เราทุกคนมีไอดอลค่ะ ไม่ว่าเขาคนนั้นจะเป็น 3มิติ หรือ 2มิติ ก็ตาม ดารา นักร้อง เพื่อน รุ่นพี่ ตัวการตูน ผู้คนที่มีความสามารถ หรือความคิดเห็นที่เราประทับใจ
เราก็มีไอดอลเหมือนกันค่ะ ไอดอลของเราก็คือ "แม่"
เราอยากโตขึ้นเป็นอย่างแม่เราค่ะ แม่เราเป็นคน เข้มแข็ง ใจกล้า ดุดัน สนุกสนาน เป็นที่รัก ใจดี หยิ่งในศักดิ์ศรี
คนเราเมื่อโตขึ้นความรับผิดชอบก็จะมากขึ้นไปด้วยทั้งที่บ้านและในสังคม
เราเป็นคนยึดติดค่อนข้างมากด้วย เรารับผิดชอบต่อหน้าที่ที่เราได้รับมอบหมายมาก แต่บางทีการรับผิดชอบมากไปก็เป็นโทษ เราเคยนั่งร้องไห้ฟูมฟายต่อสิ่งที่เราเรียกมันว่าหน้าที่ แม่เราบอกเราว่า "ถ้างานมันจะไม่เสร็จก็ปล่อยมันไป หัดปล่อยวาง เราทำเต็มที่แล้ว เราไม่ได้ทำงานคนเดียวสักหน่อย" แม่เราบอกเราเสมอว่าให้ยืนได้ด้วยตัวเอง เพราะแม่เราก็เป็นแบบนั้น
เราคิดว่าเรายืนได้ด้วยตัวเองแล้ว แต่เหตุการณ์ที่เราเจอมามันไม่ใช่ ถ้าเรายืนได้ด้วยตัวเอง ทำไมเราต้องมานั่งร้องไห้ฟูมฟายด้วยล่ะ ตัวเราทุกวันนี้เราก็ไม่เห็นต้องพึ่งใครเลยนิ ความสามารถก็มีพอ การเรียนก็ใช้ได้ กีฬาก็เล่นเป็น แต่เรายึดติดมากเกินไป มันเลยมาเป็นจุดอ่อนที่ทำให้คนหลายๆคนที่ด้อยกว่าเรามาโจมตีเราได้
เราอยากเป็นคนที่เข้มแข็ง คนที่แข็งแกร่ง เพราะชื่อที่แม่เราให้เรามา มันมีความหมายว่า ต้องชนะเท่านั้น
คนที่ไม่เห็นค่าเรา คนที่ไม่ไว้หน้าเรา เราก็ควรจะมองข้ามเขาคนนั้นไปซะ เราอยากเป็นแบบนั้นคนที่หยิ่งในศักดิ์ศรี
เพราะอนาคตข้างหน้าเราเองจะลำบากถ้าเรายังเป็นแบบนี้อยู่ ต่อให้เราเก่งแค่ไหนถ้าเรายังมองข้ามคนเหล่านั้นไม่ได้เราก็ไม่มีวันเจริญ
หลายคนที่เรารู้จักในชีวิต คิดว่ามันผิดหรือไม่ชอบที่เราถูกสอนมาแบบนี้ เราถูกสอนมาให้หยิ่งในศักดิ์ศรี ถ้าเราถูกอย่าไปยอม ยืนได้ด้วยตัวเอง ถึงแม้ว่าตอนนั้นเราจะไม่เหลือใคร
เราเก็บอารมณ์ไม่เนียนเท่าไหร่ ต้องให้เราเนียนเขาก็ยังคิดว่าเราต้องการแสดงออกมา เราเลยเลือกที่จะแสดงออกมาเลยดีกว่า
บางทีเรายังแอบคิดเลยว่าความคิดเราเป็นผู้ใหญ่เกินตัวไปไหม เรื่องความรับผิดชอบ
แต่ไม่ว่าจะยังไงแม่เราบอกเราว่า "อย่าให้ใครหรืออะไรมาทำให้เราเสียความเป็นตัวของตัวเองไปได้"
เรารักแม่เราที่สุดเลย แม่คือไอดอลของเรา
อาจจะผิดบอร์ดไปสักหน่อย ก็ขอโทษด้วยล่ะกันนะค่ะ