาเป็นยาวิเศษ ใครหลายๆคนรู้จักคำน

กีฬาเป็นยาวิเศษ ใครหลายๆคนรู้จักคำนี้ดี กีฬานั้นมีหลากหลายประเภท แต่มีกีฬาชนิดหนึ่งที่ผมชื่นชอบที่จะเล่นมัน กีฬาชนิดนั้นคือ บาสเกตบอล และบาสเกตบอลนั้นได้ทำให้ผมรักกีฬาชนิดนี้มากเป็นพิเศษ จนผมเล่นบาสเกตบอลทั้งวันเพื่อต้องการจะเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนเลิงนกทาให้ได้

ผมเริ่มรู้จักและเล่นกีฬาบาสเกตบอลตั้งแต่ตอนที่ผมอายุ 11 ขวบ ซึ่งตอนนั้นเพื่อนในห้องได้ชวนกันเล่นบาสเกตบอลทุกๆตอนพักเที่ยงและตอนเลิกเรียน ซึ่งตอนนั้นผมเองก็เล่นไม่เป็นเลยและไม่รู้กติกาเลยแม้แต่นิด แต่ผมก็มีเพื่อนที่ช่วยบอกช่วยสอนวิธีการเล่นและกติกาของกีฬาบาสเกตบอลให้ผมได้เข้าใจหลังจากนั้นมาผมก็เล่นบาสเกตบอลแทบจะทุกวัน วันเสาร์วันอาทิตย์ผมก็จะไปเล่นบาสเกตบอลที่โรงเรียนตอนประถมในช่วงเย็นๆและเวลาที่ผมอยู่โรงเรียนผมก็มักจะทุ่มลูกบาสเกตบอลจนเพื่อนผู้หญิงรำคาญผมมาก และในทุกๆตอนเย็น ผมและเพื่อนๆจะจัดทีมเพื่อเล่นบาสเกตบอลกันผมแทบไม่มีแรงจะวิ่งและโยนลูกบาสเลยเพราะตอนนั้นผมค่อนข้างตัวเล็กและผอมด้วย ผมเล่นหนักจนเป็นไข้ เพราะเล่นกลางแจ้ง และแดดก็แรงมาก เป็นคนผิวคล้ำอยู่แล้ว ยิ่งคล้ำไปอีกครับจนกระทั่งผมเข้าเรียนต่อในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1ที่โรงเรียนเลิงนกทาซึ่งโรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนมัธยมที่ดีที่สุดของอำเภอ(หรือเปล่า ฮ่าๆๆ) ผมได้เห็นรุ่นพี่ของผมที่เคยเรียนโรงเรียนเดียวกันตอนประถม เขาเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนเลิงนกทาผมชื่นชอบพี่เขามากๆเขามีทักษะที่ยอดเยี่ยมมากไม่ว่าจะเป็นการเลี้ยงการหลบหลีกและการทำแต้มระยะใกล้หรือไกล ความสามารถของพี่เขาเหมาะสมแล้วที่เป็นตัวแทนนักกีฬาของโรงเรียน ซึ่งนั่นทำให้ผมต้องการที่จะเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนให้ได้ ผมจึงศึกษาวิธีการเล่นของนักนาสเกตบอลNBAที่มีชื่อเสียง เพื่อนำคาแรคเตอร์ของพวกเขาเหล่านั้นมาประยุกต์ใช้กับตัวผม แต่ผมก็ไม่ทิ้งการเรียนครับ และผมเองก็รู้สึกตื่นเต้นมากสำหรับวันกีฬาสีของโรงเรียนผมได้แข่งบาสเกตบอลระดับชั้นมัธยมตอนต้นซึ่งตอนนั้นผมอยู่คณะสีเขียว บรรยากาศกองเชียร์และเสียงกลองมันดังกึกก้องในหัวผมจนไม่อาจลืมมันเลยและนั่นเป็นการจุดประกายความฝันของผมว่า ผมต้องเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนให้ได้ จนผมอายุ 15 ปี ตอนนั้นผมอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 4 ความฝันของผมได้เป็นจริง ผมได้เป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียน ซึ่งเพื่อนๆของผมเป็นคนชักชวนให้ไปแข่งขันบาสเกตบอลในนามของโรงเรียน ความรู้สึกของผมตอนที่ได้เป็นตัวแทนนักกีฬาโรงเรียน ผมรู้สึกดีใจมากๆและภูมิใจมากที่ผมสามารถทำมันได้ซึ่งแลกมาด้วยความอดทนในการซ้อม เพราะกลับจากโรงเรียน ผมจะลุกนั่งและดันพื้นวันละเป็นร้อยครั้งเพื่อที่จะให้ร่างกายแข็งแรงกว่าเดิมหลังจากที่ได้เป็นตัวแทนนักกีฬา ผมและเพื่อนๆพี่ๆนักบาสเกตบอลก็ได้ฝึกซ้อมกันอย่างหนักเพื่อที่จะสร้างชื่อเสียงและกับโรงเรียน โดยเริ่มซ้อมกันตั้งแต่ 17.30 – 20.00 นาฬิกา ทุกวัน ถึงจะเหนื่อยแต่ผมก็มีความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่ผมรัก และแล้ววันแข่งก็มาถึงวันนั้นคือวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 ผมและเพื่อนๆพี่ๆต้องไปแข่งที่โรงเรียนสตรีสิริเกศ จังหวัดศรีสะเกษ ผมตื่นเต้นกับชุดแข่งของผมมาก มันสวยมากเลยล่ะครับ ผมต้องนอนที่นั่นเกือบ1สัปดาห์ ผมได้เจอคู่แข่งที่เก่งกาจหลายคน แต่คนที่นั่นน่ารักและเป็นมิตรมาก ทุกๆวันที่ผมอยู่ที่นั่นพ่อและแม่จะคอยโทรถามว่าผมเป็นอย่างไรบ้างและทุกๆคืนที่ผมอยู่ที่นั่นแฟนสาวของผมจะโทรหาตลอด กำลังใจที่ดีของผมก็ได้จากพวกเขาเหล่านี้แหละครับ ความประทับอีกอย่างที่นั่นคือ ผมได้เจอกับคุณลุงคนหนึ่ง แกขายลูกชิ้นครับ แกเป็นคนใจดีมาก พวกผมจะไปอุดหนุนร้านคุณลุงทุกเย็น และคุณลุงแกจะเตรียมเครื่องดื่มมาให้ดื่มกันฟรีๆ เช่น น้ำเปล่า น้ำลำไย น้ำกระเจี๊ยบ บอกได้เลยว่ากินจนจุกครับ ต้องเดินกลับไปที่ห้องอย่างช้าๆ วิ่งไม่ได้ครับเพราะเดี๋ยวจะอ้วกแน่นอน
ผมรู้สึกได้เลยว่า ผมอยู่ที่นั่นแล้วน้ำหนักของผมขึ้นหลายกิโลเลยล่ะครับ ฮ่าๆๆ
ถึงแม้ผมจะไม่ได้ลงแข่งบาสสักนัดแต่ผมก็รู้สึกยินดีกับเพื่อนร่วมทีมสำหรับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 จากทั้งหมด 7 ทีม บรรยากาศที่นั่นและสนามแข่งที่อาคารวีสมหมาย มันเป็นอะไรที่วิเศษสุดๆสำหรับผมเลยครับและผมหวังว่าสักวันผมจะกลับไปหาคุณลุงคนนั้นอีกครั้ง หลังจากที่ผมกลับมาจากการแข่งขันครั้งนั้น ผมรู้สึกได้เลยว่าต้องพัฒนาฝีมือขึ้นไปอีก ตอนหลังเลิกเรียนผมซ้อมหนักมากกว่าเดิม ไม่ว่าจะเป็นการวิ่ง การยิงทำแต้ม และระบบแผนในการเล่น ผมซ้อมไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงต้นเดือน สิงหาคม พ.ศ. 2557 ช่วงนั้นมีการแข่งขันบาสเกตบอลของนักเรียน จัดขึ้นที่โรงเรียนยโสธรพิทยาคม จังหวัด ยโสธร ที่นั่นมีทีมที่ลงแข่งทั้งหมด 4 ทีม ผมก็ได้ลงแข่งเป็นครั้งแรก ผมตื่นเต้นมาก แต่ไม่รู้สึกถึงความกดดันเลย เพราะที่ซ้อมอยู่ที่โรงเรียนนั้นกดดันมากกว่า ซึ่งผมและเพื่อนร่วมทีมก็ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ สุดท้ายต้านทานทีมเต็งไม่ได้แพ้ไปในรอบชิงชนะเลิศ โรงเรียนเลิงนกทาได้รางวัลรองแชมป์มาครอง หลังจากที่กลับมาจากการแข่งขันบาสเกตบอล ผมก็ต้องมาเคลียร์งานต่างๆให้แล้วแล้วเสร็จเพราะเรียนไม่ทันเพื่อนและมันทำให้การเรียนของผมค่อนข้างต่ำลงผมจึงหยุดเส้นทางตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนเลิงนกทาไว้แค่นี้เพื่อทุ่มเทให้กับการเรียนมากกว่าเดิมอนาคตข้างหน้าจะได้สดใส

ถึงแม้ว่าช่วงเวลาของนักบาสโรงเรียนของผม จะจบลงและผ่านมาเกือบปีแล้ว ตอนนี้ผมอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 5 ผมก็ทุ่มเทให้กับการเรียนเพื่อที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ผมชื่นชอบ เช่นที่สารคามและขอนแก่น แต่ผมเองก็จะไม่ทิ้งกีฬาบาสเกตบอลที่ผมรักอย่างแน่นอน เพราะผมมีความสุขที่ได้เล่นมัน บาสเกตบอลทำให้ผมได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง ผมมีความสุขมากที่ผมได้เรียนที่โรงเรียนเลิงนกทาและผมก็รักโรงเรียนของผมมากเพราะโรงเรียนแห่งนี้ได้ทำให้ความฝันที่อยากเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของผมเป็นจริง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Sport is a magic pill, who many people know this well, there is a wide variety of sporting, but a type of sport that I love to play it. Sports, basketball, and basketball is the sport I love so much, this is a special day to play basketball until I want to represent our school basketball shooter I love birds make. ผมเริ่มรู้จักและเล่นกีฬาบาสเกตบอลตั้งแต่ตอนที่ผมอายุ 11 ขวบ ซึ่งตอนนั้นเพื่อนในห้องได้ชวนกันเล่นบาสเกตบอลทุกๆตอนพักเที่ยงและตอนเลิกเรียน ซึ่งตอนนั้นผมเองก็เล่นไม่เป็นเลยและไม่รู้กติกาเลยแม้แต่นิด แต่ผมก็มีเพื่อนที่ช่วยบอกช่วยสอนวิธีการเล่นและกติกาของกีฬาบาสเกตบอลให้ผมได้เข้าใจหลังจากนั้นมาผมก็เล่นบาสเกตบอลแทบจะทุกวัน วันเสาร์วันอาทิตย์ผมก็จะไปเล่นบาสเกตบอลที่โรงเรียนตอนประถมในช่วงเย็นๆและเวลาที่ผมอยู่โรงเรียนผมก็มักจะทุ่มลูกบาสเกตบอลจนเพื่อนผู้หญิงรำคาญผมมาก และในทุกๆตอนเย็น ผมและเพื่อนๆจะจัดทีมเพื่อเล่นบาสเกตบอลกันผมแทบไม่มีแรงจะวิ่งและโยนลูกบาสเลยเพราะตอนนั้นผมค่อนข้างตัวเล็กและผอมด้วย ผมเล่นหนักจนเป็นไข้ เพราะเล่นกลางแจ้ง และแดดก็แรงมาก เป็นคนผิวคล้ำอยู่แล้ว ยิ่งคล้ำไปอีกครับจนกระทั่งผมเข้าเรียนต่อในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1ที่โรงเรียนเลิงนกทาซึ่งโรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนมัธยมที่ดีที่สุดของอำเภอ(หรือเปล่า ฮ่าๆๆ) ผมได้เห็นรุ่นพี่ของผมที่เคยเรียนโรงเรียนเดียวกันตอนประถม เขาเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนเลิงนกทาผมชื่นชอบพี่เขามากๆเขามีทักษะที่ยอดเยี่ยมมากไม่ว่าจะเป็นการเลี้ยงการหลบหลีกและการทำแต้มระยะใกล้หรือไกล ความสามารถของพี่เขาเหมาะสมแล้วที่เป็นตัวแทนนักกีฬาของโรงเรียน ซึ่งนั่นทำให้ผมต้องการที่จะเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนให้ได้ ผมจึงศึกษาวิธีการเล่นของนักนาสเกตบอลNBAที่มีชื่อเสียง เพื่อนำคาแรคเตอร์ของพวกเขาเหล่านั้นมาประยุกต์ใช้กับตัวผม แต่ผมก็ไม่ทิ้งการเรียนครับ และผมเองก็รู้สึกตื่นเต้นมากสำหรับวันกีฬาสีของโรงเรียนผมได้แข่งบาสเกตบอลระดับชั้นมัธยมตอนต้นซึ่งตอนนั้นผมอยู่คณะสีเขียว บรรยากาศกองเชียร์และเสียงกลองมันดังกึกก้องในหัวผมจนไม่อาจลืมมันเลยและนั่นเป็นการจุดประกายความฝันของผมว่า ผมต้องเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนให้ได้ จนผมอายุ 15 ปี ตอนนั้นผมอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 4 ความฝันของผมได้เป็นจริง ผมได้เป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียน ซึ่งเพื่อนๆของผมเป็นคนชักชวนให้ไปแข่งขันบาสเกตบอลในนามของโรงเรียน ความรู้สึกของผมตอนที่ได้เป็นตัวแทนนักกีฬาโรงเรียน ผมรู้สึกดีใจมากๆและภูมิใจมากที่ผมสามารถทำมันได้ซึ่งแลกมาด้วยความอดทนในการซ้อม เพราะกลับจากโรงเรียน ผมจะลุกนั่งและดันพื้นวันละเป็นร้อยครั้งเพื่อที่จะให้ร่างกายแข็งแรงกว่าเดิมหลังจากที่ได้เป็นตัวแทนนักกีฬา ผมและเพื่อนๆพี่ๆนักบาสเกตบอลก็ได้ฝึกซ้อมกันอย่างหนักเพื่อที่จะสร้างชื่อเสียงและกับโรงเรียน โดยเริ่มซ้อมกันตั้งแต่ 17.30 – 20.00 นาฬิกา ทุกวัน ถึงจะเหนื่อยแต่ผมก็มีความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่ผมรัก และแล้ววันแข่งก็มาถึงวันนั้นคือวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 ผมและเพื่อนๆพี่ๆต้องไปแข่งที่โรงเรียนสตรีสิริเกศ จังหวัดศรีสะเกษ ผมตื่นเต้นกับชุดแข่งของผมมาก มันสวยมากเลยล่ะครับ ผมต้องนอนที่นั่นเกือบ1สัปดาห์ ผมได้เจอคู่แข่งที่เก่งกาจหลายคน แต่คนที่นั่นน่ารักและเป็นมิตรมาก ทุกๆวันที่ผมอยู่ที่นั่นพ่อและแม่จะคอยโทรถามว่าผมเป็นอย่างไรบ้างและทุกๆคืนที่ผมอยู่ที่นั่นแฟนสาวของผมจะโทรหาตลอด กำลังใจที่ดีของผมก็ได้จากพวกเขาเหล่านี้แหละครับ ความประทับอีกอย่างที่นั่นคือ ผมได้เจอกับคุณลุงคนหนึ่ง แกขายลูกชิ้นครับ แกเป็นคนใจดีมาก พวกผมจะไปอุดหนุนร้านคุณลุงทุกเย็น และคุณลุงแกจะเตรียมเครื่องดื่มมาให้ดื่มกันฟรีๆ เช่น น้ำเปล่า น้ำลำไย น้ำกระเจี๊ยบ บอกได้เลยว่ากินจนจุกครับ ต้องเดินกลับไปที่ห้องอย่างช้าๆ วิ่งไม่ได้ครับเพราะเดี๋ยวจะอ้วกแน่นอนI felt that I was there and my weight is up to several kV real lol. Lolถึงแม้ผมจะไม่ได้ลงแข่งบาสสักนัดแต่ผมก็รู้สึกยินดีกับเพื่อนร่วมทีมสำหรับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 จากทั้งหมด 7 ทีม บรรยากาศที่นั่นและสนามแข่งที่อาคารวีสมหมาย มันเป็นอะไรที่วิเศษสุดๆสำหรับผมเลยครับและผมหวังว่าสักวันผมจะกลับไปหาคุณลุงคนนั้นอีกครั้ง หลังจากที่ผมกลับมาจากการแข่งขันครั้งนั้น ผมรู้สึกได้เลยว่าต้องพัฒนาฝีมือขึ้นไปอีก ตอนหลังเลิกเรียนผมซ้อมหนักมากกว่าเดิม ไม่ว่าจะเป็นการวิ่ง การยิงทำแต้ม และระบบแผนในการเล่น ผมซ้อมไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงต้นเดือน สิงหาคม พ.ศ. 2557 ช่วงนั้นมีการแข่งขันบาสเกตบอลของนักเรียน จัดขึ้นที่โรงเรียนยโสธรพิทยาคม จังหวัด ยโสธร ที่นั่นมีทีมที่ลงแข่งทั้งหมด 4 ทีม ผมก็ได้ลงแข่งเป็นครั้งแรก ผมตื่นเต้นมาก แต่ไม่รู้สึกถึงความกดดันเลย เพราะที่ซ้อมอยู่ที่โรงเรียนนั้นกดดันมากกว่า ซึ่งผมและเพื่อนร่วมทีมก็ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ สุดท้ายต้านทานทีมเต็งไม่ได้แพ้ไปในรอบชิงชนะเลิศ โรงเรียนเลิงนกทาได้รางวัลรองแชมป์มาครอง หลังจากที่กลับมาจากการแข่งขันบาสเกตบอล ผมก็ต้องมาเคลียร์งานต่างๆให้แล้วแล้วเสร็จเพราะเรียนไม่ทันเพื่อนและมันทำให้การเรียนของผมค่อนข้างต่ำลงผมจึงหยุดเส้นทางตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนเลิงนกทาไว้แค่นี้เพื่อทุ่มเทให้กับการเรียนมากกว่าเดิมอนาคตข้างหน้าจะได้สดใส ถึงแม้ว่าช่วงเวลาของนักบาสโรงเรียนของผม จะจบลงและผ่านมาเกือบปีแล้ว ตอนนี้ผมอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 5 ผมก็ทุ่มเทให้กับการเรียนเพื่อที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ผมชื่นชอบ เช่นที่สารคามและขอนแก่น แต่ผมเองก็จะไม่ทิ้งกีฬาบาสเกตบอลที่ผมรักอย่างแน่นอน เพราะผมมีความสุขที่ได้เล่นมัน บาสเกตบอลทำให้ผมได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง ผมมีความสุขมากที่ผมได้เรียนที่โรงเรียนเลิงนกทาและผมก็รักโรงเรียนของผมมากเพราะโรงเรียนแห่งนี้ได้ทำให้ความฝันที่อยากเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของผมเป็นจริง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Sport medicine. Many people know that good sport that has a variety of types. But my favorite kind of sports to play it, the sport is basketball and basketball. That made me love this sport is very special.
.I started to know and play basketball when I was 11 years old. At that time, friends invited to play basketball every room at lunch, and after school. At the time I played not and don't know the rules at all.Saturday, Sunday I'm going to play basketball at school elementary school in the evening and when I อยู่โรงเรียน I often throw basketball until the girl friend annoyed me. And every evening.I play hard and have a fever. Because playing outdoors, and the sun is very strong, is dark. The dark to again until I went to secondary school students.Haha, I see my senior ever in the same school elementary school.The ability of him a proper sports agent of the school. Which is why I want to be the school's basketball athletes. I will study how to play basketball of NAS NBA famous.