ไม่นานนักหมาป่าก็มาถึงบ้านคุณยาย
ซึ่งในเวลานั้นคุณยายกำลังนั่งถักผ้าพันคออยู่ริมหน้าต่าง
คุณยายเหลือบไปเห็นหมาป่ากำลังวิ่งมาหลบ อยู่ข้างพุ่มไม้พอดี
คุณยายจึงรีบวิ่งหนี ออกไปทางหลังบ้านได้ทันเวลา
เมื่อเจ้าหมาป่าได้เข้ามาภายในบ้านของคุณยายแล้ว
มันก็พยายามดมกลิ่น เพื่อตามหาคุณยาย
แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่พบ จึงได้ปลอมตัวเป็นคุณยาย
แล้วขึ้นไปนอนบนเตียง จากนั้นก็นำผ้าห่มมาคลุมตัวจนมิด
หลังจากที่หนูน้อยหมวกแดงเก็บดอกไม้เสร็จแล้ว
ก็วิ่งไปเล่นกับกระต่าย ไปเป่าใบไม้กับกระรอก…จนเวลาผ่านไป
“อุ๊ยตายแล้ว…เราลืมไปเลยว่าต้องเอาของฝากไปให้คุณยาย”
หนูน้อยหมวกแดงจึงรีบเดินไปที่บ้านคุณยายทันที