ความทรงจำในวัยเด็กของฉัน: ตอนนั้นฉั

ความทรงจำในวัยเด็กของฉัน: ตอนนั้นฉันอยู่ชั้นป.4 วันนั้นเป็นวันเสาร์เลยไม่มีรถรับส่งนักเรียน พ่อฉันเลยต้องไปรับ ฉันไปเรียนพิเศษพอฉันเรียนพิเศษแล้วมานั่งรอพ่อมารับ แต่มันนานแล้วพ่อไม่มารับสักทีฉันเลยโทรไปหาแม่จะถามแม่ว่าพ่อออกมารับฉันยังแต่พี่สาวฉันรับแทน ฉันเลยถามพี่สาวฉันแทนพี่สาวฉันก็เหมือนจะอารมณ์ไม่ดีเลยตะโกนกลับมาว่าให้กลับเองพ่อไม่ไปรับพอวางสายฉันก็เลยลองหาทางกลับเอง ตอนนั้นฉันไปไหนมาไหนเองไม่เป็นเลยหาทางลองเดินออกไปตลาดหัวตะเข้ก่อนพอเดินออกไปถึงตลาดแล้วฉันก็ไม่รู้ว่าจะไปยังไงต่อคราวนี้ฉันเลยร้องไห้และลองเดินขึ้นสะพานลอยไปเพื่อนจะ คุ้นทางกลับบ้านแต่เดินขึ้นสะพานลอยไปก็ไม่คุ้นเลยเดินกลับมา ฉันเดินขึ้นลงสะพานลอยหลายรอบจนตัดสินใจเดินกลับมาที่ตลาดหัวตะเข้ ตอนนั้นน้ำตาฉันไหลไม่หยุดฉันเลยลองโบกแท๊กซี่ดูแล้วก็บอกลุงเค้าว่าจะไปไหน ยังดีนะที่ฉันยังจำได้ว่าบ้านฉันอยู่ที่ไหน ลุงแท๊กซี่(โชคดีนะเจอแท๊กซี่ใจดี)ก็เลยไปส่งฉันถึงบ้านดีนะฉันเหลือเงินในกระเป๋าพอค่ารถ พอฉันกลับไปบ้านก็เห็นว่าเเม่วุ่นหาฉันอยู่ฉันได้ยินว่าพ่อไปรับฉันที่โรงเรียนแต่ไม่เจอพี่ฉันโดนด่าใหญ่เลยที่ให้น้องกลับบ้านเอง นับตั้งแต่นั้นฉันก็เลยลองไปไหนมาไหนเองจนตอนนี้ไปเองได้ทุกที่โดยพ่อไม่ต้องมารับแล้ว

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

My childhood memories: I am a 4th class. The day is a Saturday. No student Shuttle My father had to pick up. I went special enough to study my special lesson and I was waiting for my father to pick up, but it was long, I did not receive it once I was calling the mother. I asked my sister to replace my sister, I was like a bad temper, takonklap that I did not go, I did not get enough to put my call, I went back. At that time, I went to nowhere to find a way to go out to Hua Takhe market before I walked to the market, and I didn't know how to go. I'm crying and trying to walk up a floating bridge to my friends will be familiar with the way back home, but walking the bridge is no more familiar. Walking back I walked up to several floating bridges until I decided to go back to Hua Takhe market. The tears did not stop me at all. Well, I still remember where my home is. Uncle Taxi (Good luck, have a good taxi), send me a good home. I left the money in my pocket. When I went back to home, I saw that my mother was busy. I heard that my father was to pick me up at school, but I didn't find my brother to go home. Since then, I'm going to go where I am right now, anywhere, without my father.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

My childhood memory: I was in the fourth grade It's Saturday. There's no taxi. My father needs a fine. I went to a special school as a cram school. But it didn't come to pick me up. I called my mother and asked if she would accept me because of my sister. I asked my sister, she seemed very angry, so she said she would not come to pick me up, so I tried to go to the machine. I don't know where I am, I don't know where I'm going. I cried and walked on the bridge The way home I walked on the bridge until I decided to go back to the market. At that time, I didn't stop crying. I tried to take a taxi and tell them where to go. Do I remember where my house is? Fortunately, I found a taxi. When I came home, I saw my wife. I heard she was going to pick me up at school. She didn't see my brother. Since then, I have been in my own place, until now, I went to all places, no answer.