มนุษย์เราหากมีโมหะมาก ต่อให้เก่งแสนเก่ง ขนาดไหน เจ้าอยากรู้ไหมว่าสุดท้ายแล้ว บุคคลนั้นจะเป็นอย่างไร เป็นผู้พ่ายแพ้ไงล่ะ ดังนั้น ความไม่รู้จึงเป็นสิ่งน่ากลัว ทำให้มนุษย์ทั้งหลายตกอยู่ในความหลงระเริง อันที่จริงปู่รู้อยู่แล้วว่า รินรดานั้นเขาทำกรรมมาอย่างไร ปล่อยให้เขาเดินไปในทางของเขาที่คิดว่าดีเถอะ อย่าไปพัวพันเลย เราน่ะหันเข้าสู่ความสงบเถอะ ให้เขาจดจำความเลวร้ายของเราไว้แค่นั้น ไม่ว่าจะ สันดาน หรือ นิสัย ใครก็ไม่สามารถเปลี่ยน ทำนาย หรือ ล่วงรู้ได้ นอกเสียจากตัวของเจ้าของเอง แล้วอย่าลืมบอกรินรดาล่ะว่า (แล้วพบกันใหม่ โชคดี ลาก่อน) อย่าหันกลับมา เธอได้รู้โชคชะตาของเธอจากใบนั้นแล้ว นึกดูให้ดีๆ ทุกอย่างมันพันกันอยู่