การแบ่งภาษาตามปัจจัยทางสังคมและการเ

การแบ่งภาษาตามปัจจัยทางสังคมและการเมืองนั้นสามารถจำแนกภาษาออกเป็นสองประเภทคือ Autonomous และ Heteronomous ซึ่ง Autonomous หมายถึง ภาษาที่เป็นอิสระไม่ได้ขึ้นกับภาษาอื่น เป็นภาษามาตรฐาน (Standard Language) หรือภาษากลางในประเทศใดประเทศหนึ่ง มีโครงสร้างไวยากรณ์ที่ชัดเจน เช่นคนที่พูดภาษาเยอรมันเป็นภาษาแม่หรือภาษาที่หนึ่ง ที่อาศัยอยู่ในประเทศเยอรมัน ซึ่งจะตรงกันข้ามกับ Heteronomous ที่ถูกมองว่าเป็นภาษาที่ไม่เป็นอิสระและไม่เป็นมาตรฐาน (Nonstandard Language) ในประเทศใดประเทศหนึ่ง เช่นคนที่พูดภาษาเยอรมันเป็นภาษาแม่หรือเป็นภาษาที่หนึ่ง แต่อาศัยอยู่ในประเทศสวิสเซอร์แลนด์ เป็นต้น กล่าวคือในการแบ่งภาษาตามปัจจัยทางสังคมและการเมืองนั้น แม้คนที่พูดภาษาแม่เป็นภาษาเดียวกัน แต่อาศัยอยู่ในประเทศที่ต่างกันก็จัดเป็นภาษาคนละประเภทกัน

ในมุมมองทางสังคมและการเมืองนั้น ภาษามาตรฐาน (Standard Language) เป็นภาษาที่สวยงาม ถูกต้องและได้รับการยอมรับทางสังคม ผู้ที่พูดหรือเขียนด้วยภาษามาตรฐานจะถูกมองว่ามีเกียรติและศักดิ์ศรี หรือมีสถานะภาพทางสังคมสูงกว่า ส่วนภาษาที่ไม่เป็นมาตรฐาน (Nonstandard Language) จะถูกมองว่า เป็นภาษาที่ด้อยพัฒนาเป็นภาษาที่พิการ ไม่สมบูรณ์ ไม่ได้รับการยอมรับในสังคม ซึ่งจะตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงกับมุมมองด้านภาษาศาสตร์ ที่ได้ให้ความหมายไว้ว่า ภาษาที่ไม่ใช่ภาษามาตรฐานนั้นไม่มีอยู่จริง (There are no nonstandard languages) นักภาษาศาสตร์ให้ความเห็นว่า ภาษาใดก็ตามที่สามารถออกเสียงได้ มีโครงสร้างทางไวยากรณ์ที่ชัดเจน มีคำศัพท์ที่มีความหมาย ก็ถูกเรียกว่าเป็นภาษา (Language) ที่สามารถใช้ในการสื่อสารและทำหน้าที่ของภาษาได้แล้ว ในเชิงภาษาศาสตร์จะแบ่งภาษาออกเป็น ภาษา (Language) และ ภาษาถิ่น (Dialect) ที่เกิดขึ้นจากการแปรของภาษา และความหลากหลายทางภาษา (Variation and Variety of Languages) โดยที่ dialect เป็นการแปรของภาษาในกลุ่มคน ที่มีหน่วยเสียงและหน่วยคำ แตกต่างออกไป แต่ยังคนเป็นภาษาเดียวกัน (accent ก็ถือว่าเป็นเพียงส่วนหนึ่งของ dialect เพราะ dialect มองกว้างกว่านั้น)

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Breaking the language according to the social and political factors that can be classified into two types and language is Autonomous Heteronomous which Autonomous. Mean the language independence is not based on the languages of a standard language (Standard Language).There are grammatical structure clear. Such people speak German as a mother tongue or first language. Living in Germany, which is in contrast to the Heteronomous was seen as the language not free and not a standard (Nonstandard. Language).Like people who speak German as their mother tongue, or as a first language. But lived in Switzerland, etc., that is to break the language according to the social and political factors. Even people who speak the language are the same language.
.In view of the social and political, standard language (Standard Language) is a beautiful language, correctly and get social acceptance. Those who speak or write with standard language are seen as honor and dignity. Social status or higher.(Nonstandard Language) are perceived as language is the language disability underdeveloped, incomplete, not accepted in society. Which is the opposite of arenas with a view of linguistics that the meaning that(There are no nonstandard languages) linguists say Any language that can be pronounced. The grammatical structure of clear words with meaning, it is called a language (Language).In linguistics, language is divided into language (Language) and dialect (Dialect) arising from the variation of language and the diversity of languages. (Variation and Variety of Languages) by dialect is a variant of language in the crowd. The phonemes and morphemes.But still the same language (accent is only part of the dialect because dialect look wider than that).