ความฟุ่มเฟื่อยของฉันคือ ซื้อเสื้อผ้

ความฟุ่มเฟื่อยของฉันคือ ซื้อเสื้อผ้า ซื้อกระเป๋า แต่พอฉันได้มาช่วยแม่ทำงานและแม่ก็ให้เงินค่าจ้างวัน60บาท 100บาทต่อวัน ฉันก็เก็บมาเรื่อยและจำนวนเงินของฉันก็มีมากขึ้น มันทำให้ฉันไม่กล้าเอาเงินไปซื้อของอะไรเลย เพราะกว่าฉันจะเก็บเงินได้มันต้องเหนื่อยมากขนาดไหน ฉันนึกถึงคำของพระราชาของฉันได้ว่า ถ้าเราอยู่อย่างพอเพียง ไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟื่อยชีวิตก็เราจะมีเเต่ความพอดี ฉันจึงตั้งใจจะทำตาม

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Fum is my ability fuea buy clothes, bags, but I have come to help the mother and the mother, then pay 60 baht a day. 100 baht per day, I was sort of celestial and my amount is more. It makes me not dare remove money to buy of anything, because I will keep money it must be tired. I'm reminded of the words of the King of I that if we are sufficiently. Don't spend it we'll have fum fuea yachiwit, but fit. I intend to follow it.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The verbosity of my clothes bag, but I have to help my mother went to work and pay 60 baht to 100 baht per day, the day I picked up my money and the number is growing. It makes me not take the money to buy anything. Because I keep the money it grueling life. I'm reminded of the words of the king. If we are sufficiently Do not spend verbosity life but we will have a fit. I intend to follow

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The luxury is to buy clothes to buy my bag. But when I come to help her work and her mother to pay the 60 per day 100. I kept coming and the number of my money, it is more. It's that I dare not take money to buy anything. Because I keep it must be very tired? I remembered my king, that, if we is adequate. Don't spend a luxury life, we will only fit, so I intend to follow.