ความรู้สึกที่ได้ขึ้นวอร์ดครั้งแรก ฉ

ความรู้สึกที่ได้ขึ้นวอร์ดครั้งแรก ฉันอยู่กลุ่มที่โดยแบ่งแยก เนื่องจากอาจารย์ต้องไปรักษาตัว จึงไม่สามารถมาดูแลได้ ฉันโดยแบ่งให้ไปอยู่แผนกอายุรกรรมหญิง ไปรับเคสวันแรกฉันได้เคสคุณยายวัย 82 ปี แพทย์วินิจฉัยว่าเป็น Anemia ฉันได้ซักประวัติและพูดคุยกับญาติ ฉันก็เริ่มวิตกกังวลและเครียดเล็กน้อย เพราะเห็นคุณยายใส่เครื่องช่วยหายใจและคุณยายหายใจเร็วมาก ดูเหนื่อยๆ และตัวซีดเหลือง และยังเห็นคนไข้ที่วอร์ดนี้ใส่เครื่องช่วยหายใจทุกคนเลย ฉันก็รู้สึกวิตกกังวล เครียดมากขึ้นและบอกตัวเองว่าต้องทำได้
เช้าวันแรกของการขึ้นวอร์ด ฉันก็ยังคงรู้สึกวิตกกังวล เครียด และก็กลัวๆอยู่บ้าง แต่คิดในใจว่าเราต้องทำได้ ฉันได้มีโอกาสได้ ดูดเสมหะให้กับคุณยายเตียงฉันเป็นครั้งแรก ฉันกลัวมากๆเลยเพราะนี้คือครั้งแรกที่ฉันได้ลงมือทำด้วยตัวเอง ยายก็มีอาการหายใจผิดปกติและมีอาการที่ไม่ค่อยดี แต่ดีที่มีเพื่อนและพี่พยาบาลคอยช่วยเหลือและให้คำแนะนำ แต่ด้วยเป็นครั้งแรก พี่พยาบาลก็เลยเข้ามาช่วยทำและสอนวิธีการทำที่ถูกต้องให้แก่ฉัน และฉันได้ช่วยพี่พยาบาลในการเก็บปัสสาวะจากสายสวนปัสสาวะเพื่อไปตรวจ พี่เค้าถามฉันว่าเคยทำรึป่าว ฉันเลยบอกไม่เคยทำ พี่เค้าจึงสอนวิธีการทำให้ และบอกว่าให้ระวังอย่าแทงเข็มเข้าไปมากเกินไป เพราะเข็มอาจแทงจนสสายทะลุรั่วได้ ฟังจบ ฉันเลยเริ่มกังวลและกลัวขึ้นมา และมือสั้น แต่พี่พยาบาลก็คอยช่วยเหลือจนสำเร็จ และบอกกับฉันว่าต้องมั่นใจกว่าและอย่ากลัว เพราะอาจจะเกิดการผิดพลาดได้ ซึ่งทำให้ฉันคิดว่า ฉันยังต้องปรับปรุง และเพิ่มความมั่นใจมากยิ่งขึ้น

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The feeling of the first ward. I live by the separatist group because the teachers want to maintain it is unable to come. I raised to the internal medicine girls go get a case, the first day I have 82 year old grandmother, years of cases diagnosed as Anemia I have history and talk to relatives. I began to worry and stress because they see little grandmother wearing breathing apparatus and breathing very fast. See nueay and the pale yellow, and also see this ward patients put all respirator. I felt more stress and anxiety tell themselves that need to be made. เช้าวันแรกของการขึ้นวอร์ด ฉันก็ยังคงรู้สึกวิตกกังวล เครียด และก็กลัวๆอยู่บ้าง แต่คิดในใจว่าเราต้องทำได้ ฉันได้มีโอกาสได้ ดูดเสมหะให้กับคุณยายเตียงฉันเป็นครั้งแรก ฉันกลัวมากๆเลยเพราะนี้คือครั้งแรกที่ฉันได้ลงมือทำด้วยตัวเอง ยายก็มีอาการหายใจผิดปกติและมีอาการที่ไม่ค่อยดี แต่ดีที่มีเพื่อนและพี่พยาบาลคอยช่วยเหลือและให้คำแนะนำ แต่ด้วยเป็นครั้งแรก พี่พยาบาลก็เลยเข้ามาช่วยทำและสอนวิธีการทำที่ถูกต้องให้แก่ฉัน และฉันได้ช่วยพี่พยาบาลในการเก็บปัสสาวะจากสายสวนปัสสาวะเพื่อไปตรวจ พี่เค้าถามฉันว่าเคยทำรึป่าว ฉันเลยบอกไม่เคยทำ พี่เค้าจึงสอนวิธีการทำให้ และบอกว่าให้ระวังอย่าแทงเข็มเข้าไปมากเกินไป เพราะเข็มอาจแทงจนสสายทะลุรั่วได้ ฟังจบ ฉันเลยเริ่มกังวลและกลัวขึ้นมา และมือสั้น แต่พี่พยาบาลก็คอยช่วยเหลือจนสำเร็จ และบอกกับฉันว่าต้องมั่นใจกว่าและอย่ากลัว เพราะอาจจะเกิดการผิดพลาดได้ ซึ่งทำให้ฉันคิดว่า ฉันยังต้องปรับปรุง และเพิ่มความมั่นใจมากยิ่งขึ้น

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The feeling of the first ward. I live by the separatist group The teacher must maintain I can not take care of it I divided the women into the Department of Medicine. To cover the first day I had 82-year-old grandmother cases diagnosed Anemia is my history and talk to relatives. I was a little worried and frustrated. I saw my grandmother and my grandmother wearing a respirator to breathe very quickly look tired and pale yellow. And also see patients at the ward, everyone is wearing breathing apparatus. I felt anxiety More stressful and tell yourself that it must be done
the first morning of the ward. I still feel anxiety, stress and fear and hate. I thought we had to do. I have Suctioned to my grandmother's bed for the first time. I fear very much, because this is the first time I have done by myself. Granny is respiratory disorders and symptoms are not very good. But a good friend and elder care assistance and advice. But for the first time I do not care to do and how to do it right to me. And I helped her nurse to collect urine from a catheter to detect. He's asked me if I had done it. I'm not done He taught me how to make it. And told me to be careful not to read too much into the needle. The needle may pierce through the leaky line until the end, I began to listen to concerns and fears and came up short, but not for medical help until it succeeds. And told me to be confident and not afraid. It may be a mistake. Which makes me think I still need to improve And increasing confidence even more.