ฉันเป็นคนมีสัมผัสที่หกหรือเรียกอีกอ

ฉันเป็นคนมีสัมผัสที่หกหรือเรียกอีกอย่างว่าสัมผัสพิเศษ จะเห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่เห็นเสมอ เรื่องที่จะเล่านี้เป็นเหตุการณ์สมัยฉันอายุได้ประมาณ 10 ขวบ ตอนนั้นฉันยังไม่รู้ตัวเองว่าเป็นคนมีสัมผัสที่หก คือถนนหน้าบ้านฉันจะมีอุบัติเหตุรถชนกันบ่อยมาก แต่ละครั้งก็จะมีคนตายด้วยเสมอ ทำให้ฉันมักจะเห็นอะไรแปลกๆ อยู่เรื่อย เช่น คนเดินผ่านหน้าบ้านแต่กลับไม่มีขาบ้างหรือไม่มีแขน แต่ตอนนั้นยังเด็กก็คิดว่าเขาคงพิการ ก็เลยไม่ได้ใส่ใจอะไร

จนวันหนึ่ง มีอุบัติเหตุรถชนที่หน้าบ้านอีกครั้ง คนในหมู่บ้านรวมถึงครอบครัวฉันก็ออกไปดู และไปช่วยเหลือ ฉันสังเกตุว่ามีผู้ชายคนหนึ่งยืนมองฉันอยู่ แต่เขามีเลือดไหลเต็มตัว ฉันก็เดินไปหาเขาและถามเขาว่าเจ็บตรงไหนไหม? จะได้บอกผู้ใหญ่ให้มาช่วยพาไปโรงพยาบาล ผู้ชายคนนั้นก็ได้แต่ยิ้ม ไม่พูดอะไร แต่ ณ เวลานั้นกลับไม่มีใครสนใจผู้ชายคนนี้เลย มีแต่เดินผ่านไปมา ไม่มีการหันมาถามอะไรเลย.. ฉันก็ถามอีกด้วยความสงสัยว่า ‘น้ายิ้มทำไม ยิ้มอะไร บาดเจ็บเลือดท่วมตัวขนาดนี้ยังยิ้มได้อีก เก่งจังเลย’ เขาก็พูดมาคำหนึ่งว่า ‘ขอบคุณนะ’

แล้วสักพัก แม่กับยายฉันก็เดินเข้ามาหา และถามฉันว่า ‘คุยกับใครอยู่?’ ฉันก็บอกไปว่า ‘คุยกับน้าคนนี้..’ แล้วก็ชี้ไปที่เขา คุณแม่ก็นิ่งไป ก่อนจะถามฉันว่า ‘น้าเขาลักษณะแบบไหน แต่งตัวยังไง?’ ฉันก็ตอบไปตามที่เห็นว่า ‘ผิวคล้ำๆ ตัวผอม ใส่เสื้อสีขาวกางเกงสีดำ..’ แม่กับยายมองหน้ากันแล้วบอกว่า ‘ลองหันไปดูข้างในรถคันที่เกิดอุบัติเหตุนั้นสิ ..ว่าใช่คนนั้นไหม?’ พอฉันหันไปเท่านั้นแหละ ฉันขนลุกทั้งตัว แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย เพราะคนที่อยู่ในรถคันที่เกิดอุบัติเหตุนั้นคือคนคนเดียวกันเลย ทั้งหน้าตา เสื้อผ้า และเลือดที่ท่วมตัว แต่เขาแน่นิ่งอยู่ในรถที่โดนอัดก๊อปปี้ ยังไม่มีใครสามารถช่วยเหลือเอาร่างที่ไร้วิญญาณของเขาออกมาได้เลย

ตอนนั้นฉันเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมหยุด เพราะความกลัว จนแม่พาเข้าบ้าน แล้วผูกข้อมือรับขวัญให้ ฉันถึงหายกลัวค่ะ.. แล้วหลังจากนั้น ฉันก็ฝันแปลกๆ แต่จำได้แม่นเลยว่ามีคนมาเข้าฝัน มาถามฉันว่า ‘จะรับสิ่งที่เราให้ไหม? สิ่งที่จะทำให้เห็นในสิ่งที่คนปกติไม่เห็น..’ ในฝันฉันก็ลังเลแต่ก็รับปากไป แล้วหลังจากนั้นมา ฉันก็เห็นทั้งคนทั้งวิญญาณอยู่ด้วยกันตลอดเวลา จนบางทีก็ไม่อยากจะเห็น แต่พอมีความคิดแบบนั้นขึ้นมาทีไร ฉันก็จะไม่สบายหนักขึ้นมาเสมอ จนถึงทุกวันนี้ฉันต้องทำใจและทำตัวให้ชินกับการพบเจอสิ่งลี้ลับ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

I have six or so called special touch to see what others do not see always. This is a story that will tell of my mod events about 10 years old, I still not know whether a person has a touch of the Sixth Street is the home page I have a car wreck each other very often. Each time, it will be dead. Cause I always see a strange sort of address such as walking through the House, but there are no legs or no arms, but it also, I think his disability had not bothered what.Until one day. There is a car crash at the home page again. People in the village, including the family, I went to see it and help. I noticed that there was a man standing looking me, but he was bleeding. I proceeded to find him and ask him whether it hurt? To tell an adult, to help take them to the hospital. That man, but smile. Do not say anything, but at the time, nobody interested in this guy. There are, however, passing by. Do not have to turn to questions. .. I then asked again, with the suspicion that ' uncle smiley smile, why, what. Injury of blood to flood this size still smiled again. Nailing Chan ' He then said the words ' thank you '.แล้วสักพัก แม่กับยายฉันก็เดินเข้ามาหา และถามฉันว่า ‘คุยกับใครอยู่?’ ฉันก็บอกไปว่า ‘คุยกับน้าคนนี้..’ แล้วก็ชี้ไปที่เขา คุณแม่ก็นิ่งไป ก่อนจะถามฉันว่า ‘น้าเขาลักษณะแบบไหน แต่งตัวยังไง?’ ฉันก็ตอบไปตามที่เห็นว่า ‘ผิวคล้ำๆ ตัวผอม ใส่เสื้อสีขาวกางเกงสีดำ..’ แม่กับยายมองหน้ากันแล้วบอกว่า ‘ลองหันไปดูข้างในรถคันที่เกิดอุบัติเหตุนั้นสิ ..ว่าใช่คนนั้นไหม?’ พอฉันหันไปเท่านั้นแหละ ฉันขนลุกทั้งตัว แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย เพราะคนที่อยู่ในรถคันที่เกิดอุบัติเหตุนั้นคือคนคนเดียวกันเลย ทั้งหน้าตา เสื้อผ้า และเลือดที่ท่วมตัว แต่เขาแน่นิ่งอยู่ในรถที่โดนอัดก๊อปปี้ ยังไม่มีใครสามารถช่วยเหลือเอาร่างที่ไร้วิญญาณของเขาออกมาได้เลยตอนนั้นฉันเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมหยุด เพราะความกลัว จนแม่พาเข้าบ้าน แล้วผูกข้อมือรับขวัญให้ ฉันถึงหายกลัวค่ะ.. แล้วหลังจากนั้น ฉันก็ฝันแปลกๆ แต่จำได้แม่นเลยว่ามีคนมาเข้าฝัน มาถามฉันว่า ‘จะรับสิ่งที่เราให้ไหม? สิ่งที่จะทำให้เห็นในสิ่งที่คนปกติไม่เห็น..’ ในฝันฉันก็ลังเลแต่ก็รับปากไป แล้วหลังจากนั้นมา ฉันก็เห็นทั้งคนทั้งวิญญาณอยู่ด้วยกันตลอดเวลา จนบางทีก็ไม่อยากจะเห็น แต่พอมีความคิดแบบนั้นขึ้นมาทีไร ฉันก็จะไม่สบายหนักขึ้นมาเสมอ จนถึงทุกวันนี้ฉันต้องทำใจและทำตัวให้ชินกับการพบเจอสิ่งลี้ลับ