ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช หรือ

ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช หรือ 'ศิลาจารึกหลักที่ 1' เป็นศิลาจารึกที่บันทึกประวัติศาสตร์สมัยกรุงสุโขทัย ศิลาจารึกนี้ เจ้าฟ้ามงกุฎฯ (ต่อมาคือ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว) ขณะผนวชอยู่เป็นผู้ทรงค้นพบเมื่อวันกาบสี ขึ้น 8 ค่ำ เดือน 3 จ.ศ. 1214 ตรงกับ วันศุกร์ที่ 17 มกราคม ค.ศ.1834 หรือ พ.ศ. 2376[1] ณ เนินปราสาทเมืองเก่าสุโขทัย อำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย มีลักษณะเป็นหลักสี่เหลี่ยมด้านเท่า ทรงกระโจม สูง 111 ซม. หนา 35 ซม. เป็นหินทรายแป้งเนื้อละเอียด[2]มีจารึกทั้งสี่ด้าน ปัจจุบันเก็บอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร กรุงเทพมหานคร

เนื้อหาของจารึกแบ่งได้เป็นสามตอน ตอนที่หนึ่ง บรรทัดที่ 1 ถึง 18 เป็นการเล่าพระราชประวัติพ่อขุนรามคำแหงตั้งแต่ประสูติจนเสวยราชย์ ใช้คำว่า "กู" เป็นหลัก ตอนที่ 2 ไม่ใช้คำว่า "กู" แต่ใช้ว่า "พ่อขุนรามคำแหง" เล่าถึงเหตุการณ์และธรรมเนียมในกรุงสุโขทัย และตอนที่สาม ตั้งแต่ด้านที่ 4 บรรทัดที่ 12 ถึงบรรทัดสุดท้าย มีตัวหนังสือต่างจากตอนที่ 1 และ 2 จึงน่าจะจารึกขึ้นภายหลัง เป็นการสรรเสริญและยอพระเกียรติพ่อขุนรามคำแหง และกล่าวถึงอาณาเขตราชอาณาจักรสุโขทัย[2]

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

PHO Khun Ramkhamhaeng stone inscription Maharaj or ' primary ' is 1 stone inscription stone inscription recording the history of the reign of the Sukhothai. This stone inscriptions. Prince mongkut (later King Mongkut Phra Rama). When the priesthood is also found on Slate color 8 month RS. 3, 1214 matches Friday, January 17, 1834 or 2376 (1833) [1] at the Citadel city wall, Muang, Sukhothai. The main square has a side he 111 cm height 35 cm thick tents as Siltstone worsted [2] has written on all four sides. Currently stored at National Museum, Phra Nakhon, Bangkok.เนื้อหาของจารึกแบ่งได้เป็นสามตอน ตอนที่หนึ่ง บรรทัดที่ 1 ถึง 18 เป็นการเล่าพระราชประวัติพ่อขุนรามคำแหงตั้งแต่ประสูติจนเสวยราชย์ ใช้คำว่า "กู" เป็นหลัก ตอนที่ 2 ไม่ใช้คำว่า "กู" แต่ใช้ว่า "พ่อขุนรามคำแหง" เล่าถึงเหตุการณ์และธรรมเนียมในกรุงสุโขทัย และตอนที่สาม ตั้งแต่ด้านที่ 4 บรรทัดที่ 12 ถึงบรรทัดสุดท้าย มีตัวหนังสือต่างจากตอนที่ 1 และ 2 จึงน่าจะจารึกขึ้นภายหลัง เป็นการสรรเสริญและยอพระเกียรติพ่อขุนรามคำแหง และกล่าวถึงอาณาเขตราชอาณาจักรสุโขทัย[2]

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Inscription of King Ramkhamhaeng or 'stone inscription on one' are inscriptions that record the history of the Sukhothai stone inscription Crown Prince's (later Mongkut) as entered on the holder was discovered last bract color. the eighth lunar month, three Hs 1214 on Friday, 17 January 1834 or by 2376 [1] at the Castle Hill Old Town district of Sukhothai province. It is a major four-square style marquee high 111 cm thick, 35 cm is fine grained siltstone [2] is written on all four sides. Currently stored at the National Museum Bangkok contents of the inscription is divided into three episodes on one line at one of the 18 narrative biography of King Ramkhamhaeng, from birth until the Ascension of the word "recovery" is essentially the second use. The word "recovery" but that "King Ramkhamhaeng," recounted the events and conventions in Sukhothai and the third from the 12th to the 4th line, the last line. Characters different from the first and second, so I will write more later. The praise and extol King Ramkhamhaeng. And the territory of the Kingdom of Sukhothai [2].

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The inscription compaction or 'ศิลาจารึกหลักที่ 1' inscriptions recorded history the Sukhothai period inscriptions. Mongkut (later is Mongkut).Up 8 night the moon 3.Professor 1214 meet Friday, January 1975. 1834 17 or the 2376 [1] at Castle Hill Old City District, Sukhothai. The main square sides, tents, high 111 cm thick 35 cm.A fine siltstone [2] has written on all four sides. At present, are stored at the National Museum Bangkok

.The content of the inscriptions can be divided into three parts. Part one line 1 to tell the 18 is entered ระวัติพ่อขุนรามคำแหง since birth till the reign, Use of the word "Gu" as the principle, when 2 not use the word "Gu", but that "overlap".And when three since the 4 12 line to the last line. There are words different from when the 1 2 inscription and is likely to happen. As praise and exalt overlap. And discusses the Sukhothai kingdom [2].