ผมกำลังเดินออกจากบ้าน เพื่อจะเอาขยะ

ผมกำลังเดินออกจากบ้าน เพื่อจะเอาขยะไปทิ้ง..ขยะกองโตล้นออกจากถังขยะใบเขื่อง กองรวมกันอยู่ที่พื้น ราวกับไม่มีใครมาเก็บไปเป็นอาทิตย์ ผมวางถุงขยะที่ผมอุ้มไว้ลง ก่อนที่จะเหลือบไปสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติของขยะกองโตที่อยู่เบื้องหน้า ขยะที่กองอยู่นั้นดูๆไปแล้วเหมือนไม่ใช่ขยะ แต่เหมือนเศษกระดาษจำนวนมากมายหลายแผ่น ที่ถูกขยำเป็นก้อนๆทิ้งรวมกันไว้อย่างไม่ไยดีมากกว่า เพ่งดูให้ดีจึงพึ่งเห็น ขยะทุกชิ้นทั้งที่อยู่ในถังและอยู่บนพื้น ล้วนแล้วแต่เป็นเศษกระดาษที่ถูกขยำเป็นก้อนกลมๆทิ้งไว้ทั้งสิ้น ผมหยิบก้อนกระดาษที่ยับยู่ยี่ก้อนหนึ่งขึ้นมาคลี่ออก..
‘ผมอยากเป็นนักดนตรี’ ข้อความสั้นๆ ที่ปรากฎอยู่ในเศษกระดาษใบนั้น เขียนขึ้นด้วยลายมือหวัดๆ ไม่สวย แต่ดูตั้งใจ ด้วยความสงสัยปนประหลาดใจ ผมหยิบก้อนกระดาษขึ้นมาอีกสองสามก้อนและคลี่ออกอ่าน..
‘หนูอยากเป็นนักบินอวกาศ อยากเห็นโลกทั้งใบว่าใหญ่แค่ไหน’
‘ผมอยากเก่งให้ได้เหมือน Albert Einstein’
‘ผมอยากเป็นนายก จะได้พัฒนาประเทศไทยให้น่าอยู่ขึ้นกว่านี้’
‘ผมอยากขึ้นไปเหยียบยอดเขาเอเวอเรสต์สักครั้งในชีวิต’ …
ระหว่างที่ผมกำลังงุนงงกับข้อความในเศษขยะเหล่านั้น ลุงคนหนึ่งกวาดเศษขยะกองใหญ่เข้ามาสมทบ ทำให้กองกระดาษที่พูนอยู่แล้ว พูนมากไปกว่าเดิม ที่สำคัญกองขยะที่ลุงกวาดเข้ามาเพิ่มนั้น ล้วนเป็นก้อนกระดาษกลมๆที่ถูกขยำทิ้งไว้แบบเดียวกันทั้งสิ้น ผมมองลุงอยู่สักพัก ดูเผินๆอายุน่าจะไม่ต่ำกว่า 50 แต่ยังดูแข็งแรง แววตามุ่งมั่น มีความตั้งใจในงานที่กำลังทำอยู่ ผมลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะถามขึ้น
“ลุงครับ.. เศษกระดาษพวกนี้นี่มันอะไรกัน?”
“ความฝัน หน่ะ” ลุงตอบไปกวาดไป เสียงราบเรียบราวกับไม่แปลกใจในคำตอบของตัวเองเลย
“หืม? อะไรนะลุง?” ผมถามต่อ เพราะยังไม่เข้าใจในคำตอบที่ได้รับจากลุง
“‘ความฝัน’ ไงพ่อหนุ่ม ไม่รู้จักเรอะ? หรือว่าเอ็งเป็นคนไม่มีฝัน?”
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับลุง คือแล้ว.. ทำไมมันกลายมาเป็นขยะได้หละครับ?”
“ไปอยู่ไหนมาพ่อหนุ่ม นี่เอ็งไม่เคยสังเกตเลยเรอะ สมัยนี้คนมักง่ายจะตายไป..”
“ละนี่ลุงไปกวาดมาจากไหนครับเนี่ย เยอะขนาดนี้..?
“ก็ตามถนนนั่นหละ หล่นเป็นเศษขยะอยู่ถมเถไป ไม่เชื่อเอ็งดูสินั่น” ลุงพูดพร้อมกับชี้ไปบนถนนใหญ่
ผมมองตามมือของลุงไป ก็ยังไม่เห็นอะไร จนกระทั่งสังเกตดีๆ ก้อนกระดาษเล็กๆจำนวนมากกองกระจายอยู่ตามถนน ถ้ามองผ่านๆก็คงไม่เห็น ระหว่างที่ลุงกำลังก้มหน้าก้มตาจัดกอง ‘ขยะความฝัน’ ให้เป็นที่เป็นทาง เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งเดินผ่านหน้าเราไป พร้อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋ากางเกง ระหว่างนั้นเศษกระดาษลักษณะเดียวกันหลุดติดมือเด็กหนุ่มคนนั้นหล่นลงบนพื้นตรงหน้าผม
“เอ่อ น้องครับ! น้องทำกระดาษ.. เอ้ย ความฝัน หล่นหนะ! น้องครับ.. น้องลืมความฝันน่ะ!”
ผมตะโกนตามหลังเด็กหนุ่มคนนั้นไป เขาหันมามองผมเหมือนไม่ได้ยิน แล้วเดินจากไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นหันกลับมาที่ลุง เห็นลุงกำลังกวาด ความฝัน ชิ้นนั้นเข้ามารวมในกองความฝันที่เหลือ..
“เห้ย ลุง! ลุงทำอะไรเนี่ย น้องเค้าทำหล่น ไม่ได้ตั้งใจทิ้งซะหน่อย”
“ไอหนุ่ม.. ไอเนี่ยเค้าเรียกว่า ‘ฝันกลางวัน’” ลุงตอบเนิบๆพร้อมกับยิ้มให้ผม
“จะฝันอะไรก็ช่างเถอะลุง! แต่น้องเค้าไม่ได้ทิ้งซะหน่อย ลุงจะเก็บไปทิ้งได้ไงหละ”
“ไอหนุ่ม ความฝันที่เอ็งเห็นกองๆอยู่เนี่ย มีทั้งที่คนเค้าจงใจทิ้ง และที่คนเค้าเผลอทำหล่น ไม่ว่าจะแบบไหน มันก็ยากที่เจ้าตัวจะเอากลับคืนไปทั้งนั้น ไม่ว่าเอ็งจะพยายามยัดเยียดแค่ไหนก็ตาม.. ไอความฝันที่จงใจทิ้งหนะ ส่วนใหญ่ก็เพราะว่าท้อล้มเลิกไปซะก่อน ส่วนไอที่เผลอทำหล่นหนะ เค้าเรียก ฝันกลางวัน เป็นพวกความฝันที่ฝันแล้วแต่ไม่ตั้งใจ ไม่ยอมเริ่มลงมือทำซะที นานๆเข้ามันก็ร่วงหล่นหายไปเพราะเจ้าตัวไม่ได้มาใส่ใจ..”
ยังไม่ทันสิ้นเสียงลุง.. ชายอีกคนหนึ่งน่าจะยังหนุ่มกว่าลุงมาก แต่งตัวมอซอ วิ่งปรี่เข้ามาหาเราสองคน ชนกองขยะล้มกระจายระเนระนาด เล่นเอาผมกับลุงเซไปคนละทิศละทาง ชายคนนั้นก้มลงคุ้ยกองความฝันอย่างทุลักทุเล..
“เห้ย! ไปไกลๆนะ ไอหัวขโมย!!” ลุงตะโกนไล่หลังจากพยุงตัวได้
ชายคนนั้นหันมามองผมกับลุง แล้วรีบโกยกองความฝันขึ้นมาไว้เต็มอ้อมแขน วิ่งหนีไปอย่างร้อนรน.. ผมตกใจทำอะไรไม่ถูก
“เป็นอะไรมั้ยพ่อหนุ่ม?” ลุงหันมาถามด้วยความเป็นห่วง
“เอ่อ ไม่เป็นไรครับ .. นั่นอะไรกันหนะลุง?”
“พวกขโมยฝัน.. ไอพวกนี้น่าสงสาร ไม่มีฝันเป็นของตัวเอง ต้องอาศัยความฝันที่คนอื่นเค้าทิ้งๆขว้างๆ แต่ก็ยังดี อย่างน้อยมันก็ยังเห็นความสำคัญ ไม่เหมือนไอพวกที่ตั้งใจทิ้ง ไม่รู้เป็นอะไรกันไปหมด ทิ้งกันอยู่นั่น..”
“นี่ถ้าเป็นสมัยลุงหนุ่มๆนะ ไม่มีหรอกแบบนี้ คนสมัยก่อนลำบาก จะใช้ชีวิตให้คุ้มค่าก็ต้องอดทน มุ่งมั่น เชื่อมั่นไล่ตามความฝัน ไม่มีมาทิ้งๆขว้างๆแบบนี้หรอก”
ลุงบ่นยาวพร้อมกับกวาดขยะความฝันที่กระจัดกระจายจากเหตุการณ์เมื่อครู่กลับมากองรวมกันให้เป็นระเบียบ
“น่าเสียดายนะลุง..” ลุงหยุดกวาดหันมามองหน้าผม
“เสียดายความฝัน.. ของคนที่ทำมันหล่นหายระหว่างทาง”
จบประโยคผม ลุงยิ้มมุมปากนิดหนึ่งก่อนจะพูดขึ้น
“เอ้า อย่ามัวแต่เพ้อเจ้อ ไอหนุ่ม ถุงขยะที่เอ็งเอามาหนะ หยิบมาไว้นี่ซิ เดี๋ยวลุงจัดการต่อเอง”
“ไม่เป็นไรครับลุง เดี๋ยวผมค่อยเอาออกมาทิ้งใหม่ดีกว่า ผมลืมไปหนะว่ามีบางอย่างยังเก็บไว้ใช้ได้อยู่” ผมเอื้อมหยิบถุงขยะที่กองไว้ตอนแรกขึ้นมาอุ้มไว้
“โชคดีนะครับลุง”
ผมพูดทิ้งท้ายพร้อมกับแบกถุงขยะของผมกลับขึ้นมาบนบ้าน ผมวางถุงขยะลงบนโต๊ะ พร้อมกับนั่งทบทวนบทสนทนาที่พึ่งผ่านไปเมื่อครู่ เปิดถุงขยะออก หยิบเศษกระดาษยับๆย่นๆที่เคยขยำไว้ออกมา คลี่ออก แปะไว้บนหน้าโต๊ะทำงาน..

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

I was walking out of the House to remove the garbage disposal garbage pile grow big Momma goes from trash the puffed up. The surface pile. as no one came away as the Sun. I put down my bag to absorb. Before glimpse to notice unusual waste pile at the front of the garbage that is not junk, like du, but like many of the multiple-sheet paper scrap that was a combination of mass disposal of khayam, nonchalant, rather than simply show, and therefore depend on all addresses to see trash in the tank and on the ground, but the paper was left to complete a konklom khayam. I grab the one that crumpled yuyi konkradat rolls up and wipe out a. ..' I want to be a musician, ' short messages that are displayed in the order paper written in handwriting, but see no intention wat with a suspicion that they surprised. I grab a few rolls, konkradat up and wipe out the read ...' The rat wanted to be a spaceman. Would like to see the entire world how big? '' I want to be like Albert Einstein '' I want to be President of the country, Thailand will have developed better than this. '' I want to go up on the mountain Everest again in my life ' ...While I was dazed with the message in the trash them. It's one big pile of debris swept into a charity. Make a pile of paper that already has a lot more important than a lot of garbage that washed into lungkwat add konkradat klom were left the same khayam. I looked while Uncle is. See the age of the surface is not less than 50, but they also show a strong commitment to the twinkling eyes. There is a willingness in the work. I hesitate just before they are asked."Yes, uncle ... Scrap paper they here it.?. ""Na dreams." Uncle replied to sweep Smooth sound, as it is not surprised at the answers yourself!"What!?" and uncle huem? "I asked, because I still do not understand the answers received from Uncle."' Dream ' fellow young parents don't know roe?" or "How is a person who does not have a dream eng?""It's not the dude is. .. Why do it become garbage grab? "."To be young, and his father has no past roe eng here. This person is usually easy to die to ..""Each of these pathways to Uncle? lol it was this Union ..?"It's based on the street are more than enough to drop a grab debris to not believe eng see there." Uncle spoke with pointed to on the main road.I look upon your uncle, has not seen anything until you notice a great many small scattered forces along konkradat road. If they do not see the previous view. While Uncle got in front of a pile of garbage down the eyes held a ' dream ' to a formal. A teenager walked over in front of us, along with a handful of phones out of Pocket. Between them the same style paper dropped next to the young man to hand on the floor in front of me."UM, My sister! My sister made the paper. .. E-dreams drop na yoi! Yes, my sister ... Forget the dreams were my sister! "I shout to the young man. I like the rear he can't hear and walk away like nothing happened. I do not understand what is happening to turn back to Uncle. See Uncle being swept into the dream in a dream the rest. .."Hoei Uncle! What Union brother Uncle bask drop Accidentally dropping it. ""I ... I look young so called ' layout ' day dream." Uncle, I answered with a smile, noep"What is of course but they did not outline, my sister's left lung to keep it a bit to grab.""I saw a young man dreams eng kong is Union with both the people and the people are deliberately left layout Layout drop down, whether accidentally which made it difficult for the owner to remove the back to both the eng is trying to crowd however as. .. I dream that deliberately left na Mostly because I love a peach before. Best cough drop called dream layout na inadvertently made lunch as their dream, but dreams do not intend. Not quite the start to For it was lost because of the fallen is not .."attention.Not the end of the sound, uncle ... A man of another young than the extreme makeover Uncle lacking style, running to dash into me. Bump dump explosion death match play took me failing to se people's directions way. The man fell down to rummage heap either dreams difficult manner. .."Go over there! I hoei robbers!!" Uncle yelling, chasing after the buoyancy.The man turned to look at me with Uncle and hurry to sweep up the Dream Fund full of fervid oratory run away to arms ... I thought what was not."What's a young father, right?" Uncle turned to questions with a loop"UM, Yes, that it doesn't matter what na Uncle?""They steal the dreams ... I pity them There are no dreams. Want to live the dream that others are still good thing khwang layout, at least it's not like I can also see the importance they intend to leave. I don't know what's left over is that .."."This is the era of men Uncle! Of course, this does not exist. "People seemed to be living, money, patience is committed. Confidence pursue dreams. This is not a thing I have "khwang.It's long, with a sweeping waste complaint abandoned a while back scattered from the event when Navy combined, is a mess."Unfortunately, uncle .." Uncle yutkwat HES turned to look in front of me."Except for the dream ... of the people it lost the way".The end of the sentence I Uncle smiled the corner of mouth before speaking."I do not not clear but Ouch!, a young garbage bag eng to drivel it now. withstanding this handful of na's renewal.""Hey, I'm not a little problem?, remove, dispose of the new better. I forgot to say something to the na them. " I grab the bag with rubbish pile up, mop up first."Uncle Billy."I say leave the end with carrying a garbage bag on my back on the House. I lay down on the table with a garbage bag sitting to review the conversation to a reliance on past open garbage bag out. Grab the paper ever yon khayam yap is out to wipe out the post on the desk ...

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

I was walking out of the house to take out the garbage.A pile of trash overflow out of the trash can, big pile on the floor, as if no one took a week. I put the garbage bag that I hold him down. Before glance notice abnormalities of piles of trash in front of you.But like many many paper sheet. Being crumpled pieces as they left together. Look carefully, so I just saw all the pieces that waste both in the tank and on the ground.I picked up a paper wrinkled cubes cubes roll out..
'I want to be a musician' short messages, which appear on a piece of paper cards, written with drafts. Not pretty, but a look of determination with suspicion and surprised. I picked up a few cubes paper rolls and roll out read...
.'I want to be an astronaut. I want to see the world that how big a '
' I want to sharpen like Albert Einstein '
' I wanna be. To develop country to live better. '
' I want to step on Mount Everest สักครั้งใน life. '...
.