จากที่พักผมไปเฝ้าลุ้นรอชมทะเลหมอกตั

จากที่พักผมไปเฝ้าลุ้นรอชมทะเลหมอกตั้งแต่เช้ามืดชนิดไก่ยังไม่ทันขัน โดยช่วงสุดท้ายของทางขึ้นยอดเขาต้องเดินเท้าขึ้นไปประมาณ 300 เมตร แต่ก็บ่ยั่น เพราะการจะชมของดีก็ต้องลุยต้องออกแรงกันกันหน่อย



ขณะที่การมาเฝ้ารอชมทะเลหมอกบนนี้ก็ต้องลุ้นกันหน่อย เพราะเราไม่สามารถคาดเดาธรรมชาติได้ วันไหนฝนฟ้าเป็นใจก็จะจัดส่งทะเลหมอกขาวโพลนมาลอยฟูฟ่อง ท่ามกลางหุบเขา แมกไม้ชนิดที่ดูแล้วงดงามปานภาพฝันในจินตนิยาย ส่วนถ้าวันไหนฝนฟ้าไม่เป็นใจก็จะได้ภาพของทิวทัศน์มุมกว้างบนยอดเขาเหล็กเป็นสิ่งย้อมใจกลับไปแทน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

I urged him to wait for elevators since the dawn mist barely bowl of chicken. By the end of the way up the hill to walk up to about 300 meters, but I'm alarmed because the audience's good to wade to exert a little while to wait mist on it to win it. Because we can not predict nature. Where rain as it would be shipping white mist floating fluff. Mountains Woody species that look gorgeous Pan dreams in fantasy fiction. The rain is not as if one day I would get a picture of the panoramic hilltop steel is to impel instead.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Suspension from me watch win roach Mada เลห Mok and early type chicken even. By the end of the mountain, walk up to approximately 300 meters, but it is often not see because will watch you can start to sweat.



.While the coming waiting for sea fog on this would win. Because we cannot predict the nature. What day is it will rain sea shipping white fog floats fluffy. Among the valley. The trees species look gorgeous thus imagine in speculative fiction.