Tales of the ASEAN. Laos.The story of Phu Nang, Phu ThaoOnce upon a time The one giant named eat na live in large house near the mountain. Mrs. ate also is.The girl does not have a single dominant husband is single every morning Mrs. eat will walk along the forest. Will come back home when it's time to find food. She watched water flowing along the niches, stone and grass. Often she will sit beneath a sprawling Banyan trees are gone.The wide, comfy and peaceful.She ate to most life, NA is in the wild like that. Make Mrs. familiar with wildlife. Sometimes theSee Mrs. sitting with many birds. Those birds will sing for her, listen to her, and sometimes it will go up.On the neck, wild elephants.One morning, Mrs. eats has seen a young man is walking into the jungle. The young man then a gorgeous shape.Rail with Indra (Laos like the handsome man that, in comparison with the magnificent tapas. In the original, is described as the gods.A beauty). The young gun. Mrs. long, then dream eats na to have one husband. She felt flatteredNo waiting for everyone to mind Lae saw this young beauty.While she ate the sweet dreams, na are contemplating. She is the gift shop that she is made possible giant shape face.Hate when it saw the young man wouldn't love indeed. Do not falsify evidences the gorgeous body, nonethelessFirst, it is better she conjured a magical girl transform from a giant beauty. Seductive female would be difficult.Comparable When converting. Mrs. eat it out, walked towards the young man then asked whether."Into the wild, or where to go.""I am hunting." The young man answered the following questions that "she is here alone, or""Je I live alone with the birds. "The charms of Mrs. young men began making Nazi eater will love. He came near, then persuaded to talk aboutWhenever you see a girl not to disgust, it persuaded to sit in the courtyard grass near streams, the young man told her his name,Note that his name is thasen, then the output tell stories, listen to her. Mrs. eat na ask boys to stay with her long journey, thasen output, it agreed to. Thaseno output is always with her eating well happy, forget.Mothers who are in absolute poverty home.One day, Mrs. eat na told her secrets, thasen output with trust. "Brother I forgot to tell that brother inThis chest contains unknown ripe lime is unknown, there are many effective as lemon wilt Magic inherited from time ya Granny's time.I once and for all, these are the very lime. My brother used to go to parks? "," never. " The young man answered. "Where is it?", "Oh, that" eat "away from the Nazi, this isn't the eighty lines. But I don't think request go! It has a.Very dangerous, "Although he was not thasen output continues to think about.One day, when she is not eating. Thasen output, it is now that it is not eaten, Mrs. Park, where Mrs. eat na banned. In the garden, then push the human bones found were thasen piles in the nearly full. Guess any story-imagine thasen output Mrs. eat naCertainly not an ordinary human being. He was born of fear comes up so ran back into the room, open the chest grab.Lemon magic comes out. He did not hesitate to waste time to rush off from forest to immediately.After the output to thasen shortly. To see her lime storage facilty. Enough thought, knowing that the lemon lost knowledge.Instantly that the output thasen know the secret and escaped, and then. She is pursued by a giant thasen to output.With the giant. Mrs. eat it the only Nazi property after seeing the output very quickly thasen with chocolate. Mrs. eat na cried, BuddhismSanahe stopped speaking before, but thasen refused to listen to the sound output. When I saw Mrs. eat na closer Thasen output, it elicit a lemon in yamOne of the results released, then throw in front of Mrs. eat na suddenly are giant piles of fire progression intercepted Mrs. eat na rakhein. ได้ยินแต่เสียงนางกินนาร้องเรียกแต่มองไม่เห็นตัว เพราะเปลวไฟลุกโพลงพุทเสนไม่รอช้าขณะที่ไฟกําลังลุกโชติช่วงอยู่นั้น เขาก็วิ่งหนีต่อไป แต่หนีไปไม่ได้ไกลเท่าไร ก็ได้ยินเสียงนางกินนาร้องเรียกใกล้เข้ามา นางกินนาได้ใช้เวทมนต์ดับไฟสามารถไล่ตามเขามาได้อีก พุทเสนเห็นจวนตัวจึงหยิบมะนาวอีกผลหนึ่งออกมาจากย่ามแล้วขว้างไป คราวนี้เป็นทะเลสาบกว้างใหญ่มองแทบไม่เห็นฝั่งนางกินนาถึงจะเหนื่อยอ่อนแต่ก็ยัง ไม่ละความพยายามกระโจนลงน้ําว่ายข้ามทะเลสาบมาอย่างกล้าหาญ เมื่อนางกินนามาถึงฝั่งตรงข้าม นางก็เหนื่อยอ่อนเต็มที นอนหลับอยู่ริมตลิ่งนั่นเอง นางไม่สามารถจะขยับเขยื้อนกายต่อไปได้อีก นางได้อ้อนวอนต่อสวรรค์ ขอให้ลงโทษต่อสามีที่ไม่ซื่อสัตย์ของนาง เมื่อนางอ้อนวอนสิ้นสุดลงดวงตาของนางก็ปิดสนิทนางกินนาขาดใจตายเสียแล้วเมื่อพุทเสนแลเห็นนางกินนานอนนิ่งไม่ขยับเขยื้อนกายเช่นนั้นก็นึกว่านางคงจะเหนื่อย อ่อนกําลังไม่สามารถจะทําอะไรเขาได้แล้ว นึก ๆ ไปพุทเสนก็เกิดสงสารนางกินนาขึ้นมา เพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน นางกินนาได้เอาอกเอาใจเป็นอย่างดี นางกินนารักพุทเสนด้วยใจจริง เมื่อคิดถึงความหลังขึ้นมาอีก พุทเสนก็ใจอ่อนเดินกลับไปหานางกินนาที่นอนอยู่ และพอรู้ว่านางกินนาขาดใจตายไปแล้ว พุทเสนก็ทรุดตัวลงข้าง ๆ ร่างของนางกินนา พยายามพยาบาลจะให้นางฟื้นขึ้นมาอีก แต่ไม่สําเร็จพุทเสนเสียใจมาก เขาล้มฟุบลงบนร่างของนางกินนา และขาดใจตายตามไปอีกคนหนึ่งร่างของนางกินนาและพุทเสน คงอยู่ริมแม่น้ําแห่งนั้น และเมื่อหลายร้อนปีผ่านไป ร่างของทั้งสองก็กลายเป็นภูเขาสองลูก ซึ่งเรียกกันว่า ภูท้าว และ ภูนาง ยังคงมีอยู่ใกล้ ๆ กับหลวงพระบางในเวลานี้
การแปล กรุณารอสักครู่..