ปล่อยวาง โลกนี้เต็มไปด้วยความกลัดกล

ปล่อยวาง

โลกนี้เต็มไปด้วยความกลัดกลุ้ม ลูกศิษย์มากมายได้ไปเรียนถามอาจารย์เซ็น
" ทำยังไงผมถึงจะหายกลัดกลุ้มครับ! "

อาจารย์ตอบไปว่า
" แค่คุณปล่อยวาง คุณก็ไม่กลัดกลุ้มอีกต่อไป "

ชายคนหนึ่งถือดีว่าตนเองเป็นคนฉลาดรู้มาก ได้ยินอาจารย์ตอบอย่างนี้ก็รู้สึกไม่ยอมรับ จึงเข้าไปถามหมายจะลองภูมิอาจารย์เซ็น
" คนนับหมื่นนับพันคน ก็ย่อมมีความกลัดกลุ้มนับหมื่นนับพันอย่าง ท่านอาจารย์ตอบแต่ว่าให้ปล่อยวาง ปล่อยวาง มันไม่น่าขันดอกหรือครับ? "

อาจารย์เซ็นไม่ได้โมโหศิษย์ผู้เย่อหยิ่งคนนี้ แต่กลับถามเขาไปว่า
"เวลาคุณนอน คุณฝันบ้างไหม? "
“แน่นอนสิครับ!” เขาตอบ
“คุณฝันเหมือนกันในทุกคืนหรือเปล่า?” อาจารย์ถามต่อ
“จะบ้าเหรอครับ คนเราจะฝันเหมือนกันทุกๆวันได้อย่างไร!”
“คุณนอนมาเป็นหมื่นเป็นพันครั้ง และก็ฝันเป็นหมื่นเป็นพันเรื่อง” อาจารย์เซ็นพูดไปยิ้มไป
“แต่วิธีการออกจากความฝันนั้นก็มีเพียงวิธีเดียว นั่นก็คือ ตื่น ”
“........” ชายผู้อวดตนว่าฉลาดได้แต่อ้าปากค้าง

❝... ชะตาชีวิตเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น
แต่เมื่อเกิดมามีชีวิตแล้ว ใครก็หนีไม่พ้นจากชะตา
ในเมื่อหนีจากชะตาชีวิตไปไม่พ้น ก็ต้องปล่อยวาง
ไม่มีเรื่องใดที่วางไม่ได้ มีแต่ทำใจไม่ได้
โชคดีที่ใจอยู่กับเรา เราคือผู้ควบคุม
กล้าวาง ไหนเลยจะมีความกลัดกลุ้มอีก ...❞

ผลลัพธ์ (จีน) 3:

让这个世界充满烦恼

。许多学生去问老师签名
“我怎么治心烦！”老师回答


“只有你独自让你不担心了。“

一个人把自己聪明的人知道老师听到这样的回答感到不接受进去问法询问老师签名
“有成千上万的数千人。肯定有成千上万的数千人心烦。老师回答，但让放手不可笑？？”老师生气，不

签署这个弟子，傲慢的人，问他！“你睡你的梦想吗？”“当然！

！”他回答，“你的梦想。每天晚上吗？”老师问。
“疯了吗？人们每天都做同样的梦？
！”“你睡了成千上万次。和成千上万的梦想。”老师说微笑符号
“但如何离开那个梦想，只有一法，就是醒”
“……”，但人炫耀他们ฉลาดได้

❝目瞪口呆。命运是盲目
但当生活，他们必然的命运，因为命运
逃不过去必须放下
没有什么放不只有不
幸运的是，我们在我们的控制。
敢把有烦恼。❞