เพียงแค่คุณเป็นพ่อที่ใจดีของฉัน " เ

เพียงแค่คุณเป็นพ่อที่ใจดีของฉัน " เธอตอบว่า "ฉันจะดีใจถ้าคุณจะนำดอกกุหลาบมาให้ฉัน เพราะเราไม่มีมันในสวนของเรา " ตอนนี้บิวตี้ไม่ได้ อยากได้ดอกกุหลาบจริง ๆ หรือสิ่งอื่น แต่เธอบอกแค่เพียงกลัวว่าเธออาจจะไม่กล้าหันหน้าเข้าหาพี่สาวของเธอ. มิฉะนั้นพวกเขาจะกล่าวว่าเธอต้องการให้พ่อยกย่องเธอสำหรับความปรารถนาบางสิ่ง พ่อค้าจึงลาพวกเขาและกำหนดเส้นทางในการเดินทางของเขา; แต่เมื่อเขาได้ไปถึงเรือบางคนต้องไปที่ศาลกับเขาเกี่ยวกับการขนส่งสินค้าและหลังจากที่ได้ข้อตกลงของปัญหาเขาก็กลับไปที่กระท่อมของเขาในสภาพเสื่อมโทรมในขณะที่เขาได้ทิ้งมัน เมื่อเขาเดินทางมาได้สามสิบไมล์ก่อนจะถึงบ้านของเขาและได้คิดถึงความสุขของการพบหน้าลูก ๆ ของเขาอีกครั้ง เขาสูญเสียทางของเขาในท่ามกลางป่าทึบ หิมะและฝนตกหนักมากและนอกจากนั้นลมที่อยู่ในระดับรุนแรงได้พัดเขาสองครั้งทำให้เขาตกจากหลังม้า กลางคืนใกล้เข้ามาและเขากลัวว่าเขาจะตายจากความหิวและความหนาวเย็นหรือถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ โดยหมาป่าที่เขาได้ยินเสียงร้องโหยหวนเวียนอยู่รอบเขาทั้งหมด ในที่สุด ตาของเขาก็อมองเห็นถนนที่ยาวและเห็นแสงไฟอยู่ที่ปลายทาง เขาได้เดินตามทางไปยังแสงไฟและพบว่ามันมาจากพระราชวังที่สวยงาม, หน้าต่างของกทุกห้องเห็นได้ชัดด้วยแสง มันมีประตูใหญ่เปิดกว้างและพ่อค้าได้ผ่านเข้าไป มีคอกม้าซึ่งม้าของเขาน่าสงสารด้วยความหิวโหยพอเข้าไปก็พบอาหารที่ดีเช่นข้าวโอ๊ตและฟาง เจ้านายของมันแล้วเขาผูกมันไว้และเดินไปห้องโถงทางเข้า แต่ก็ยังไม่เห็นสิ่งมีชีวิตใดๆ เขาเดินไปยังห้องรับประทานอาหารและห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ซึ่งเขาพบว่ามีการก่อไฟและโต๊ะที่ปกคลุมไปด้วยอาหารที่ดีมากแต่มีเพียงหนึ่งจานที่มีมีดและส้อม ในสภาพที่หิมะและฝนตกทำให้ตัวเขาเปียก เขาได้เดินไปผิงไฟเพื่อทำให้ตัวเองแห้ง "เขาหวังว่า" เจ้าของบ้านหรือคนรับใช้ของเขาจะยกโทษให้เขา สำหรับการเสียมารยาทของเขา." เขารออยู่สักพักก็ยังไม่มีใครมา จนพ่อค้าคล้ายจะเป็นลมเพราะต้องการอาหาร เขาช่วยตัวเองโดยกินไก่และจิบไวน์ในแก้วเล็กน้อย แต่ยังคงสั่นตลอดเวลาด้วยความกลัว เขานั่งจนนาฬิกาดังที่เลขสิบสองเขารวบรวมความกล้าหาญและเปิดประตูสุดท้ายของห้องโถงและเดินผ่านมันเข้าไปในห้องที่ยอดเยี่ยมมาก ซึ่งในนั้นมีเตียงที่ดี; และในขณะที่เขารู้สึกเหนื่อยล้ามากเขาปิดประตู, ถอดเสื้อผ้าของเขาและได้ลงไปนอนที่เตียง
มันเป็นเวลา 10:00 น. ในตอนเช้าก่อนที่เขาจะตื่นขึ้นมาด้วยความประหลาดใจที่เห็นเสื้อผ้าชุดใหม่ที่ดูสง่างามวางไว้พร้อมสำหรับเขาแทนของๆเขาเองซึ่งถูกฉีกขาดและเหม็นเน่า "เพื่อให้แน่ใจ" เขากล่าวกับตัวเองว่า "สถานที่แห่งนี้เป็นของนางฟ้าที่ดีที่ได้สงสารในความโชคร้ายของฉัน." เขามองออกไปนอกหน้าต่างและแทนที่จะต้นไม้ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะที่ทำให้เขาสูญเสียเส้นทางในคืนก่อนหน้านี้ เขาเห็นสวน มีเสน่ห์อย่างยิ่งที่ปกคลุมไปด้วยดอกไม้หลายชนิด เขากลับไปที่ห้องโถงและต้องประหลาดใจเมื่อเขาพบว่าที่โต๊ะมีอาหารเช้าเตรียมพร้อมไว้ "นางฟ้าที่ดีของฉัน"พ่อค้ากล่าวดัง ๆ จากนั้นเขาก็รับประทานอาหารเช้าแสนอร่อย เขาหยิบหมวกของเขาและเดินไปยังคอกม้าเพื่อเยี่ยมชม; แต่ในขณะที่เขาเดินผ่านสวนซึ่งเต็มไปด้วยดอกกุหลาบให้เขาคิดว่าสิ่งที่เขาได้ถามบิวตี้ว่าจะนำกลับไปให้เธอและเขาได้ช่อดอกกุหลาบเพื่อที่จะได้นำกลับบ้าน ในขณะเดียวกันเขาได้ยินเสียงที่ดังและได้เห็นสัตว์ร้ายที่กำลังเข้ามาหาเขา มันมองเขาอย่างน่ากลัวและเขาพร้อมที่จะเป็นลมด้วยความกลัว "คนเนรคุณ" สัตว์ร้ายกล่าวด้วยเสียงที่น่ากลัว "ฉันได้ช่วยชีวิตของคุณโดยยอมให้คุณเข้าไปในพระราชวังของฉันและในทางกลับกันคุณขโมยกุหลาบของฉันซึ่งฉันให้ความสำคัญมากขึ้นกว่าทุกสิ่งที่ฉันมี แต่คุณจะต้องชดใช้ความผิดของคุณด้วยชีวิต "

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Just the kind of father I am, "she replied," I would be glad if you put a rose to me. Because we do not have it in our garden, "Beauty is not now. I have a rose or something else, but she really just afraid that she might not be facing her sister. Otherwise, they said, she wanted to honor her father's desire for something. Traders took his leave of them and routed on his journey; But when he got to the boat, some people have to go to court with him on the transport of goods and the terms of the problem, he went back to his cabin on condition deteriorated as he had left it. When he traveled thirty miles before reaching his house, and I have found the joy of his children again. He lost his way in the jungle. Snow and rain and wind, in addition to the severe blows him twice, causing him to fall from horseback. Night is coming, and he feared that he would die of hunger and cold, or being torn apart by wolves, he heard howling round his all in his eyes, it's a long road and. saw the light at the end He went on the way to the light and found that it came from a beautiful palace, the windows of every room, apparently with light. It has a large door open and merchants have gone through. There are horse stables which his poor by starvation was enough to find good food like oats and hay. Boss of it, then he tied it and went to the entrance hall. But I have yet to see any creature. He went to the dining room and a large living room, where he found that there was a fire and a table covered with food is great, but there is only one plate with a knife and fork. In the snow and rain makes them wet. He went to the fire to keep themselves dry, "he hopes" the landlord or his servant to forgive him. For his bad manners. "He waited a few minutes, no one came. Traders like to faint because I like food. He helped himself by eating chicken and sipping wine in a glass. But still shaking with fear all the time. He sat until the alarm sounds at number twelve, he gathered courage and open the door of the hall and passed it into the great room. The beds are great; And while he felt very tired, he closed the door, took off his clothes and got into bed
, it was 10:00. In the morning before he woke up with surprise at seeing clothes. the new elegant look put together for him instead of his own, which was torn and rotten. "To be sure," he said to himself. "This place is the good fairy who has pity on the misfortunes of me." He looked out the window and instead of trees covered with snow that caused him to lose track of the previous night, he saw a garden. particularly attractive is covered with flowers of various kinds. He returned to the hallway and was surprised to find that the tables have breakfast ready. "Well, my angel," said the merchant, then he ate a hearty breakfast. He took his hat and went to the stables to visit; But as he walked through the garden filled with roses, he thought that what he was asked to bring beauty back to her, and he had a bouquet of roses to be brought home. At the same time, he heard a noise and saw a beast coming to him. It was horrendous and he looked ready to faint with fear, "The Seeker" by a horrible beast said. "I saved your life by letting you into my palace, and in return you steal my roses, which I value more than all that I have. But you have to pay your fault with life. "

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Only you are my good fathers, "she said," I'll be glad if you will bring a rose to me. Because we have it in our garden. "Now beauty does not want the real rose, or anything else, but she just afraid that you may not dare facing, her sister. Otherwise, they will say you want I praised you for desire something. The merchant took them, and the route of his journey;? But when he reached the boat people to go to court with him about the transportation of goods and ได้ข้อตกลง problems after he went back to his cabin down while he got rid of it. When he traveled to thirty miles before his house and thought of the pleasure of seeing his children again. He lost his way in the jungle. Snow and very heavy rain and the wind is in severe blow him twice he fell from his horse. The night is near, and he was afraid that he would die of hunger and cold or torn apart by the wolf that he heard screams circulation around him. Finally, his eyes can see the road is long and see the light at the destination. He walked along the path to the light and found that it came from the beautiful palaces,. The windows of every room, apparently by light. It has a big door open and merchants have to pass. There are stalls, which his horse with poor hungry enough to find good food, such as oatmeal and straw. Its master and he tied it up and walk to the entrance hallway. But I still didn't see any living creature. He walked to the dining room and a large living room, which he found fire and table covered with really good food but only one plate with a knife and fork. Under the condition of snow and rain make them wet. He was walking by the fire to dry. "He hoped" the landlord himself or his servant to forgive him. For his bad manners. " He is waiting for a while, still no one came. Until merchant faint because they need food. They helped themselves by eating the chicken and wine in the glass slightly, but still.