การอภิปรายผล จากผลการวิเคราะห์ศิลปะ

การอภิปรายผล
จากผลการวิเคราะห์ศิลปะการใช้ภาษาของ เดือนวาด พิมวนา ที่ปรากฏในนวนิยายรางวัลซีไรต์ “เรื่อง ช่างสำราญ” ทำให้มองเห็นถึงลักษณะเฉพาะในด้านการใช้ภาษาของ เดือนวาด พิมวนา ว่าเป็นนัก เขียนที่สามารถใช้ภาษาได้อย่างประณีตบรรจง พิถีพิถัน เลือกสรรภาษาวรรณศิลป์ได้อย่างสละสลวย สมเหตุ สมผล และสมจริง ใช้คำและความที่กระชับ ชัดเจน แต่กินใจความกว้างใช้ภาษาที่เรียบง่าย จริงใจ ช่วยให้ ผู้อ่านเข้าใจง่าย สามารถเข้าถึงผู้อ่านได้ทุกเพศทุกวัยสร้างการยอมรับและประทับใจในผลงานวรรณกรรม ได้เป็นอย่างดี
เมื่อกล่าวถึงนวนิยาย “เรื่อง ช่างสำราญ” ซึ่งเป็นเรื่องราวของเด็กชายกำพล ช่างสำราญ วัย 5 ขวบ ซึ่งประสบปัญหาครอบครัวแตกแยก สาเหตุมาจากมารดา คือนางน้ำฝน ช่างสำราญมีชู้ ส่วนบิดา คือ นายวสุ ช่างสำราญ ได้นำน้องชายของเด็กชายกำพล คือ เด็กชายกำจร ช่างสำราญไปอยู่ด้วยกับภรรยาใหม่ คือ นางลม ส่วนเด็กชายกำพลถูกทอดทิ้งไว้ในชุมชนห้องแถวคุณแม่ทองจันทร์ เขาไดรับความช่วยเหลือจาก บรรดาชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในชุมชนห้องแถวแห่งนี้ จากเนื้อเรื่องย่อข้างต้นจะเห็นได้ว่า ตัวละครเด็กซึ่งเป็น ตัวละครสำคัญของเรื่องนี้ประสบชะตากรรมที่ดูเหมือนว่า เด็กอายุเพียง 5 ขวบไม่นาจะทนรับสภาพเช่นนี้ ได้ แต่ที่ว่าผู้เขียนเลือกใช้ ลักษณะเด่นของศิลปะการใช้ภาษาเข้ามานำเสนอเรื่องราว เมื่อจะสื่อถึงความ ทุกข์ยากลำบากของตัวละคร เดือนวาด พิมวนา มักจะเลือกใช้ภาษาที่สื่อความโดยการเสนอแนะผ่านการ ใช้สำนวนโวหาร และการใช้ภาพพจน์ ส่วนเรื่องราวเกี่ยวกับความสุขสำราญของตัวละคร เดือนวาด พิมวนา มักจะเลือกใช้ภาษาที่สื่อความโดยตรง ผ่านการใช้คำ และการใช้ประโยค
สิ่งที่น่าสนใจซึ่งเห็นได้ชัดเจน คือ เดือนวาด พิมวนา เลือกใช้ภาษาสื่อความโดยการเสนอแนะ มากกว่า การสื่อความโดยตรง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การใช้ภาพพจน์ ประเภทอุปมา และบุคลาธิษฐาน มัก จะปรากฏในเนื้อหา อาจเป็นเพราะว่าภาพรวมของเรื่องราวในนวนิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องของปัญหาสังคม ที่ ตัวละครอย่าง เด็กชายกำพล ช่างสำราญ อายุเพียง 5 ขวบ ต้องประสบชะตากรรม การใช้ภาพพจน์จะช่วย ให้ปัญหาต่างๆ ที่ตัวละครเด็ก ต้องเผชิญนั้นดูไม่หนักหนาสาหัสจนเกินไป ผู้อานเกิดจินตภาพ เห็นภาพที่ ชัดเจน ด้วยพลังของภาษาจึงเป็นการสื่ออารมณ์ขึ้น ยั่วล้อชะตากรรมของเด็กชายกำพล ช่างสำราญ ได้ อย่างน่าสนใจและชวนติดตามอ่านตลอดทั้งเรื่อง
ผู้วิจัยพบว่า การใช้ภาษานำเสนอเรื่องราวในแต่ละตอนนั้น เดือนวาด พิมวนา มักจะเริ่มเรื่องโดย การใช้ภาษาที่สื่อถึงความสนุกสนานร่าเริง ความสดชื่นแจ่มใส แล้วดำเนินเรื่องไปตามวิถีทางของการวาง โครงเรื่อง แล้วจึงนำเสนอการใช้ภาษาที่สื่อถึงเรื่องราวเกี่ยวกับความทุกข์โศกของตัวละครเด็กชายกำพล ช่างสำราญ จากกลวิธีการนำเสนอเช่นนี้ เป็นการช่วยปลอบประโลมตัวละคร และผู้อ่านไปในเวลาเดียวกัน ดั่งที่เวียง – วชิระ บัวสนธ์ ได้กล่าวถึงศิลปะการใช้ภาษาของเดือนวาดไว้ว่า “มีการใช้ภาษาที่สอดรับกับตัว เนื้อได้อย่างน่าสนใจยิ่ง”
นอกจากนี้ผู้เขียนยังสร้างตัวละครอื่นให้มาเป็นคู่เปรียบกับเด็กชายกำพล ช่างสำราญ เช่น ชายหนุ่มสติไม่สมประกอบผู้หิวโหย และเด็กหญิงนัดดา ซึ่งเป็นเด็กกำพร้าฐานะยากจนอาศัยอยู่กับคุณตาฉ่อย ผู้มีขาซ้ายพิการ และคุณยายเจือซึ่งป่วยเป็นโรคเบาหวานผู้ซึ่งกำลังจะสูญเสียขาซ้ายเพราะโรคเบาหวาน เป็นต้น ทำให้ผู้อ่านรู้สึกว่า ปัญหาต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเด็กชายกำพล ช่างสำราญ นั้นไม่ใช้เรื่องที่ เลวร้ายจนเกินไป เพราะเขาสามารถดูแลตัวเองได้ ดั่งที่เข้าได้กล่าวกับนายชงไว้ว่า “ผมเป็นกำพล กับเป็นผู้ปกครองของกำพลด้วย” และเข้ายังได้รับความช่วยเหลือจากบรรดาชาวบ้าน ซึ่งต่างกับชายหนุ่มสติไม่สมประกอบผู้หิวโหยที่ไม่มีใครดูแล นอกจากนี้เขายังได้รับทุนการศึกษาอีกด้วย และเขาไม่ได้มีภาระหน้าที่ที่ต้อง ดูแลใครเหมือนเด็กหญิงนัดดา เด็กชายกำพล ช่างสำราญ จึงไม่ได้มีชีวิตที่ลำบากจนเกินไปหากเปรียบกับ ตัวละครที่กล่าวมาข้างต้น ซึ่งสอดคล้องกับคำกล่าว ของประภัสสร เสวกุลที่ว่า นวนิยายเรื่อง ช่างสำราญ “เป็นนวนิยายที่เล็กแต่ใหญ่ ง่ายแต่งาม เจ็บปวดแต่ไม่รวดร้าว และขื่นขมแต่ไม่ขมขื่น”
อีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญ จะเห็นได้ว่าเดือนวาด พิมวนา สามารถเลือกนำพลังทางวรรณศิลป์เข้ามาสร้าง งานประพันธ์ซึ่งเป็นส่วนช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจเนื้อหาสาระได้ง่ายยิ่งขึ้น ส่งผลให้เนื้อหาที่ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ พูดถึงความเศร้าโศก จึงไม่โศกเศร้า เพราะศิลปะการใช้ภาษาของ เดือนวาด พิมวนา ที่สื่อแสดงเรื่องธรรมดา ที่ไม่ธรรมดา ทำให้อ่านเกิดความรู้สึกตรงกันข้าม จะเห็นได้ว่าศิลปะการใช้ภาษาเข้ามามีบทบาทสำคัญในการถ่ายทอดเรื่องราวเหล่านี้เป็นอย่างยิ่ง ดังแนวคิดของสิริวรรณ นันทจันทูล ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับ ศิลปะการใช้ภาษาในวรรณกรรมไว้ว่า “นวนิยายเป็นวรรณกรรมบันเทิงคดีที่ถ่ายทอดลีลาการใช้ภาษาของผู้ประพันธ์ได้อย่างดียิ่ง หากผู้ประพันธ์มีศิลปะการใช้ภาษาได้อย่างยอดเยี่ยมก็จะแสดงลีลาภาษาที่โดดเด่น ทำให้ผู้อ่านได้รับอรรถรส และเกิดจินตภาพตามที่ผู้ประพันธ์ประสงค์”
ศิลปะการใช้ภาษาของเดือนวาด พิมวนา ที่ปรากฏในนวนิยายรางวัลซีไรต์ เรื่อง ช่างสำราญ สร้างสรรค์ให้ชีวิตของตัวละครสำคัญอย่างเด็กชายกำพล ช่างสำราญเป็นชีวิตที่น่าอ่านน่าติดตาม และซาบซึ้ง กับความเอื้ออาทรของบรรดาชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในชุมชนห้องแถวคุณแม่ทองจันทร์ นับเป็นส่วนสำคัญยิ่งที่ ทำให้นวนิยาย “เรื่อง ช่างสำราญ” มีความโดดเด่น แสดงถึงคุณภาพของผลงานจนทำใหนวนิยายเรี่องนี้ได้ รับรางวัลซีไรต์ และประทับใจผู้อ่านเสมอมา

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Discussion of results. From the analysis results of the month draw language arts that appear in the novel Prize WANA PIM CD Wright "Bela technicians" to make visible the characteristics in the language of the month draw is that students enter WANA. Written language that can be used to get the language selection is meticulously elaborately wansin well-arranged? Reasonable and realistic. Use clear, concise words and the mind-eater, but the width used simple language. Sincerely help readers understand Readers can access all ages create acceptance and in literary works as well. When it comes to the novel "the mechanic samran", which is the story of a boy he technician samran. Ages 5 years old, in which experiencing family problems caused by separation and mother is Mrs. samran BBC cameraman rainwater section is Mr. mechanic father, Bela has led Wasu's brother he is boy boy Kamjorn. A technician with a new wife to the Bela is Mrs. wind. Boys section, he abandoned it in a row gold mothers room Monday community. He received help from the villagers who live in the community room this property row. The synopsis above it can be seen that kid characters, which is the major character of this subject, experiencing the fate that seems only to children under the age of five years old not to endure conditions like this Nazi, but that the author chose to use. Features of language arts story presentation comes in. When will the media access to the suffering of the month draw characters often choose the language using the PIM WANA that communicate through a recommendation by? Stylistic idioms, and the use of imagery, a story about the happy part of the month draw characters often choose to use language, WANA PIM that communicate directly through the use of words and sentences used. สิ่งที่น่าสนใจซึ่งเห็นได้ชัดเจน คือ เดือนวาด พิมวนา เลือกใช้ภาษาสื่อความโดยการเสนอแนะ มากกว่า การสื่อความโดยตรง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การใช้ภาพพจน์ ประเภทอุปมา และบุคลาธิษฐาน มัก จะปรากฏในเนื้อหา อาจเป็นเพราะว่าภาพรวมของเรื่องราวในนวนิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องของปัญหาสังคม ที่ ตัวละครอย่าง เด็กชายกำพล ช่างสำราญ อายุเพียง 5 ขวบ ต้องประสบชะตากรรม การใช้ภาพพจน์จะช่วย ให้ปัญหาต่างๆ ที่ตัวละครเด็ก ต้องเผชิญนั้นดูไม่หนักหนาสาหัสจนเกินไป ผู้อานเกิดจินตภาพ เห็นภาพที่ ชัดเจน ด้วยพลังของภาษาจึงเป็นการสื่ออารมณ์ขึ้น ยั่วล้อชะตากรรมของเด็กชายกำพล ช่างสำราญ ได้ อย่างน่าสนใจและชวนติดตามอ่านตลอดทั้งเรื่อง Researchers found that use of language, presentation of the story in each episode, then draw a month often start a story by PIM WANA use language that conveys freshness, cheerful, fun, and then continue to follow the story clear way of putting. The storyline and then present the media language through stories about the woes of the boy character he. Hotel technician tactics such as this presentation to help soothe the characters and readers at the same time – unfriendly at Vieng ganeshram son BOA. Mention of the month draw language arts "has been used language that conforms to the meat, the more interesting?" นอกจากนี้ผู้เขียนยังสร้างตัวละครอื่นให้มาเป็นคู่เปรียบกับเด็กชายกำพล ช่างสำราญ เช่น ชายหนุ่มสติไม่สมประกอบผู้หิวโหย และเด็กหญิงนัดดา ซึ่งเป็นเด็กกำพร้าฐานะยากจนอาศัยอยู่กับคุณตาฉ่อย ผู้มีขาซ้ายพิการ และคุณยายเจือซึ่งป่วยเป็นโรคเบาหวานผู้ซึ่งกำลังจะสูญเสียขาซ้ายเพราะโรคเบาหวาน เป็นต้น ทำให้ผู้อ่านรู้สึกว่า ปัญหาต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเด็กชายกำพล ช่างสำราญ นั้นไม่ใช้เรื่องที่ เลวร้ายจนเกินไป เพราะเขาสามารถดูแลตัวเองได้ ดั่งที่เข้าได้กล่าวกับนายชงไว้ว่า “ผมเป็นกำพล กับเป็นผู้ปกครองของกำพลด้วย” และเข้ายังได้รับความช่วยเหลือจากบรรดาชาวบ้าน ซึ่งต่างกับชายหนุ่มสติไม่สมประกอบผู้หิวโหยที่ไม่มีใครดูแล นอกจากนี้เขายังได้รับทุนการศึกษาอีกด้วย และเขาไม่ได้มีภาระหน้าที่ที่ต้อง ดูแลใครเหมือนเด็กหญิงนัดดา เด็กชายกำพล ช่างสำราญ จึงไม่ได้มีชีวิตที่ลำบากจนเกินไปหากเปรียบกับ ตัวละครที่กล่าวมาข้างต้น ซึ่งสอดคล้องกับคำกล่าว ของประภัสสร เสวกุลที่ว่า นวนิยายเรื่อง ช่างสำราญ “เป็นนวนิยายที่เล็กแต่ใหญ่ ง่ายแต่งาม เจ็บปวดแต่ไม่รวดร้าว และขื่นขมแต่ไม่ขมขื่น” อีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญ จะเห็นได้ว่าเดือนวาด พิมวนา สามารถเลือกนำพลังทางวรรณศิลป์เข้ามาสร้าง งานประพันธ์ซึ่งเป็นส่วนช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจเนื้อหาสาระได้ง่ายยิ่งขึ้น ส่งผลให้เนื้อหาที่ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ พูดถึงความเศร้าโศก จึงไม่โศกเศร้า เพราะศิลปะการใช้ภาษาของ เดือนวาด พิมวนา ที่สื่อแสดงเรื่องธรรมดา ที่ไม่ธรรมดา ทำให้อ่านเกิดความรู้สึกตรงกันข้าม จะเห็นได้ว่าศิลปะการใช้ภาษาเข้ามามีบทบาทสำคัญในการถ่ายทอดเรื่องราวเหล่านี้เป็นอย่างยิ่ง ดังแนวคิดของสิริวรรณ นันทจันทูล ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับ ศิลปะการใช้ภาษาในวรรณกรรมไว้ว่า “นวนิยายเป็นวรรณกรรมบันเทิงคดีที่ถ่ายทอดลีลาการใช้ภาษาของผู้ประพันธ์ได้อย่างดียิ่ง หากผู้ประพันธ์มีศิลปะการใช้ภาษาได้อย่างยอดเยี่ยมก็จะแสดงลีลาภาษาที่โดดเด่น ทำให้ผู้อ่านได้รับอรรถรส และเกิดจินตภาพตามที่ผู้ประพันธ์ประสงค์” Language arts of the month drawing that appears in the novel Prize WANA PIM SI samran mechanic stories Wright. The creative life of the characters important boy he Bela is a mechanic life compelling reading and appreciation with the generosity of the villagers who live in the community room, mother Moon Gold row count as critical parts that make the novel "the mechanic samran" stand out. Represents the overall quality of the work done until this grandmother, vanilla. CD Wright Award and have always been impressed with the readers.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The debate results
from the analysis of language arts month's draw Pim Wana appears in the novel SEA Write Award "story so gleefully," making it visible to the specific language of the month draw Pim Wana, that is. Write to use language carefully crafted literary language was carefully chosen euphemisms are reasonable and realistic and clear concise words, but bear in mind the wide use simple language to help readers understand the simple sincerity. Accessible to readers of all ages to create acceptance and impressive literary works. As well
as the novel "The story so gleefully," the story of a boy aged 5 years old, which gleefully clutching General Electric troubled family. Fueled by his mother, Mrs. rain so gleefully infidelity of his father, Mr. Vasu so gleefully adopted brother of the boy Kampon the boy emit so gleefully to live with his new wife, Mrs. wind the boys Kampon was left in the overgrowth. Pregnant mothers Monday He received help from Those people who live in this community overgrowth. Synopsis From the above it can be seen that. The character is a child The protagonist of this story seems to suffer that fate. Children age 5 years is unlikely to endure this condition, however, that the author used. Features the art of using language to convey the story. When will the media Strait of characters in a PIM Wana often use language to convey a recommendation through. Use phraseology And the use of image The story about the joy of a character in a PIM Wana often use language to communicate directly through the use of words and sentences
interesting thing which is certain is that months draw Pim Wana use language media. The recommendation by the more direct communication. especially The use of metaphors and personifications image will appear in the content. It may be because the whole of the story in the novel. As a matter of social problems that the character of a boy clutching his getaway age of 5. It must be fate. The image will help A problem The Kid Characters Faced does not look too serious. The reader with the power of visual imagery in the media, it is more emotional. Provo wheel fate of the boy gleefully clutching his job very interesting and I read the whole story,
the researchers found. The language presented in each episode that month usually draw Pim started by Wana. Use language that conveys merriment. The revitalized Then proceed by way of plot and then presented using language that conveys a story about the tragedy of a boy clutching his character so gleefully by the techniques of presentation such as this. It helps soothe character And readers at the same time as the town - Wachira lotus health care was mentioned the art of using language that month's drawing. "With the use of language that conforms to the body. The meat was very interesting, "
In addition, the author has created another character, a couple comparable to boys as young men gleefully clutching General Electric crackpot hungry. And her granddaughter This is a poor orphan living with your eyes Choy. The left leg disabilities And grandmother, who laced with diabetes who is losing his left leg because of diabetes, etc., makes the reader feel that the various problems through the life of a boy clutching his getaway so it does not matter. Too bad He can take care of themselves. As he has said to his maker, "I was Kampon with the parents of Kampon" and he also received help from the locals. Unlike his crackpot hungry, no one cared. He also received a scholarship to study as well. And he was not obliged to. Boys who like girls granddaughter Kampon care technician getaway does not have to be too difficult if comparable. The characters mentioned above. This is consistent with the statement of glistening Shaoxing Gul that novel so gleefully, "is a novel, small and big, but pretty painful but not hurt. And bitter but not bitter "
Another important. It is seen that can take months to draw Pim Wana literary force to create. Prose, which is to help readers understand the content more easily. The content seems to be about. Speaking to grief So do not mourn Language arts months because of a PIM Wana, the media shows that common sense is not common to read the opposite. It can be seen that the language arts to play a key role in relaying these stories as well. The concept of Siriwan Department said Chan commented on. Language arts in literature that. "The novel is a literary fiction that convey the rhythm of the language of the author as well. If the author is an excellent language arts moves, it will show the dominant language. The reading was enjoyable As a composer and visual surprises, "
the art of using language that appears in Wana month draw Pym novel SEA Write Award elephants live a creative life of a boy clutching his characters. Live a life that is more engaging and appreciate the generosity of the people who live in your community overgrowth gold Monday. Since a major part in making the novel "The Pleasure of elephants" are outstanding. Shows the quality of the portfolio, thus providing novel this time. SEA Write Award And always appreciate readers

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Discussion on results.From the language arts of the month draws พิมวนา. That appear in the novel synthetic element "of Chang Samran." make see characteristic in the use of language. The month draws พิมวนา. That is, writing that can use the language freely accord, meticulous, เลือกส school literary language can be graceful. Reasonable? Reasonable and realistic, using words and concise, clear, but the hit wide use simple language, sincere help readers easy to understand. Accessible to readers of all ages to create acceptance and was impressed by the work of literature as well.When mentioned the novel "about Chang Samran." this is a story of a boy kampol Chang Samran age 5 years which has a dysfunctional family. Caused by the mother is her rainwater Chang Samran affair. The father is Mr. vasu Chang Samran, brought the water boy is a boy, kampol spread Chang Samran in with his new wife. Is her wind, the boy was left in the community kampon row mother gold Monday he get help from. All the people living in the community a row house property. The passage from the notes above, you will see that the children characters, which is. Important characters of this suffer fate seems, children only 5 years not have borne this condition, but that the author choose to use. Features of language arts to present the story. When will reach the miserable character. The month draws พิมวนา. Often choose to use language to convey the proposal through. The flowers and the use of image. The story about the happiness of the characters, often choose the month draws พิมวนา language media messages directly through the use of words and the sentences.The interesting thing, which obviously is the month draws พิมวนา. Use language to convey by suggest more communication directly. Especially. The use of metaphor and personification image types, often appears in the contents. It may be because the overview of the story in the novel, the story of a social problem that the characters, as the boy kampol Chang Samran age only 5 years old. Must be fate.