ที่สุดของสภาวะจิตที่ฟุ่มเฟือยคือความเห็นแก่ตัวยึดมั่นลำเอียง
จำเป็นต้องให้ทานขจัดความตระหนี่แล้วแบ่งปันบุญกุศลด้วยใจบริสุทธิ์
ที่สุดของความคิดที่ตกต่ำคือปล่อยให้กิเลสโหมกระหน่ำ
จำเป็นต้องรักษาศีลขจัดความประพฤติผิดแล้วรักษาความบริสุทธิ์ในนอก
ที่สุดของอารมณ์ที่ให้โทษคือการยึดติดในคำชื่นชมเยาะเย้ยยกย่องและว่าร้าย
จำเป็นต้องมีขันติขจัดความโกรธแล้วสลายบุญคุณความแค้นให้สิ้น
ที่สุดของการที่ไร้พลังคือการรอคอยอย่างท้อแท้หมดหวัง
จำเป็นต้องวิริยะขจัดความเกียจคร้านแล้วทุ่มเทกับภาระหน้าที่ที่ข้องขัด
ที่สุดของอวิชชาที่ร้ายแรงคือจิตที่รู้ตื่นถูกบดบัง
จำเป็นต้องมีปัญญาขจัดความลุ่มหลงแล้วทำลายความมืดมัวในจิตใจ
ที่สุดของความรู้สึกที่อ้างว้างคือการปฏิเสธความสามารถของตน
จำเป็นต้องตั้งปณิธานขจัดความลังเลแล้วเชื่อมั่นความสามารถของตน
ที่สุดของจุดบอดที่เดียวดายคือจิตใจไม่รู้จักสำนึกคุณ
จำเป็นต้องตอบแทนคุณเพื่อขจัดการลืมต้นกำเนิดแล้วต้องเอาใจใส่ด้วยปรองดองสันติ
พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง