นอกจากนี้ในวรรณคดีไตรภูมิพระร่วง(กรมศิลปากร:2504 :9) ได้กล่าวถึง “รูป” ของสัตว์ในนรกภูมิ จากความคิดว่ามนุษย์นั้นมี “รูป” จึงนำไปสู่ความคิดเรื่องการปรุงแต่ง รูป รส กลิ่น สี เสียงและสัมผัสทั้งตัวมนุษย์และสิ่งของเครื่องใช้รอบตัว รวมถึงอาหารด้วย การปรุงแต่งกลิ้น สี รส ในอาหารนั้นเริ่มขึ้นตั้งแต่ในสมัยสุโขทัย การปรุงอาหารนั้นส่วนหนึงอาจมาจากพิธีกรรมที่เกี่ยวกับศาสนาพุทธ พุทธศาสนิกชนนิยมทำบุญทำทานเนื่องจากเชื่อว่าการทำบุญจะส่งให้เกิดในภพภูมิที่ดี จากคตีการทำบุญดังกล่าว น่าจะเป็นความเชื่อที่มีอิทธิพลหล่อหลอมกระบวนการทำอาหารในสมัยสุโขทัย ให้ทำอาหารด้วยความสะอาด มีกลิ่มหอม มีสีสวย ฯลฯ ถว่าแก่พระภิกษุสงฆ์จะทำให้ได้บุญกุศลมาก ด้วยเชื่อว่าการทำบุญด้วยอาหารที่สวยและมีกลิ่นหอม รสชาติอร่อย จนอกจากจะได้รับบุญกุศลแก่ตนเองแล้ว ผู้ที่เป็นที่รักที่ยังมีชีวิตอยู่และผู้ที่ล่วงลับไปแล้วก็จะได้รับบุญกุศลอีกด้วย จากความเชื่อเช่นนี้ย่อมหล่อหลอมให้คนไทยรู้จักคิดค้นและประดิษฐ์อาหารที่มีรูป รส กลิ่น สี ที่สวยงาม อันเป็นที่มาของอาหารไทยในยุคปัจจุบัน