วัดโลกยสุธาราม จ.พระนครศรีอยุธยา ตั้งอยู่ใกล้กับเขตพระราชวังโบราณและวัดพระศรีสรรเพชญ์ ด้วยเค้าโครงของสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ที่หลงเหลือในพระอารามร้างที่ถูกผลาญด้วยไฟแห่งสงครามนั้น แสดงให้เห็นถึงคุณค่าและความสำคัญของวัดโลกยสุธารามในอดีต เช่น ฐานรากที่เหลืออยู่ของพระวิหารขนาดใหญ่ถึง 9 ห้องที่ตั้งอยู่ตรงกลาง มีความยาวถึง 49.50 เมตร กว้าง 20.10 เมตร มีมุขยื่นออกมาทั้งสองด้าน พระประธานขนาดใหญ่ที่ชำรุดเสียหายเหลือเพียงฐานด้านหลังพระอุโบสถยังมีพระปรางค์องค์ใหญ่สูงถึง 30 เมตร และมีแนวกำแพงแก้วล้อมรอบเขตพุทธาวาสทั้งหมด สันนิษฐานว่าวัดแห่งนี้ได้สร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้นตรงกับรัชสมัยสมเด็จพระนครินทราธิราช พระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 6 แห่งกรุงศรีอยุธยาผู้ทรงเป็นพระราชบิดาเจ้าสามพระยา
พระพุทธไสยาสน์ ประดิษฐานอยู่นอกพระระเบียงคดด้านหลังของวัดองค์พระก่ออิฐถือปูน หันพระพักตร์ไปทางทิศเหนือ มีความโดดเด่นตรงที่พระเศียรซึ่งทำเป็นดอกบัวซ้อนกันรองรับไว้แทนพระเขนย พระบาทซ้อนกันเป็นมุมฉาก องค์พระมีความยาว 42 เมตร และสูง 8 เมตร นิ้วพระบาทมีความยาวเท่ากัน เดิมองค์พระนั้นประดิษฐานในพระวิหารซึ่งได้พังทลายลงไปเหลือเพียงเสาอิฐรูป 8 เหลี่ยมเพียง 24 ต้น องค์พระนอนนี้ได้ทรุดโทรมลงและได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์ครั้งสำคัญในสมัยของ จอมพล ป.พิบูลย์สงครามในปี พ.ศ. 2499