อาชีพหลักประเทศฟิลิปปินส์
เกษตรกรรม พืชเศรษฐกิจสำคัญได้แก่ มะพร้าว อ้อย ป่านอบากา และข้าวเจ้า ป่าไม้ มีป่าไม้หนาแน่น เป็นรายได้สำคัญ คือ
ไม้มะฮอกกานี เหมืองแร่ ฟิลิปปินส์ไม่มีแร่ดีบุก แร่ส่งออกสำคัญ คือ เหล็ก โครไม์ ทองแดง เงิน
อุตสาหกรรม ใช้วัตถุดิบในประเทศ เช่น โรงงานเยื่อกระดาษ แปรรูปไม้ ปูนซีเมนต์ ชาวฟิลิปปินส์ จำนวน 5.7 ล้านคน ประกอบธุรกิจส่วนตัวที่บ้าน และจำนวน 1.2 ล้านคนเป็นสตรี และเป็นธุรกิจประเภทขายส่งและขายปลีก เสียส่วนใหญ่ (48.6%) ในภาคการผลิตมีแรงงานนอกระบบจำนวน 139,000 คน และมีสตรีที่อยู่ในภาคการผลิตนี้ถึง 55.3% ผู้ที่ประกอบธุรกิจส่วนตัว มักจะทำร้านค้าขนาดเล็กหรือประกอบธุรกิจค้าขายอื่น ๆ ในขณะที่สตรีที่ทำงานกับครอบครัวมักจะทำงานในไร่นาหรือทำงานด้านเกษตรกรรม
ฟิลิปปินส์มีระบบเศรษฐกิจที่คล้ายคลึงกับไทย กล่าวคือเป็นประเทศเกษตรกรรม ประชากร ร้อยละ 60 ประกอบอาชีพเกษตรกร แต่สภาพภูมิประเทศ ที่เป็นหมู่เกาะส่งผลให้พื้นที่เพาะปลูกมีน้อย โดยส่วนใหญ่จะอยู่บริเวณที่ราบต่ำและเนินเขาที่ปรับให้เป็นขั้นบันไดในบริเวณเกาะลูซอน
ประชากรฟิลิปปินส ส่วนใหญ่นิยมประกอบอาชีพในต่างประเทศ ฟิลิปปินส์จึงพึ่งพารายได้จากแรงงานฟิลิปปินส์ในต่างประเทศ เพื่อการพัฒนา ประเทศเป็นส่วนใหญ่